مدیریت منافع شخصی!/ معامله بر سر نیمکت تیم ملی فوتبال ساحلی

به گزارش سرویس ورزشی برنا اتفاقاتی که این روزها پیرامون تیم فوتبال ساحلی ایران رخ می دهد، یک شگفتی تمام عیار است. شگفتی البته نه از جنس شگفتی هایی که پیمان حسینی، فرید بلوک باشی و محمد احمدزاده در رقابت های جام جهانی ساحلی و جام بین قاره ای انجام داده اند، شگفتی از نوع معکوس که با سرعت کم نظیری در حال ویران کردن تمامی دستاوردهای چند وقت اخیر فوتبال ساحلی با مربی بزرگی چون مارکو اوکتاویو است. یک مربی برزیلی دوست داشتنی و البته موفق که در چند سل اخیر فوتبال ساحلی ایران را بدل به یک تیم بین المللی کرد تا قهرمان بلامنازع آسیا شده و در رقابت های جام جهانی و جام بین قاره ای تنه به تنه بزرگان فوتبال ساحلی نظیر برزیل، روسیه، اسپانیا و پرتغال بزند. اوکتاویو فوتبال ساحلی ایران را معماری کرد اما فدراسیون فوتبال در ادامه تصمیمات مشعشع و حیرت انگیزش به بهانه مشکلات مالی از تمدید قرارداد اوکتاویو سرباز زده تا در عین ناباوری این مربی صاحب سبک و موفق را از دست بدهیم. یک بهانه نخ نماشده که بواسطه آن همه تصمیمات و ناکامی ها توجیه می شود. هزینه قرارداد اوکتاویو بی تردید از یک اردوی آفریقایی بی خاصیتی که کی روش برای تیم ملی برپا می کند، کمتر است اما در فدراسیون خنده برای امثال اوکتاویو که به جای اعتراض و فریاد، یاد گرفته اند حرفه ای باشند و تنها کار کنند، هیچوقت پول نیست.

حالا اوکتاویو رفته و برای جانشینی او روی نیمکت تیم ملی خیلی ها دندان تیز کرده اند تا میراث گرانبهای سرمربی برزیلی را تصاحب کنند. میراثی که چون موفقیت و اعتبار داشته هواخواهان بسیاری دارد. در این میان فدراسیون فوتبال مثل همیشه رویه ای عجیب را در پیش گرفته و به جای گزینش یک مربی کارنامه دار و موفق برای تیم ساحلی، عنان کار را به دست بی کفایت هایی داده که از این نمد دنبال کلاهی پر زرق و برق برای خود هستند و بر سر نیمکت تیم ملی معامله می کنند. آنها که شبانه بازیکنان تیم ملی را وادار کرده اند در حمایت از یک مربی خاص تومار بنویسند و امضا جمع کنند تا مربی مورد نظر روی نیمکت بشیند و بساط کاسبی جور شود! یک روش عجیب و حیرت انگیز برای انتخاب سرمربی. گزینش سرمربی تیم ملی بوسیله بازیکنان شاید تنها در ایران و در فدراسیون فوتبال ما رخ دهد و در کشورهای بی در و پیکری نظیر گینه بیسائو، جزایر فیجی، بوتان و... نیز نظیر نداشته باشد. روشی که مصداق بارز بازیکن سالاری در تیم ملی است. در تیمی که بازیکنان سرمربی را انتخاب کنند چطور می توان انتظار داشت که سرمربی منتخب بازیکنان، به شاگردانش دستور بدهد و امر و نهی کند؟

انتخاب سرمربی خاصی چون میرشمسی برای تیم ملی فوتبال ساحلی آن هم به این سبک تنها از مدیریت فوتبال ساحلی برمی آید. مدیریتی که درباره انتصابش در این پست شایعات عجیب و غریبی روایت می شود و این سبک از مدیریت و این نحوه گزینش سرمربی این شایعات را تایید می کند. مدیریتی که به جای موفقیت و فوتبال به منافع شخصی و پشت پرده می اندیشد.