خبرگزاری برنا ایلام، پس از کش وقوس های فراوان و 69ماه مذاکره بی حاصل در دولتهای نهم و دهم به سرپرستی جلیلی، بالاخره مردم رای به تغییر روش مذاکرات دادند و دولت تدبیر و امید با سکانداری چهره محبوب و مورد احترام جهان،" دکتر محمدجواد ظریف" در وزارت خارجه و 22ماه ماراتن نفس گیر، توافقی بین ایران و (1+5) شکل گرفت که برجام ( برنامه جامع اقدام مشترک) نامیده شد.
برجام حاصل مذاکرات سخت و نفس گیر هیات ایرانی است که میلیون ها هموطن چشم به آن دوختهاند تا شاید فشار حاصل از تحریم های فلج کننده ی اقتصادی وسیاسی جهان علیه ایران برداشته شود و ملت خستگیناپذیر ایران هم دمی بیاسایند و آرامش به اقتصاد وجامعه ی ایران باز گردد.
همچنان که می بینم، سالهاست بخاطر تحریم های جهانی ، مردم عزیز کشور مان آسایش جانی، مالی و روانی شان به خطر افتاده و با مشکلات فراوانی دست و.پنجه نرم می کنند ؛ از سقوط هواپیماهای فرسوده در آسمان کشورمان گرفته تا تصادفات بی حد و حصر وسایل نقلیه بنجل و بی کیفیت داخلی، از کمبود داروهای حیاتی گرفته تا نبودن قطعات اصلی کارخانه ها، همه وهمه جان مردم را به خطر انداخته اند که حاصل تحریم های جهانی علیه ایران است.
حال که به تعبیر رییس جمهور منتخب این مردم، قدمی برای تغییر این شرایط برداشته شده و.توافقی صورت پذیرفته است، که مواضع دو طرف مذاکرات را تا حدودی تامین میکند ، وبه قولی بازی برد برد رقم خورده یا تیم کشور مان سه گل زده و دو گل دریافت داشته است، برجام هم در کنگره آمریکا در آستانه تصویب قرار دارد،نگاه همه ی مردم کشور مان به مجلس شورای اسلامی و نمایندگان آن است.
مجلس در آستانه آزمون مهمی قرار دارد، ملت موافقت خود را با برجام در حمایت از تیم مذاکره کننده و جشن های خیابانی شب توافق و استقبال از دکتر ظریف نشان داده است، اکنون میخواهند نظاره گر کار مجلس باشند.
آیا مجلس با نگاه مثبت به برجام و. دیدن نقاط قوت آن به فکر چرخش زندگی مردم است ویا مانند عده ای تندرو فقط به فکر چرخش زنجیر هستهای است.جایی که رئیس جمهور گفتند؛در صورتی انرژی هستهای حق مسلم مردم است که چرخ زندگی آنها نیز بچرخد.
آیا عده ای تندرو که در زمان مذاکرات دولت قبلی بی چون و چرا از تیم مذاکره کننده حمایت میکردند، و اکنون مخالف هر نوع توافقی حتی باصدرصد برد هستند، بر مجلس و.نمایندگان آن تاثیر میگذارند،.؟
آیا حاصل 22ماه ماراتن نفس گیر هیات شجاع و دلاور ایرانی ملعبه ی دست چند نماینده تندرو و فقط در فکر منافع شخصی و جناحی میشود؟ آیا عقلانیتی که بر اکثریت مجلس حکم فرماست، اقلیت تندرو را تسلیم عقلانیت میکنند؟ اقلیتی که دوست دارند همیشه آب را گل آلود کنندتا شاید ماهی نصیب شان گردد، وباتصمیمات احساسی جلب توجه کنند.
آیا آن نمایندگان نمی خواهند بداند که چه تعداد از جوانان و.کودکان این مملکت به علت کمبود فلان داروی تحریمی و روی تخت بیمارستان و در نفس های آخرش چشم به توافق هسته ای دوخته تا شاید به لطف خداوند داروی مورد نیاز او وارد کشور شود.
یا جوانی که چشم به ورود فلان قطعه اصلی کارخانه ای دوخته تا شاید صنعت این کشور رونقی بگیرد و او شرمنده همسر جوان و پر آرزویش نشود.
اکثریت نمایندگان مجلس نیک می دانند که نگاه" جلیلی گونه " به مذاکرات پاسخ نداد و به تاریخ پیوست و مردم نگاه "ظریف وار" را انتخاب کردند ، پس آنها هم باید مانند ملت نگاه دیگری انتخاب کنند و تصمیم اساسی بگیرند. از طرفی نمایندگان در ماههای آخر دوران نمایندگی قرار دارند، باید منافع ملی را بر منافع شخصی ترجیح دهند .تصمیم آنها در تصویب یا رد برجام در تاریخ ثبت میشود.
تصمیم مثبت آنها می تواند کشور را در مسیر ترقی وپیشرفت قرار دهد و بعدها نام این مجلس همچون هیات مذاکره کننده درتاریخ بدرخشد. از طرفی تصمیم منفی مجلس نشینان هم در کارنامه آنها خواهد ماند و باید پاسخگوی عواقب ناشی از آن باشند.زیرا ممکن است کشور وارد دورانی ازتحریم یا خدایی ناخواسته جنگی فرسایشی درسطح منطقه یا جهان شود.
به امید اینکه مجلس باهوشیاری و دقت در تصویب برجام به مردم ثابت کند که همراه و همکام با ملت خواهد ماند و اقلیتی جنگ طلب نخواهد توانست مسیر مذاکرات راعوض کنند.
مجتبی شیرخانی؛ فعال سیاسی