عبور از انزوای بین‌المللی کابوس کاسبان تحریم

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، کشور ایران یکی از مهمترین کشورهای منطقه خاورمیانه و آسیا است که با توجه به پتانسیل های بسیار بالای ژئوفیزیکی و انسانی خود در اقتصاد جهانی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.

 کشور ما از دیرباز مورد توجه قدرت های اقتصادی جهان بوده واین کشورها همیشه رغبت به ورود به اقتصاد ایران را داشته اند. این گونه تبادلات اقتصادی با سایر کشورها هم فرصت‌هایی را به وجود می آورد و هم تهدیدهایی را سبب  می شود.

ما سالیان زیادی شاهد این بوده ایم که کشورهای جهان سومی از قبیل ایران بازار مصرف گرایانه ای برای کالاهای کشورهای تولید کننده بودند و این امر زمینه ساز نابودی زیر ساخت های اقتصادی و تولیدی کشورهای جهان سوم را فراهم می کند.

نمونه بارزی از این آسیب‌ها ورود کالاهای بی کیفیت چینی به ایران و نابودی تدریجی برخی صنایع ایران از قبیل صنعت کفش و صنعت نساجی ایران است. البته قسمتی از این مشکل مربوط به واردکننده های ایرانی است که رقبتی به وارد کردن تکنولوژی خوب و با کیفیت چین نشان نمی‌دهند و برای کسب سود بیشتر دست به دامان کالاها و تکنولوژی های بی کیفیت چینی می شوند.

احمد پور فلاح عضو اتاق بازرگانی و از شناخته شده ترین فعالان صنعتی کشور در این باره می گوید: چینی ها حدودا 15 سال است که قدم به عرصه صادرات صنعتی گذاشته اند اما زیر ساخت های صنایع ما مربوط به 60 سال پیش است بنابراین واقعیت این است که برای بازسازی و نوسازی صنایعی که زیرساخت های آن مربوط به کشورهای صاحب صنعت است باید از همان کشورها کمک بگیریم.

وی افزود: اما در ارتباط با صنایع جدید نمی توانیم چشم خود را ببندیم و بگوییم کلا محصولات چینی بد است. محصولات چینی حتی در بسیاری از کشورهای غربی جایگاه خود را دارند.

پور فلاح گفت: اشکال ما این است که واردکنندگان ما تکنولوژی خوب و برتر چینی را وارد نمی کنند و مساله دیگراین است که مصرف کننده ما هم به دنبال جنس ارزان تر است. وقتی که یک کشوری مثل چین بالای 1200 میلیارد دلار مازاد تجارت خارجی دارد نمی توانیم بگوییم که کالاهای آن بی کیفیت است. بنابراین این ما هستیم که به دنبال کالای ارزان هستیم. البته برخی سواستفاده کنندگان کالای با کیفیت پایین را از چین وارد کرده و به عنوان کالای برند به مصرف کنندگان می فروشند. باید نظارت ها و کنترل ها را بیشتر کنیم. درباره این مطلب هم که گفته می شود چینی ها کپی کارند باید گفت که چینی ها این کپی را با تکنولوژی بالا انجام می دهند. در خصوص واردات کالاهای با کیفیت پایین، چین مقصر نیست ما مقصریم.

 اکثر کشورهایی که از ابتدای دولت حسن روحانی هیات های تجاری خود را برای شروع روابط اقتصادی در دوره پساتحریم به ایران فرستاده اند از کشورهای صاحب تکنولوژی و دارای اقتصادهای بسیار قوی جهان هستند.

کشورهایی همچون آلمان، سوییس، فرانسه، انگلیس، برزیل و چند کشور دیگر که در صورت پایان تحریم‌ها قطعا می توانند با خیال راحت تر و آزادی عمل بیشتری در ایران به سرمایه گذاری بپردازند.

در این بین مخالفت‌هایی هم برای حضور این هیات ها در ایران به وجود آمده که برخی از آنها از روی دلسوزی، برخی از روی نا آگاهی و برخی هم از روی کارشکنی و غرایض سیاسی است.

علی شمس اردکانی از اعضای اتاق بازرگانی تهران و از فعالان اقتصادی ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری برنا ریشه برخی از این ناآگاهی ها را عدم شناخت درست جهان دانست و گفت: انسانها از چیزهایی که شناخت صحیحی از آن ندارند می ترسند.

وی با اشاره به اظهار نظر عده ای که گفته بودند مردم ما از ورود این حجم از هیات های خارجی وحشت کرده اند گفت: عده ای خود را همیشه نماینده و سخنگوی مردم می دانند در صورتی که حتی حضرت رسول(ص) هم چنین ادعایی نداشته و خود را بشری همچون دیگران می داند.

این فعال اقتصادی تعامل و تجارت با سایر کشورهای جهان به خصوص کشور پیشرفته را ابزار قدرتمندی در رسیدن ایران به دستاوردهای سند چشم انداز 1404 دانست و تصریح کرد: ما چندین سال از رسیدن به این سند عقب افتاده ایم. طبق سند ایران 1404 ما باید به قدرت اول منطقه در امر اقتصاد تبدیل شویم و قطعا این دستاورد بدون ورود تکنولوژی روزآمد و جدید عملی نخواهد بود.

 برخی از دیدگاه‌ها در داخل کشور ورود کشورهای اروپایی به اقتصاد کشور را تهدیدی برای تولید داخلی و موجب افزایش بیکاری و تبدیل شدن ایران به یک بازار مصرف گرای غرب زده می‌دانند در صورتی که این عده به این نکته اشاره نکرده اند که با یک مذاکره مناسب می توان این کشورها را وادار کرد که با راه اندازی خط تولید کالاهایشان در داخل کشور و تهدید را تبدیل به فرصت  کرد.

ورود تکنولوژی های نوین توسط این کشورها در به ایران هم به اشتغالزایی کمک شایانی می کند و هم باعث بالارفتن صادرات کشور و ورود ارز به داخل می شود. دید درست نسبت به این فرصت باعث می شود که با استفاده صحیح از این موقعیت علاوه بر بالا بردن سطح رفاه اجتماعی باعث رسیدن ایران به جایگاه واقعی خود در منطقه خواهد شد.

عابد فتاحی  نماینده نماینده اصلاح طلب مجلس هم در گفت‌وگو با خبرگزاری برنا  در باره افرادی که نسبت به حضور هیات‌های اروپایی انتقاد دارند و حضور آن‌ها را مایه وحشت مردم می‌دانند گفت: مردم ما از چه چیزی می ترسند؟ چیزی به نام وحشت وجود ندارد و مردم از حضور سران کشورهای اروپایی به ایران استقبال می‌کنند. امروز مردم با استفاده از ابزارهای ارتباطی مختلف که در دسترس‌شان است همه دنیا را می‌بینند، دنیا کوچک‌تر از این است و لازم نیست بعضی‌ها از تریبون‌های مختلف به نام مردم حرف بزنند.

وی گفت: امروز مردم ایران روابط حسنه می‌خواهند، پیشرفت و ترقی می‌خواهند، مهار بیکاری، رفع گرانی‌ها و صلح می‌خواهند،  و می‌خواهند توان ایران را به رخ دنیا بکشند. این توافق باید اتفاق می‌افتاد چون ما معتقد به جنگ نیستیم ما معتقدم به مذاکره هستیم و به شما قول می دهم در عرض ده پانزده سال آینده ایران به عنوان پنج قدرت جهان در دنیا مورد توجه تمام مردم دنیا قرار خواهد گرفت.

 نکته جالب دیگر که باید به آن توجه کرد اشتیاق بسیار زیاد هیات‌های تجاری خارجی برای ورود به ایران است به گونه ای که در شماره ای از هفته نامه the week با به تصویر کشیدن کاریکاتوری از صف طولانی هیات های خارجی در به این نکته اشاره می کند که در واقع این کشورهای اروپایی و غربی بوده اند که تحریم بوده اند نه کشور ایران.

این ارتباط برای ورود تکنولوژی و ارتباط سازنده و متقابل با جهان با دیپلماسی صحیح دولت یازدهم در ایران پس از یک دوره سرد و مایوس کننده در حال شکل‌گیری است و به اذعان کارشناسان داخلی و خارجی نه تنها برای ایران تهدید نیست بلکه فرصت است.

عده‌ای قلیلی از حضور این هیات ها وحشت دارند زیرا با عملکرد اشتباه خود در دولت گذشته باعث قطع شدن ارتباط با کشورهای دارای تکنولوژی و از بین رفتن اشتغال و تولید در کشور شدند. این کاسبان تحریم از آن فضای مه‌آلود به منافع زیادی رسیدند و اکنون از ترس از دست رفتن این منافع به نمایندگی از مردم نسبت به این حضور هشدار می دهند در صورتی که مردم نیز از این ارتباط استقبال می کنند.

 امروزه با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیک و وجود رسانه های جمعی جهان هر لحظه در حال تبدیل به یک دهکده جهانی است که در آن تعامل و ارتباط کشورها با هم امری است ناگزیر و کشورهای جهان تنها از این راه خواهند توانست سهمی مناسب برای آینده کشور و جامعه خود به دست آورند.