خبرگزاری برنا ایلام؛
در جریان از سرگیری مذاکرات هسته ای توسط دولت تدبیر و امید با مسستقیم و بی واسطه شدن مذاکرات ایران و امریکا، و نقطه ی اوج آن یعنی تماس تلفنی اوباما با دکتر روحانی بخشی از جامعه سیاسی ایران شامل بخشی از سیاست ورزان،اساتید دانشگاه و تشکل های دانشجویی اقدام به عمومی کردن احساس خود نسبت به مذاکره با غرب کردند و از دلواپسی نسبت به شرایط پیش آمده سخن به زبان آورده اند و در فضای عمومی خود را « دلواپس» خوانده اند. دلواپسان امروز همان کاسبکاران سیاسی چند دهه گذشته هستند که همواره در قالب گروههای اقلیت و بدون شناسنامه در جریانات مختلف سیاسی عرضاندام نموده و خودنمایی کردهاند. دلواپسان همان کسانی هستند که در طول سالهای گذشته هراز چندگاه یکبار و به مقتضای مسائل سیاسی- اجتماعی جامعه در هیات گروههای فشار بر اجتماعات قانونی ورود کردهاند. دلواپسان امروز همانهایی هستند که در سالهای پیشین به بهانههای مختلف خود را در جای حق نشانده و رقیب را در جای باطل پنداشته.
اگر روزی روزگاری پرونده دلواپسان و گروههای فشار بازگشایی و بررسی حقوقی شود آنگاه بر همه روشن خواهد شد که این جماعت چه آسیبها و خسارتها در عرصههای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به جامعه وارد کرده و چه زیانهای غیرقابل جبرانی زدهاند. امروز اگر ملت قهرمان ایران با گذر از پیچهای خطرناک تاریخی و با حضور دائمی در صحنههای سیاسی - اجتماعی توانسته از موانع مختلف سرفرازانه عبور کند، تنها و تنها به خاطر شرافت فرهنگ و تمدن ایرانی- اسلامی بوده و همین ملت با فرهنگ و قدرتمند امروز توانسته از مذاکرات سخت و پیچیده هستهای با سربلندی و افتخار بیرون بیاید هرچند که دلواپسان در این سالها در مسیر این مذاکرات چه سنگها که نینداختند.
اگر بخواهیم مداقه ای جامعه شناسانه به این گروه داشته باشیم باید خاستگاه اجتماعی این جریان را در طبقه مستضعف و بخشی از طبقه متوسط جستجو کنیم.البته بخشی از سرمایه داری ملی و صنعتی ایران نیز جزو این گروه محسوب میشوند اما از آنجا که در نتیجه تحریم آسیب دیده اند به طبقه متوسط نزول کرده اند.اما این سوال اساسی پیش امده است که آیا این گروه که خود را دلواپس مینامد با جریان اصولگرایی یکی است یا خیر؟؟
در دوران پسا توافق این دلواپسان بودند که تمام تلاش خود را میکردنند تا منطق پشتیبان خود را از مذاکره با آمریکا در میان مردم نشر دهند.در این دوران کنشگری این دسته از نیروهای سیاسی در افکار عمومی بیشتر از گروه حمایت کننده مذاکره بود چرا که این گروه در افکار عمومی بعنوان نماینده وضع موجود فهم میشدند،بنابراین در موضع پاسخگویی نسبت به وضع موجود قرار داشتند.وضعی که تحریم و برنامه اقصادی دولت در افکار عمومی دلواپسان را در شرایط نامساعدی قرار داده بود.در کنار این موضوع ،ترسیم شرایط فانتزی از دوران پسا توافق از سوی حامیان توافق و ایجاد انتظارات و توقعات فزاینده از سوی ایشان بر نامساعد شدن شرایط دلواپسان در افکار عمومی انجامید.بنابراین هشدار این جریان از هزینه های توافق با آمریکا آنچنان که باید در افکار عمومی مستع نداشت.در این دوران این حامیان دولت بودند که با رهیری مطالبات و و انتقادات افکار عمومی و با ترسیم شرایط فانتزی از دوران پسا توافق در جامعه جذابیت بیشتری را برای خود بر ساخته کردند .
با ذکر مطالب بالا حالا این سوال در ذهن افکار عمومی جامعه ایجاد میشود که در جریان پس توافق ، که دلواپسان در جایگاه منتقد در جامعه قرار میگیرند آیا دولت تدبیر و امیدی برنامه برای پاسخگویی به نقدها را دارد یا خیر،
احتمالا" مهم ترین وظیفه دولت تدبیر و امید و تیم مذاکره کننده هسته ای در فردای توافق هسته ای در پاسخگویی به خواسته ها و انتظارات است.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در روزهای پس از جمع بندی مذاکره در خطبه های نماز عید سعید فطر فرمودند: «برای تصویب این متن ، یک مسیر قانونی پیش بینی شده ای وجود دارد که باید این مسیر را طی کند و خواهد کرد،ان شاء الله.انتظار ما این است که دست اندرکاران ،با دقت مصالح را –مصالح کشور را –مصالح ملی را در نظر بگیرند و آنچه را تحویل ملت خواهد داد ،بتواند به گردن افراشته، در مقابل خدای متعال هم ارائه بدهد.نکته ی بعدی این است که چه این متن تصویب بشود و چه نشود، به حول قوه الهی اجازه هیچگونه سوء استفاده از آ ن داده نخواهد شد.اجازه خدشه در اصول اساسی نظام به کسی داده نخواهد شد.»
این منویات نشان دهنده آن است که رهبری فرزانه انقلاب تصمیم گیری درباره توافق را به مکانیزم های قانونی و جامعه سیاسی ایران سپرده است تا نهادهای قانونی در تعامل با جامعه سیاسی تجربه یک تعامل برای رسیدن به تصمیمی که منافع ملت ایران را لحاظ کند را به دست آورند.
در این میان یک ملاحظه مهم رهبر انقلاب تذکر داده شده و آن این است که موضوع هسته ای نباید منجر به ایجاد و تعمیق شکاف اجتماعی و جامعه را دو قطبی کند. ایشان در جای دیگر فرموده اند که از این قضایای هسته ای دو دستگی درست نشود که هر دسته یک جور بگوید .ان شاء الله آنچه منافع ملی است انجام بدهند.بین مردم نباید دو دستگی ایجاد شود دشمن این را میخواهد، نگذارید دو دستگی بشود وحدت را حفظ کنید با هم باشید.
حال با توجه به این بیانات کلیدی رهبر انقلاب، توقع میرود که گروه موسوم به دلواپسان بجای کنشگری و سیاسی کاری تفکر و عقیده ی خود را در راستای منافع و مصالح ملی سامان دهند. همان طور که همه میدانیم موضوع هسته ای ایران موضوعی مربوط به آن حرب یا این حزب یا آن جناح و این جناح نیست بلکه موضوعی ملی است و نیاز به تفکر و عقلانیت در سطح ملی دارد نه حزبی و جناحی...
یادداشت اختصاصی خبرگزاری برنا