به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، واژه «انتفاضه»از کلمه ی «نفض» گرفته شده است. نفض یعنی لبریز شدن وسررفتن چیزی که داخل ظرف است. به همین دلیل، قیام مردمی و سراسری مردم فلسطین را «انتفاضه» می گویند. انتفاضه از لحاظ معنایی، معنی قیام علیه رخوت و رکود، و مرحله ی قبل از انقلاب است.
انتفاضه در ۱۸ آذر ۱۳۶۶ (پائیز ۱۹۸۷) در جبالیا در نواز غزه آغاز شد و سپس به تمام شهرها، روستاها و اردوگاههای فلسطینی انتقال یافت. سبب جرقهٔ اول انتفاضه حادثهای است که در آن چند کارگر فلسطینی توسط یک رانندهٔ کامیون اسرائیلی در نزدیکی دیوار «اریز» زیر گرفته شد؛ دیوار اریز نوار غزه را از فلسطین اشغالی از تاریخ ۱۹۹۸ میلادی جدا کرده است.
در این دوره انتفاضه بیش از سه هزار فلسطینی شهید و حدود 160 اسراییلی به هلاکت رسیدند.
در ارتباط با شکلگیری انتفاضه دوم باید به تاریخچه کوتاهی اشاره نمود. در قرارداد اسلو نه تنها عرفات موجودیت اسرائیل در داخل سرزمینهای [اشغالی] سال 1948 م (1327هـ .ش)را به رسمیت شناخت، بلکه به[وعدة] تشکیل دولتی در 70 درصد سرزمینهای اشغالی سال 1967 م (1366هـ .ش) بسنده کرد، با تشکیل دولت غزه-اریحا، فشارهای متعدد آمریکا، اسرائیل و صهیونیسم سیاسی برای صرفنظر کردن عرفات از 55% باقی مانده قرارداد اسلو، آغاز شد.
عقب نشینی تدریجی و گام به گام عرفات از قرارداد اسلو وضعیتی را به وجود آورد که به مذاکرات (کمپ دیوید دوم) معروف شد. امتیاز دادنهای پی در پی عرفات به اسرائیل از جمله به رسمیت شناختن رژیم غاصب و اشغالگر و قبول تحتالحمایگی آن رژیم، سرکوب و دستگیری اعضای فعال گروههای مقاومت ازجمله جنبش جهاد اسلامی، حماس و انتفاضه، حذف ضرورت نابودی اسرائیل از منشور فلسطین و بالاخره قبول تاخیر در تاریخ اعلام کشور مستقل فلسطین، چنان آمریکا و اسرائیل را امیدوار کرد که در اجلاس کمپ دیوید دوم، عرفات را برای عقبنشینی از دو موضوع حساس و ملی فلسطین، تحت فشار قرار دادند:
پخش خبر مربوط به درخواست آمریکائیان و اسرائیلیها از عرفات، به ویژه در مورد چشمپوشی از موضوع مهم و حساس بیت المقدس و بازگشت آوارگان، جهان عرب به ویژه فلسطینیان را متحیر ساخت و آتشفشان انتفاضه بیت المقدس به تدریج فوران کرد.
بازدید آریل شارون از مسجدالاقصی و سخنان او در تبدیل مسجدالاقصی به هیکل سلیمان و اعلام شهر بیت المقدس به عنوان پایتخت همیشگی کشور اسرائیل، باعث اعتراضات مردم فلسطین شد و در سال 2000م (1379ه.ش) موج جدیدی از اعتراضات را به وجود آورد که به «انتفاضه مسجد الاقصی» معروف گشت.
بنابراین تا اینجای قضیه روشن است که اهداف مردم فلسطین در انتفاضه الاقصی نه تنها مغایرتی با قواعد پذیرفتهشده بین الملل ندارد، بلکه در چارچوب اصول حقوقی که خواهیم آورد، انتفاضه جزء" حقوق انفکاک ناپذیر" ملت فلسطین است.
حضور فلسطینیان در صحنه تعیین سرنوشت فلسطین و نتایج انتفاضه به هیچوجه قابل مقایسه با جمع اقدامهای سران کشورهای عربی و گروههای سازشکار فلسطینی درباره آرمان فلسطینیان، نیست.« 45779 شهید و مجروح و بیش از 8600 اسیر فلسطینی از آغاز انتفاضه تا پایان خرداد 1386 شاخص ایثار و فداکاری این ملت است که در انتفاضه ملت فلسطین تجلی یافته است.»
وضعیت این روزهای فلسطین چنان آشفته است که اکثر قریب به اتفاق کارشناسان اعتقاد دارند که موج سوم انتفاضه فلسطین در حال خیزش است. انتفاضه ای که به طور قطع باعث می شود اسرائیل تاوان سنگینی بدهد. انتفاضه ای که شاید این بار «انتفاضه موشک »باشد. فلسطینیان این بار به کمک نیروهای مقاومت منطقه مانند حزب الله لبنان مجهز به سلاح و تجهیزاتی هستند که می تواند لرزه بر اندام شهرک نشینان صهیونیست بیاندازد.