مواظب جاسوسان گوام و ترکمنستان باشید!

به گزارش سرویس ورزشی برنا، عادت کرده ایم به اینکه دیواری کوتاهتر از دیوار رسانه ای ها نباشد. برخوردهای دوگانه با اهالی رسانه همیشه ذهنمان را مشغول می کند. خبرنگاران و عکاسانی که دستمزدهای ناچیزشان هرگز قابل قیاس با قراردادهای میلیاردی فوتبالیستها و حتی برخی از مربیان نیست، معمولا مورد بیشترین بی مهری ها از طرف همین قشر قرار می گیرند. نمی دانیم چرا آقایان پیش خودشان فکر نمی کنند که اگر رسانه ها نبودند نه شهرتی برایشان در کار بود و نه محبوبیتی.

داستان تمرینات پشت درهای بسته این روزهای تیم ملی، داستان جدید کارلوس کی روش برای فوتبال ایران است.

ماجرا از پنجشنبه شب شروع شد که کادر فنی تیم ملی اعلام کرد نخستین تمرین تاکتیکی تیم ملی از ساعت 11 جمعه در کمپ تیم ملی آغاز می‌شود. در حالی که اصحاب رسانه برای رفتن به کمپ در راه بودند، حدود 50 دقیقه قبل از آغاز تمرین، ناگهان خبر رسید که این تمرین پشت درهای بسته برگزار شده و بهانه هم این بوده به خاطر آلودگی هوا تمرینات به سالن منتقل شده است و چون در سالن کمبود جا هست، رسانه‌ها نمی‌توانند در تمرین حاضر شوند.

عادت کرده ایم به اینکه روزی که به ما نیاز دارند یار دوازدهم باشیم و سرمربی تیم ملی با استفاده ابزاری از کلمات خبرنگاران را حامیان درجه یک تیم ملی بداند اما وقتی که دلشان نخواهد ما را به تمرین تیم ملی کشورمان هم راه نمی دهد.

کارلوس کی روش که این روزها نشان داده حال خوبی ندارد و مدام در حال دعوا و مرافعه با اطرافیانش است، در یکی از عجیب ترین تصمیماتش خبرنگارانی را تحریم کرده که همیشه حمایتش کرده اند. انگار مرد پرتغالی تیم ملی که در هفته گذشته به دلیل درگیری های لفظی با علیرضا اسدی و دعوت نکردن مهدی رحمتی به تیم ملی تحت فشار بوده، بستن تمرینات تیم ملی را بهترین انتقام از اهالی فوتبال می داند. شاید هم حضور جاسوسان گوام و ترکمنستان در تمرینات تیم ملی، کی روش را نگران کرده و او را واداشته تا تمرینات تاکتیکی تیمش را پشت درهای بسته دنبال کند. تصمیمی اهانت آمیز که باعث دلخوری و ناراحتی عکاسان و خبرنگاران شده است.

اینکه سرمربی تیم ملی چه حقی دارد که عکاسان و خبرنگاران وطنی را از تماشای تمرینات تیم ملی کشورشان برای دو بازی بی اهمیت مقابل گوام و ترکمنستان محروم کند، سوالی است که فدراسیون باید پاسخگوی آن باشد.