این عنوان بعدها به منطقه ی حفاظت شده، پارک وحش و سرانجام در سال 1349 به پارک ملی تغییر یافت.
قله بم که 2700 متر ارتفاع دارد بلندترین قسمت پارک به شمار می آید در میان سه رشته کوهی که در جهت شرقی – غربی کشیده شده اند دشتهایی وجود دارد که مکانی برای زیست آهوان محسوب می شود.
همچنین قوچ ها و میش های زیادی در دامنه های این کوهها وجود دارند. از دیگر حیوانات این پارک می توان به پازن وحشی و بز اشاره کرد که محل زیست آنها بیشتر در پرتگاههای صخرهای است.
هوای معتدل منطقه و میزا بارش مناسب باعث شده پارک بمو دارای پوشش گیاهی شامل 300 نوع گیاه باشد و همین پوشش مناسب باعث جمع شدن گروههای از قوچ، میش، آهو، بز و یازن و همچنین درندگانی مانند گرگ پلنگ گربه ی جنگلی، شغال روباه و کفتار در این پارک بشود .
از دیگر گونه های حیات وحش این پارک می توان به پرندگانی چون عقاب طلایی هما کوکر دال و به خصوص دسته های بزرگ کبک و تیهوی کنار چشمه ها اشاره کرد پارک ملی بم همچنین یکی از مراکز بازدیدهای علمی و تحقیقاتی برای پژو هشگران به حساب می آید.