"ما ایرانی ها عادت داریم وقتی برای کسی اتفاق تلخی رخ می دهد صفات خوب او را برجسته می کنیم و القاب خوبی را به وی نسبت می دهیم اما درباره منصور پورحیدری نیازی به این کار نداریم. من سابقه 50 سال دوستی با منصور خان پورحیدری را دارم و او نیازی به برجسته کردن خصوصیاتش ندارد. شخصیت پورحیدری از سلامت و وقار بالایی برخوردار است. او خدمات شایانی به فوتبال ایران داشته و شناسنامه باشگاه استقلال است. در سمت های مختلف مدیرفنی، سرمربی و سرپرست در کنار استقلال بوده و همیشه در موفقیت های این تیم نقش پررنگی داشته است. وقتی در تبریز منصور خان را پیچیده شده لای شال گردن و پالتو دیدم بدون اینکه از بیماری او خبر داشته باشم عشق بزرگش به استقلال را تحسین کردم. فقط عشقی به این بزرگی می تواند مردی 70 ساله با آن بیماری و شرایط سخت را در سرمای 4 درجه زیر صفر ورزشگاه نگه دارد و این عشق قابل تحسین است. حالا این مرد شریف در شرایط بسیار حساسی در زندگی اش قرار دارد و از خدا برایش آرزوی سلامتی دارم. من اطمینان دارم مرد بزرگی مثل منصور پورحیدری می تواند از چنین بحران سختی خارج شود. دوست ندارم فرجام این مرد بزرگ تلخ و زود باشد. بسیار برای او ناراحت هستم و توانی برای توصیف حجم این ناراحتی ندارم. از مردم برای منصور خان پورحیدری طلب دعا دارم تا زودتر این مرد بزرگ را روی پا ببینیم. "