به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، امام صادق (ع) در این باره می فرمایند: «از نشانه هاى شرکت شیطان که تردیدى در آن نیست این است که فحاش باشد که باکى از آنچه گوید و از آنچه دوباره او گویند نداشته باشد.»
همچنین، امام صادق (ع) فرموده اند: «رسول خدا (ص) فرمودند: «هر گاه مردى را دیدى که باکى از آنچه گوید و آنچه به او گفته شود ندارد، پس بدرستى که یا از زنا است یا از شرکت شیطان.»
و از امام باقر (ع) است که فرمودند: «هر کس به برادر مسلمان خود دشنام دهد خدا برکت از روزى او بردارد، و او را به خودش واگذارد، و زندگیش را تباه سازد.»
و از امیر المؤمنین (ع) روایت شده که رسول خدا (ص) فرمودند: «خدا حرام کرده است بهشت را بر هر فحاش بى آبرو و کم شرمى که باکى از آنچه گوید و آنچه به او گفته شود ندارد، زیرا اگر بازرسى از حالش کنى یا از زنا است یا از شرکت شیطان»، به ایشان عرض شد: اى رسول خدا (ص)! در میان مردمان شرکت شیطان هم هست؟ فرمودند: «آیا گفتار خداى عز و جل را نخوانده اى که (به شیطان فرماید:) «و شرکت کن با ایشان در مالها و فرزندان» (سوره اسراء آیه 64).»
و از امام باقر (ع) روایت شده که فرمودند: «خدا دشمن دارد دشنام گوى دشنامجو را.»
علاوه بر این، از حضرت باقر (ع) است که می فرمایند: «رسول خدا (ص) فرمودند: دشنام اگر به صورتى در آید صورت بدى است.»
و از حضرت صادق (ع) حدیث شده که فرمودند: «در بنى اسرائیل مردى بود که سه سال پیوسته دعا می کرد که خدا پسرى به او روزى کند (دعایش مستجاب نمی شد) همین که دید خدا خواهش او را برنمى آورد عرض کرد: پروردگارا آیا من از تو دورم و تو سخن مرا نمی شنوى، یا تو به من نزدیکى و پاسخم نمی دهى؟
کسى در خواب نزدش آمد و به او گفت: تو سه سال تمام خدا را با زبانى بد و هرزه، ولى دلى سرکش و ناپرهیزکار، و نیتى نادرست می خوانى، پس باید از هرزهگوئى به در آئى، و دلت پرهیزگار، و نیتت درست گردد (تا خواهشت برآورده شود)، حضرت (ع) فرمودند: «آن مرد به دستور عمل کرد سپس دعا کرد و خدا را خواند و داراى پسرى شد.»
و نیز از حضرت صادق (ع) حدیث شده که رسول خدا (ص) فرمودند: «از زمره بدترین بندگان خدا کسى است که براى هرزه گوئى و دشنامگوئیش از همنشینى و مجالست با او کناره گیرى شود.»
ایشان هچنین می فرمایند: «بدزبانى از جفاکاری و جفاکارى در آتش است.»
و نیز فرمودند: «دشنام دادن و بدزبانى و هرزه گوئى از (نشانه هاى) نفاق و دوروئى است.»
علاوه بر این، از حضرت باقر (ع) حدیث شده که رسول خدا (ص) فرمودند: «خداوند دشمن دارد دشنام دهنده بدزبان و گداى مبرم را.»
سماعة گوید: وارد شدم بر حضرت صادق (ع)، حضرت (ع) آغاز به سخن کردند و به من فرمودند: «اى سماعة این چه جنجالى بود که میان تو و شتردارت پدیدار گشته بود؟ مبادا دشنامگو و بدزبان و لعنت کننده باشى؟»
عرض کردم: به خدا سوگند چنین بود (که فرمودى ولى) او به من ستم کرد؟ فرمودند: «اگر او به تو ستم کرده تو از او سر افتادى، هر آینه این کردار از کردارهاى من نیست، و به شیعیانم چنین دستورى ندهم، از پروردگارت آمرزش بخواه، و به آن کردار باز مگرد»، عرض کردم: از خدا آمرزش خواهم و دیگر باز نگردم.
منبع:قدس آنلاین