به گزارش خبرگزاری برنا؛در سفر به سوریه برای چندمین بار بر مزار بزرگمردی از ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت حاضر شدم که از سر همین علاقه و ارادت، سالهاست در جوار مرقد مطهر حضرت زنیب (س) آرمیده است.
برای ما که دوره تحصیل مان با اوج فعالیتهای او در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد و حسینیه ارشاد تهران همراه بود، خاطرات فراوان و شیرینی از آن عزیز و پدر دانشمند و بزرگوارش به یادگار، ماندگار است.
دکتر شریعتی در کنار سایر وجوه ممتاز شخصیتی، از عناصر اثرگذار در روند مبارزات و پیروزی انقلاب اسلامی بود و برای آشنایی و آشتی نسل جوان با دین و دینداران، بسیار تلاش کرد و آزار دید؛ آن هم در رژیم دین ستیز شاهنشاهی که مکاتب الحادی به شدت در محیط های فرهنگی و دانشگاهی فعال بودند.
آنچه از میان گفته ها و نوشته های او در ذهنم برجسته تر است؛ انذارهای او از "زر و زور و تزویر" است؛ دکتر شریعتی اینها را به مثابه سه عنصری می دانست که عامل به بند کشیده شدن انسانیت در طول تاریخ بوده اند. وی همواره از اینکه عده ای از جهل مردم سوء استفاده می کردند، رنجیده خاطر بود.
شریعتی در چنین شرایطی همانند بسیاری از بزرگمردان انقلاب اسلامی نظیر شهیدان بهشتی و مطهری، در کوران فشارهای طاغوت و نظام شاهنشاهی به روشنگری می پرداخت ... و او هرگز تکرار نشد.
اندیشمندی که به شدت به اسلام ناب محمدی و مکتب علوی معتقد بود؛ روحانیت مجاهد و مبارز را پیشتاز مبارزه با استعمار و استبداد و امام خمینی (ره) را بنیانگذار نهضت اسلامی معرفی می کرد.
آری؛ بازهم مزار ساده او، دیوار و سقفی گچی که جای جایش آسیب دیده، برایم گواه سادگی بزرگمردی شد که شرافتمدانه زیست و فارغ از تجملات مرسوم، در گوشه ای بیرون از وطن آرام گرفت.
شریعتی، شعور را شرط لازم شعار می دانست. چنانچه، بیشتر از صوت خوب برای خواندن قرآن، به فهم خوب از کلام خدا دعوت می کرد. جهل را خطرناکتر از استبداد می دانست و می گفت: ممکن است بتوان بر استبداد و استعمار فائق آمد، اما اگر جهل در جامعه ریشه کن نشود، از در که بیرونش کنند از پنجره وارد خواهد شد.
امید که روزی از میان اندیشمندان این مرز و بوم، نمونه هایی با نفوذ کلام، منطق، فراگیری و شیوایی بیان دکتر شریعتی را شاهد باشیم که نسل جوان را مجذوب خود ساخته بود. امروز البته بیشتر از هر روز محتاج آنیم که او تکرار شود. کاش