به گزارش خبرگزاری برنا، به نقل از ووکس، روز سهشنبه جرج کلونی یک سرمقاله در ورایتی نوشت و در آن به انتقاد از آکادمی اسکار پرداخت چون برای دومین سال پیاپی تمام نامزدهای بخش بهترین بازیگر مرد سال سفیدپوست هستند.
کلونی نوشت: «من فکر میکنم آفریقایی-آمریکاییها حق دارند بگویند صنعت فیلم ما به خوبی از آنها نمایندگی نمیکند. باید ۲۰ یا ۳۰ یا ۴۰ فیلم باکیفیت باشند که مردم آنها را برای جوایز اسکار در نظر بگیرند. راستی، ما داریم درباره آفریقایی-آمریکاییها صحبت میکنیم. برای لاتینتبارها وضع حتی بدتر است. ما باید بهتر بشویم. قبلا بهتر بودیم.»
کلونی اولین کسی نیست که از کمبود گوناگونی نژادی اسکار انتقاد کرده است. جادا پینکت اسمیت و اسپایک لی هم نارضایتی و خشم خود را نسبت به نامزدهای اسکار نشان دادند و هر دو اعلام کردند که در مراسم اسکار که روز بیست و هشتم فوریه برگزار میشود شرکت نخواهند کرد. شریل بون آیزکس رییس آکادمی اسکار هم از دلشکستگی خود نسبت به نامزدهای اسکار سخن گفته بود.
اما کلونی از پینکت اسمیت و اسپایک لی ستاره بسیار بزرگتری است. مسیر حرفهای کاری او پر از جوایز و نامزدیهای اسکار و گلدن گلوب است، او ستاره فیلمهای موفق بسیاری بوده، او توسط مجله تایم به عنوان یکی از تاثیرگذارترین مردم جهان شناخته شده و حتی برای نابود کردن «بتمن» هم همه او را بخشیدند(برای بازی ناموفق در نقش بتمن). چیزی که کلونی میگوید اهمیت دارد.
اما کلونی خودش بخشی از مشکلی است که دارد درباره آن صحبت میکند. او یک کارگردان است، او این قدرت را دارد تا با داستانهایی که تعریف میکند، مستقیما روی تعداد نقشهای در دسترس برای بازیگران مرد و زن سیاهپوست و لاتینتبار تاثیر بگذارد. او در مقالهاش نوشت: «فکر نمیکنم مشکل این باشد که چه کسی انتخاب میشود، مشکل این است که اقلیتهای صنعت فیلم چند راه دارند، مخصوصا در فیلمهای باکیفیت.»
با این حال چهار فیلم آخری که کلونی کارگردانی کرده – یعنی «مردان یادبودها»، «نیمه ماه مارس»، «کلاهچرمیها» و «شببخیر و موفق باشید» - از هیچ بازیگر مرد یا زن غیرسفیدپوستی در نقشهای اصلی استفاده نکرد. البته دو فیلم از این چهار فیلم بر پایه داستانهای حقیقی ساخته شدند، اما اگر کلونی بخواهد، میتواند به راحتی از جایگاهش در هالیوود استفاده کند تا به بازیگران با استعداد جوان کمک کند تا به موفقیت برسند.
البته این هیچ یک از حرفهای کلونی را بیارزش نمیکند. بیانیه او مهم است و باید به آن توجه کرد. اما عدم ارتباط بین کلمات و (کمبود) عمل او نشان میدهد که گوناگونی نژادی، بازی بین آدم خوبها و آدم بدها نیست و نمیتوان در این زمینه با نامه و احساسات و بیانیه به موفقیت رسید. نیاز به تلاشی بزرگ احساس میشود.