گیاهان دارویی فراتر از طب سنتی عمل کرده‌اند

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، مجید ترابی، دبیر کارگروه دام‌پزشکی و طب سنتی ستاد توسعه علوم و فناوری‌های گیاهان دارویی معاونت علمی، در راستای جایگاه حیاتی دام و دامپزشکی، بخشی از کم‌توجهی به این عرصه را عدم آگاهی عمومی از اهمیت موضوع دانست و گفت: اگر توجه داشته باشیم غذای سالم و کافی مانع از بروز بسیاری از بیماری‌ها را در انسان می‌شود اهمیت این موضوع را بیشتر متوجه می‌شویم.

وی مثال زد: اگر ما هزینه بیشتری را برای کنترل بیماری تب مالت در حیوانات و در بخش مبارزه با این بیماری در دامپزشکی هزینه کنیم مسلماً نیازی به هزینه‌های درمان در انسان و عواقب بسیار زیاد آن از جمله ناباروری نخواهیم داشت.

ترابی افزود: یا اگر هزینه بیشتری را برای آموزش، نظارت و کنترل مصرف داروها و آنتی‌بیوتیک‌ها و یا جایگزینی داروهای گیاهی در بخش دامپزشکی داشته باشیم عواقب سوء آن را در انسان و هزینه‌های سرسام آور آن را کمتر می‌شود.

وی خاطر نشان کرد: این هزینه‌ها علاوه بر هزینه داروها و از کارافتادگی شامل هزینه‌های توسعه بیمارستان‌ها و بسیاری از هزینه‌های دیگر خواهد بود.

دبیر کارگروه دام‌پزشکی و طب سنتی ستاد توسعه علوم و فناوری‌های گیاهان دارویی معاونت علمی دیگر نکته را در این زمینه مشکل فرهنگی دانست و گفت: به دلیل این که دامپزشکی با محیط پرورش حیوانات سروکار دارد و سختی‌های خاص خود را دارد در مقایسه با برخی مشاغل خیلی لوکس نیست مورد توجه قرار نمی‌گیرد. شاید هم به دلیل این است که در نگاه عده‌ای کار کردن آن‌هم در شرایط سخت ارزش محسوب نمی‌شود.

وی نگاه طب سنتی به دامپزشکی را این‌گونه توضیح داد: ابتدا باید به یک نکته توجه کنیم، علاوه بر این که در طب سنتی توجه به گیاهان دارویی بیشتر و پررنگ‌تر است، استفاده از گیاهان دارویی چه در پزشکی و چه در دامپزشکی مختص به طب سنتی نیست. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی، استفاده از این گیاهان در اکثر مکاتب درمانی از جمله طب سنتی و حتی طب غربی دنبال می‌شود.

ترابی توضیح داد: مبانی طب سنتی در دامپزشکی و پزشکی یکی است. طب سنتی آنجایی که در مورد مواد اولیه دارویی، مفردات، امزجه یا طبایع صحبت می‌کند مطالب مشترک است. در اصول کلی معالجات هردو نیز از همان قواعد طب سنتی انسانی استفاده می‌شود.

وی افزود: اما در روش درمانی با توجه به تفاوت‌هایی که بین موجودات مختلف با انسان وجود دارد. از جمله مقدار مصرف دارو و مدت مصرف تفاوت‌هایی مورد نظر قرار می‌گیرد.

این عضو موسسه واکسن و سرم سازی رازی مطلب دیگر را دانش بومی عنوان کرد و گفت: دانش بومی نباید با دامپزشکی سنتی کاملاً یکی دانسته شود. در واقع دانش بومی دامپزشکی که اصطلاحاً به آن اتنو وتریناری گفته می‌شود دانش شفاهی است که بین افراد از نسلی به نسلی منتقل شده است. این مطالب در عین اینکه گاها با خرافات همراه است. در مواردی نکات با ارزشی دارد کی می‌تواند مفید فایده باشد. در بسیاری از کشورها محققین این دانش را جمع‌آوری و موارد مفید آن را استفاده می‌کنند.

وی ادامه داد: اما دامپزشکی سنتی مطالب مکتوبی است که توسط حکما بر اساس یک شیوه علمی نوشته و دارای مبانی و قواعد مشخصی است که مورد استفاده قرار گرفته است.