به گزارش خبرنگار اجتماعی خبر گزاری برنا، این روزها کمپ های متعدد اعتیاد دراقصی نقاط ایران چون قارچ رویده اند و برخی از آنها با کمترین نظارتی به بدترین شکل ممکن با معتادان برخورد می کنند. در بعضی از این کمپ ها از شیوه درمانی درستی استفاده نمی شود و به همین علت اغلب شاهد آن هستیم که با این شیوه نه تنها معتادی دوره درمانی اش را طی نمی کند؛ بلکه پا به فرار می گذارد و فرش را به عرش ترجیح می دهد.
ترک، خلاف میل شخصی
حرف ازمعتادی است که بیمار است نه جنایتکار و خواسته یا ناخواسته اگر در مسیر ترک مخدر هم قرار می گیرد، باید به عنوان یک انسان حمایت شود. اما متاسفانه وقتی پای درددل برخی معتادان می نشینیم و از پشت پرده اتفاق هایی که در کمپ های اعتیاد می افتد می شنویم، بیشتر یاد زندان هایی مثل ابوغریب برایمان تداعی می شود. چرا که میل شخصی ترک مخدر این افراد حذف می شود و جایش را زور، ارعاب، تنبیه، تحقیر و ...، فرا می گیرد.
غلامرضا علیزاده، محقق و مدرس دانشگاه، دراین باره می گوید: زمانی که معتادی به کمپ سپرده می شود، در 15 روز اول باید مراحل درمانی سم زدایی را طی کند که به خاطر عدم دسترسی وی به مواد مخدر، حالت روحی مناسبی ندارد و دائما پرخاشگری می کند. در این حین کارکنان کمپ هم در ازای کنترل رفتار او مجبور می شوند با جدیت تمام برخورد کنند.
رهایی یا شکنجه؟
بررسی ها نشان می دهد یک معتاد سال ها در بند شیشه می ماند و تمام عمر خود را در دوگانگی مصرف و ترک مخدر، دست و پا می زند. تنها نوع برخورد است که می تواند او را برای همیشه پاک نگه دارد یا دوباره در ورطه اعتیاد غوطه ور سازد.
اینچنین که علیزاده می گوید پس از مرحله سم زدایی اگر کارکنان کمپ رفتار پرخاشگری خود را ادامه دهند، باعث می شود تا معتاد متقابلا رفتار جدلی داشته باشد و به محض بیرون آمدن از کمپ دوباره به اعتیاد روی آورد. پس باید با او رفتار ملایم داشته و او را آزرده خاطر نکرد. چرا که اعتیاد بیماری است و معتادان هم افرادی زود رنج و حساس هستند.
توهین و تحقیر راه به جایی نمی برد
امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس نیز سخنان علیزاده را تایید می کند. وی معتقد است که نمی توان با فشار روانی، توهین و تحقیر یک معتاد را ترک داد. برخی از کمپ ها که رفتار نامناسبی دارند باید بازخواست شوند و متاسفانه در این زمینه گاهی کم کاری می شود.
این جامعه شناس تاکید دارد که در بیشتر مواقع، افرادی به عنوان مددکار اجتماعی استخدام می شوند که اصلا کارآزموده نیستند و صلاحیت این کار را ندارند. اگر جنبه نظارت و کنترل بر این سازمان ها بالا برود به مراتب کمتر شاهد این گونه رفتارها خواهیم بود.
به گزارش خبرنگار برنا، تجربه نشان داده است که برخورد خشن و تحقیر آمیز با یک فرد معتاد نه تنها اثربخش نیست، بلکه او را نیز تحریک می کند تا به محض خروج از کمپ ترک اعتیاد، به اولین ساقی رجوع کند. بنابراین نیک است با اعمال رفتار و برخورد سنجیده سازمان های مسئول، نه هزینه خانواده های معتادان بیمار را هدر دهیم و نه تلاش و راهکارهای کارآمد متخصصان ترک اعتیاد را بی نتیجه بگذاریم تا دوباره و دوباره اعتیاد را به چرخه جامعه بازنگردانیم.