مهتاب کرامتی نوشت: «درد را از هر طرف بخوانی درد است ..... مقصر کیست؟؟؟؟؟؟؟. به کجا می رویم ....خدا به خانواده این فرشته نازنین صبر بدهد»
مونا فرجاد نوشت: «ستایش قریشی دختر٦ ساله ی کوچکی که در چنگال شیطانی انسان نما جان خود را از دست داد. امیدوارم مجرم به سزای عمل وحشیانه ی خود برسد و کودکان در تمام دنیا طعم صلح امنیت و آرامش را بچشند»
شهره سلطانی نوشت: «کمتر از ساعتی است که از این خبر مطلع شدم : «یکشنبه ۲۱ فروردین است. پسر ۱۷ ساله در ورامین، دختر همسایه افغانستانیشان را که هنوز شش سال بیشتر ندارد به خانه میبرد و پس از رفتار شیطانی با او، با ضربات چاقو وی را به قتل رسانده و در وان حمام بر رویش اسید ریخته تا از بین برود. اما چون جسد بهطور کامل از بین نرفت، از دوستش یاری میطلبد. دوست وی با توجه به ابعاد جرم، ماجرا را با پدر خود در میان گذاشته و پدر هم با یکی از معتمدین محل و نهایتاً بدون کمترین تردیدی به پلیس خبر میدهند. پلیس هم هنگام مراجعه به خانه، هم باقیمانده جسد را پیدا میکند و هم قاتل را دستگیر
پایان خبر، به همین راحتی !
مطلب دیگری دیدم که ذهنم را درگیر کرد، عزیزی نوشته بود :
من بارها و بارها در رسانه های ایران دیده ام، به چشم سر دیده ام که جرم ناکرده را به پای یک افغانی از همه جا بی خبر نوشته اند، این باعث شده تا ذهنیت مردم ایران نسبت به یک #مهاجر افغانستانی این شود که امروز می بینیم، اما آیا این رواست که این واقعیت را به باد فراموشی بسپاریم؟
هر ایرانی با وجدان با شنیدن این خبر ممکن است با خود به فکر فرو رود، اندیشه کند که «جرم شخصی است و ربطی به ملتها ندارد»، همین کافی است تا ذهنیت تعداد کثیری از مردم ایران عوض شود و بدانند همانگونه که یک مجرم افغانستانی می تواند مرتکب قتل شود، همانقدر هم یک ایرانی می تواند سنگدل باشد، اما این ربطی به ملیت او ندارد. .
اما عرض خودم :
حال من خراب است، بغض دارم و نفسم بالا نمی اید . جرم جرم است و این جنایتِ تهوع برانگیز، را هر شخص با هر ملیٓت و دین و آیینی انجام داده باشد، محکوم است و دستگاه_قضایی باید با فوریت و جدیت و قاطعیت با عامل این اقدام شنیع برخورد کند . .
ستایش دختر من است.
ستایش ناموس من است و من هم همچون خانواده اش مصیبت زده و داغدارم .
برای آرامش خانواده عزیز ستایش و صبرشان دعا کنیم و در محکوم کردن این اقدام تلخ کوتاهی نکنیم.»
نرگس محمدی هم نوشت: «دختر بچه ای شش ساله که شش بهار بیشتر ندیده و به یه همچین سرنوشتی دچار شی اونم به دست یه... متاسفم و به خانواده داغدارش تسلیت میگم»