تیشه به ریشه وزارت یا ورزش؟

گاهی آنقدر فضا را غبار می‌گیرد که فکر می‌کنی هر قدر هم کار کنی، هر قدر هم به فکر کار اصولی باشی باز در یک فضای پر از وهم و وهن دیده نمی‌شود. مثلا تا همین چند سال پیش استقلال و پرسپولیس درگیر مشکلات مالی بودند، سالی نمی‌آمد و نمی‌رفت مگر اینکه صفحات روزنامه‌های ورزشی با خبر اعتصاب بازیکنان قرمز وآبی پر شود، حالا اما برای اولین بار در طول تاریخ لیگ برتر، استقلال و پرسپولیس تا روز آخر مدعی قهرمانی بودند، هر دو باشگاه بدون اینکه حتی یک ریال دولت به آنها کمک کند فصل را بدون بدهی به پایان رساندند و  در فصل نقل و انتقالات با فراغ بال بمب می‌ترکانند و یارگیری می‌کنند بدون اینکه چشم‌شان به خزانه دولت و جیب مردم و بیت‌المال باشد، این شرایط حتما مرهون عملکرد بی‌حاشیه و صحیح وزارت ورزش و جوانان است ولی در فضای غبارآلود و وهن انگیز، وزیر یک روز پرسپولیسی می‌شود و یک روز استقلالی!

مبارزه با فساد هزینه دارد، شما وقتی عزم‌تان را جزم کنید تا ریشه فساد مالی موجود در ورزش را بزنید بال‌های مفسدان به تخریب و تحقیر شما می‌پردازند، وقتی دست دلالان از آبی و قرمز کوتاه شود، وقتی قیمت بازیکنان تا حدود زیادی متعادل شود (البته هنوز تا کامل شدن این روند فاصله زیاد است) عده‌ای که جیب‌هایشان از پول‌های نادرست خالی می‌ماند طبیعی است فرافکنی و شانتاژ کنند تا شاید وزیر و زیرمجموعه‌اش از این مبارزه کوتاه بیایند، وقتی کسی را نتوانید آلوده کنید بهترین راه برای تحت تاثیر قرار دادن او، تهدید و تخریب است، شاید این نوع واکنش‌ها سابق بر این جواب داده باشد ولی گذشت آن روزگار و این دولت و این وزارت ورزش قطعا تا لحظه‌ای که حضور دارد مبارزه را ادامه خواهد داد. حالا در چنین فضایی که حاشیه بر متن برتری دارد، طبعا رکورد شکنی در کسب سهمیه المپیک و پارالمپیک هم دیده نمی‌شود، ایجاد نظم و انضباط در پرداخت‌ها آن‌هم در سالی که به قول رئیس‌جمهوری، بدترین و سخت‌ترین سال مالی کشور در چند دهه اخیر بود هم به چشم نمی‌آید.

دخالت نکردن در انتخابات فدراسیون‌ها و حاکمیت دموکراسی در فضای ورزش هم لابلای حواشی فوتبال و قدرت‌طلبان چسبیده به آن دیده نمی‌شود، حتی اگر وزیر در روزهایی که فدراسیون حتی توانایی تامین یک زمین برای تیم ملی فوتبال را نداشت، تامین مالی و لجستیکی تیم کی‌روش و حل مشکل بازیکنان سرباز توسط وزیر، ورود به اختلاف فدراسیون با کی‌روش و حل و فصل آن به نفع فوتبال نه تنها دیده نمی‌شود بلکه وزیر در امتداد استقلالی و پرسپولیسی بودن، به ضد فوتبال و خارجی ستیزی محکوم می‌شود.

ورزش این مملکت تا زمانی که درگیر این حواشی است و فضای غالب بر آن، حاشیه‌های طراحی شده از سوی عده‌ای چسبیده پول‌دوست و پول‌پرست باشد، نه تنها پیشرفت نخواهد کرد بلکه بیشتر در گرداب نابودی و سطحی نگری گرفتار خواهد آمد. نکته پایانی اینکه، رئیس جمهوری چند روز پیش در جمع مدیرانش گفت: «درست است ما دولت رمضان هستیم و در ماه مبارک رمضان کارمان را شروع کردیم ولی دولت معصوم نیستیم» حتما وزارت ورزش و جوانان هم ایرادتی دارد، حتما باید نقد شود، حتما باید توسط چشمان تیزبین رسانه‌ها لحظه به لحظه رصد شود ولی تخریب، شانتاژ، سطحی‌نگری و کوته‌بینی به یقین نه تیشه به ریشه وزیر و وزارت ورزش که تیشه به ریشه ورزش کشور و توسعه آن خواهد زد.

*این یادداشت در روزنامه خبرورزشی منتشر شده است