چــراهــای امــروزی جـامـعــه مــا

وقتى با یک نگاه اجمالى به تاریخ تحولات کشور خود می نگریم متوجه می شویم پدیده جو زدگی چه تاثیری در رخ دادهای مهم تاریخی و اجتماعی ما داشته و دارد به طوری دامنه این جو گرفتگی وسیع است که حتی سرنوشت جمعی و فردی ما را دست خوش تغییر قرار داده است .

مثلا جو می گیرد عاشق می شویم ، جو می گیرد درس می خوانیم ، جو می گیرد رای می دهیم و یا جو می گیرد نمی دهیم ! . جو می گیرد مدافع این و آن می شویم و یا برعکس جو می گیرد بی خود و بی جهت دشمن همدیگر می شویم . 

به طور مثال چندی پیش سه نفر از محیط بانان مظلوم کشورمان به شهادت رسیدن زمین و زمان را بهم دوختیم و از ظلمی که به این عزیزان شد بازهم چون گذشته به دنبال آن بودیم تا از مجلس و سازمان حفاظت از محیط زیست و نهادهای مرتبط دیگر حرف ما را گوش کنند ولی باز چون ایام گذشته دوران جو زدگی ما تمام شد و امروز هیچکس از مظلومیت این قشر زحمتکش صحبتی به میان نمی آورد !

این مهم به همین شکل ادامه دارد تا باز دوباره عزیز دیگری رو از دست بدهیم و باز یادمان بیاید از ستم هایی که به این قشر می شود چرا هیچ وقت براساس اندیشه و یک حرکت جمعی کاری را شروع نمی کنیم و به فرجام نمی رسانیم ؟ یا حتی نسبت به کسانی که کار جمعی کرده و موفق هم بودند حسادت می ورزیم و یا به نحوی آنان را از مسیر درست حرکتشان باز می داریم . یا مثلا چرا کنش و تحرکات سیاسی ما به فرض در راستای مردم سالاری  به خود محوری و استبداد رای ختم می شود ؟  یا چرا عزم عمومی ما در راستای عدالت اجتماعی به نابرابری می رسد ؟! چرا تلاش های منطقی و عدالت خواهانه به قفس های تنگ و تاریک زندان خود پرستی منتهی می گردد ؟! پاسخ همه این عوامل مهم مرتبط به جوگرفتی و جو زدگی هاست که متاسفانه به درد بی درمان تبدیل شده است . 

محمد حاجی زاده 

کارشناس علوم سیاسی

خبرنگار  : عــارف طـحـان