تالاب گمیشان از وجود گونه مهاجم و غیر بومی گیاه سنبل آبی پاک است

به گزارش خبرگزاری برنا، علی بیانی رئیس حفاظت محیط زیست بندرترکمن و گمیشان افزود: تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر مشاهده گونه مهاجم و غیر بومی سنبل تالابی یا آبی از خلیج گرگان و دیگر منابع آبی در این منطقه دریافت نشده است.

وی تاکید کرد که پایش ها و گشت های صورت گرفته تیم های پایش و کارشناسی این اداره نیز گزارشی از وجود این گونه نداده اند.

به گفته وی، با توجه به ویژگی های هیدرولوژیکی تالاب بین المللی گمیشان، این موضوع در مورد این تالاب و دالان های آبی منتهی به آن نیز منتفی به نظر می رسد.

بیانی ادامه داد: گونه گیاهی مهاجم سنبل آبی با رشد سریع تری نسبت به دیگر گیاهان آبزی می تواند سطح آب دریاچه ها و حوضچه ها را به طور کامل پوشش دهد و باعث نرسیدن نور خورشید و اکسیژن به داخل آب شود و از این طریق موجب از بین رفتن حیات بسیاری از موجودات آبزی گردد.

سنبل تالابی یا سنبل آبی به لحاظ گیاه شناسی با نام علمی Eichhornia crassipes از خانواده پونتدریاسه (Pontederiaceae و از جنس Eichhornia ) بشمار می رود و در طول تابستان گل می دهد و ماندگاری گل های آن کم و در حدود چند روز است.

سنبل آبی به وسیله دم برگ ها تغییر شکل یافته و به شکل اسفنجی درمی آید و می تواند روی سطح آب شناور بماند و به وسیله استولون (ساقه های رونده) تکثیر شود.

در روی هر ساقه بلند و راست این گیاه آبزی حدود شش تا 14 گل جذاب به رنگ آبی متمایل به بنفش یا صورتی دیده می شود که تکثیر آن به وسیله گیاهچه هایی که در انتهای استولون ها تشکیل می شود، صورت می گیرد.

گیاه سنبل آبی که در سال های اخیر به طور غیر قانونی به ایران وارد و به طور غیر مجاز تکثیر، تولید و فروخته می شود، گونه ای غیر بومی در کشور ما به شمار رفته و از جمله خطرناک ترین گونه های مهاجم در پیکره های آبی جهان محسوب می شود.

این گیاه آبزی با برگ های پهن و قطور غوطه ور اجازه ورود نور به آب را نمی دهد و موجب پیشگیری از پدیده فتوسنتز و در نتیجه خفگی آبزیان می شود.

سنبل آبی با ورود به انواع آبگیرها به سرعت ازدیاد شده و خسارات جبران ناپذیری را به تنوع زیستی و سلامت تالاب ها، کشاورزی، شیلات و گردشگری وارد می سازد.

سرعت تکثیر بالا، امکان نداشتن مهار کامل و لزوم صرف هزینه بسیار برای کنترل، این گیاه را در بسیاری کشورها به معضل اصلی کشاورزی و منابع آبی تبدیل کرده است.

رییس اداره حفاظت محیط زیست بندرترکمن و گمیشان همچنین گفت: این گیاه قادر است در طول یک هفته، جمعیت خود را دو برابر و در مدت کوتاهی ارتباط آبی دریا و تالاب را مسدود کند، همچنین تراکم این گیاه مسیر آبراهه ها را مسدود و عبور قایق را غیرممکن می سازد.

بیانی یادآور شد: توزیع و فروش این گیاه غیر قانونی بوده و با متخلفان طبق قانون و مقررات برخورد خواهد شد، چرا که با ورود این گیاه به منازل، امکان گسترش آن به تمامی پهنه های آبی و آبگیرها و رودخانه های استان وجود داشته و عواقب ناخوشایندی را به دنبال دارد.

خلیج گرگان در منتهی الیه جنوب شرقی دریای خزر واقع شده است و همجوار با شهر های بندرترکمن، بندرگز و گلوگاه می باشد، وسعت خلیج گرگان حدود 400 کیلومتر مربع است.

خلیج گرگان به همراه تالاب میانکاله و زاغمرز، به عنوان نخستین مجموعه تالاب های بین المللی ایران در فهرست تالاب های کنوانسیون رامسر به ثبت رسید و ازآن پس نه تنها خود خلیج، بلکه نواحی اطراف آن شامل شبه جزیره میانکاله (پناهگاه حیات وحش) و تالاب بین المللی گمیشان به یک مجموعه ارزشمند زیست محیطی تبدیل شد.

تالاب گمیشان یک زیستگاه منحصر به فرد با وسعت بیش از 20 هزار هکتار است که 14 هزار هکتار آن جزء مناطق شکار و صید و تیراندازی ممنوع سازمان حفاظت محیط زیست می باشد.

گمیشان و بندرترکمن در شمال غرب و بندرگز و نوکنده در غرب استان گلستان واقع هستند.