خطرات زندگی کارمندی را اینجوری حل کنید

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، تحقیقاتی که اخیرا صورت گرفته نشان می‌دهد که برای مقابله با عواقب خطرناک زندگی بدون تحرک، دست کم یک ساعت ورزش یا تحرک بدنی در روز لازم است.

این تحقیقات که با مطالعه آمار مربوط به حدود یک میلیون نفر انجام گرفته، تاثیر زندگی بدون تحرک و زندگی با تحرک بر سلامتی افراد را از طریق مراجعه به سیزده طرح تحقیقاتی ارزیابی کرده است. برای این منظور، تهیه کنندگان این گزارش به تهیه کنندگان این طرح‌ها مراجعه کرده و از آنان خواستند تا داده‌هایی را که به دست آورده بودند براساس فروض جدید مورد تجزیه و تحلیل مجدد قرار دهند.

برای این منظور، از آنان خواسته شد تا براساس مدت فعالیت جسمی روزانه، مردم را به گروه‌های مختلف طبقه‌بندی کنند. بی تحرک ترین افراد کسانی بودند که در روز کمتر از پنج دقیقه ورزش یا تحرک داشتند و پرتحرک ترین آنان در روز بین ٦٠ تا ٧٥ دقیقه را به ورزش یا فعالیت اختصاص می‌دادند.

سپس، شرایط این افراد در سال‌های بعد مورد توجه قرار گرفت.

نتیجه به دست آمده این بود که نشستن به مدت طولانی بیشترین خطر را برای سلامتی و مرگ زودرس به همراه داشته اما کسانی که تحرک زیادتری داشتند، با خطر کمتری روبرو شدند.

به طور مشخص، کسانی که هر روز هشت ساعت را به حالت نشسته می‌گذرانند اما به ورزش یا حرکت‌های تند هم می‌پردازند نسبت به کسانی که ساعات کمتری را می‌نشینند اما تحرک کمتری هم دارند با خطر کمتری مواجهند.

نتیجه دیگر اینکه تماشای تلویزیون به مدتی بیش از سه ساعت خطر مرگ پیش‌رس را برای همه، به استثنای کسانی که تحرک فراوان دارند افزایش می‌داد. علت این بود که معمولا کسانی که به مدت طولانی در مقابل تلویزیون می‌نشینند به خوردن تنقلات هم مشغول می‌شوند و شیوه زندگی غیرسالم‌تری دارند.

توصیه‌ای که پژوهشگران به همه کرده‌اند این است که هر روز دست کم یک ساعت را به تحرک زیاد اختصاص دهند. همچنین، توصیه شده است که هنگام کار یا تماشای تلویزیون در حالت نشسته، هر از چند گاهی، مدتی از جا بلند شوند و راه بروند.

سازمان خدمات درمانی بریتانیا انجام یک ١٥٠ دقیقه ورزش یا حرکت بدنی در روز را توصیه کرده است. بی تحرکی به ابتلای به بیماری‌هایی مانند امراض قلبی، دیابت و سرطان کمک می‌کند. برآورد شده است که در هر سال، پنج میلیون و سیصد هزار نفر در جهان در نتیجه عوارض ناشی از بی‌تحرکی جان خود را از دست می‌دهند که حتی از مرگ و میر ناشی از مصرف دخانیات - که پنج میلیون و یکصد هزار نفر تخمین زده شده - بیشتر است.