به گزارش خبرگزاری برنا، داروغهزاده چند ماهی است که به عنوان مدیرعامل موسسه فرهنگی-هنری آوای هنر سلامت مشغول به فعالیت است. موسسه ای وابسته به وزارت بهداشت که بناست یک جشنواره تازه با نام “سلامت” را به دامنه پرشمار جشنواره های ایران اضافه کند.
چرایی راه اندازی جشنواره ای تازه در شرایطی که بسیاری از جشنواره های وطنی بدون کارکرد مفید بوده اند بهانه گفتگو با داروغه زاده بود و البته که روند پرسش و پاسخ طوری پیش رفت که به صحبت درباره ردیف بودجه جشنواره رسید.
اصلی ترین شبهه پیرامون برگزاری جشنواره در ایران این است که اغلب جشنواره های ما بدل شده اند به کانالی برای خرج بودجه فرهنگی در کوتاهترین زمان ممکن؛ جشنواره سلامت هم قطعا با چنین نگاهی ارزیابی خواهد شد. به عنوان دبیر جشنواره توجیهی برای عدم پیروی از این رویه دارید؟
من چگونه باید این شبهه را برطرف کنم؟ شما باید دلیل بیاورید که این گونه هست. من برای جشنواره ام در فرم فراخوان سه هدف مشخص تعریف کرده ام که برای رسیدن به آنها کار میکنم.
این شبهه بخاطر عملکرد ضعیف ده ها جشنواره ریز و درشتی است که در گذشته برگزار شده اند. جشنواره هایی که بعضی از آنها عمرشان به دو دوره هم نرسیده. اصلا با وجود این همه جشنواره چرا فقط چند جشنواره معدودمان مانند فجر و حقیقت و فیلم کوتاه و کمی کودک و مقاومت برجسته شده اند…آیا شما جرات دارید به ما وعده دهید که جشنواره سلامت به یک برند در جشنواره های موضوعی بدل خواهد شد؟
اگر ثبات مدیریت وجود داشته باشد با توجه به اهمیت موضوع سلامت و همه گیری آن در میان تمام اقشار جامعه میتوان امیدوار بود که این جشنواره به یکی از مهمترین جشنواره های موضوعی حوزه سینما و تلویزیرن تبدیل شود. در مورد جشنواره های دیگر نمی توانم قضاوت کنم ولی من به محتوا و مفهوم و اهداف جشنواره اهمیت زیادی می دهم. به عنوان مثال شعار ما در جشنواره شهر دوره چهارم “شهری انسانی برای انسان شهری” میتوانست حتی شعار استراتژیک شهرداری تهران باشد که متاسفانه به دلیل عدم ثبات مدیریت فرهنگی در دوره بعدی جشنواره به فراموشی سپرده شد. شعار جشنواره فیلم سلامت هم دارای ظرفیتی اینچنین هست.
پس نتیجه می گیریم با ساختار مدیریتی کشور ما امید به داشتن جشنواره های دولتی بادوام و در عین حال باقوام خیالی باطل است و واقع بینی شما را سوق می دهد به اینکه به ایجاد قوام ولو در یک دوره بسنده کنید.
من یاد گرفتم حداکثر کار درستی که میتوانم را انجام بدهم و امیدوار باشم که اثر مثبتی داشته باشم هر چند کم. به هر حال من نمیتوانم وقتی این موقعیت برایم مهیا شده که از طریق حساس کردن هنرمندان و مردم به حوزه سلامت به ارتقای دانش سلامتی و در نتیجه به سالم تر زیستنشان کمک کنم از انجام این مهم شانه خالی کنم تنها به این دلیل که ممکن است سال دیگر مدیران مافوق تغییر کنند و همین امکان فرهنگی هم وجود نداشته باشد.
سوالم را طور دیگری می پرسم؛ آیا اگر دبیر جشنواره سلامت نبودید امکان داشت مخاطب آن باشید؟ و اصلا کدام الهمان این جشنواره مخاطب عام را قلقلک میدهد که از جشنواره استقبال کند؟
اگر بتوانیم از طریق این جشنواره هنرمندان محبوب مردم را متوجه اولویت های نظام سلامت کنیم به یکی از مهمترین اهدافمان نزدیک میشویم؛ چون این روش مخاطب عام را متوجه و حساس میکند نسبت به اهمیت اصل موضوع که سلامتی و جامعه سالم باشد.
البته بخش موبایلی (مردمی) جشنواره از استقبال بسیار خوبی برخوردار شده است هم در زمینه تولید آثار و هم در زمینه بازپخش و بازدید آثار در شبکه های مجازی.
جشنواره شما خواه ناخواه متاثر میشود از تقابل چند هفته اخیر پزشکان-سینماگران. تحلیل دبیر جشنواره سلامت از این تقابل چیست؟ چقدر آن را دارای ریشه سیاسی می دانید؟ و چقدر برآمده از فرافکنی رئوس مدیریتی سینما برای سلب مسئولیت از کم کاری خویش در توجه به بیمه درمانی جامع سینماگران؟
ما جشنواره پزشکی نیستیم جشنواره سلامت هستیم. برای ما هدف اصلی ارتقای سطح سلامت همه اقشار جامعه از جمله هنرمندان و سینماگران است. هنرمندان هم حتما ارتقای کیفیت سلامت مردم را جزو رسالت های خودشون میدانند و با کمال میل و اشتیاق تاکنون با این جشنواره همکاری کرده اند.
امکانش هست که درباره ردیف بودجه جشنواره توضیح دهید؟ جشنواره شما چند میلیاردی است یا چندصدمیلیونی؟
بودجهای تاکنون از طرف وزارت بهداشت به ما پرداخت نشده و ما هم هنوز تعهد زیادی ایجاد نکردیم. البته مهمترین بخش هزینه ها در زمان اکران و مراسم اختنامیه و توزیع جوایز خواهد بود که بسته به میزان کمک وزارت بهداشت می توان برای آن برنامه ریزی کرد، البته در حال مذاکره با شرکت های غذایی که مورد تایید سازمان غذا و دارو هستند هم هستیم تا حمایت مالی آنها را جلب کنیم.
در جشنواره های دولتی و همین مورد اخیرش جشنواره ای که به نام جهانی برگزار شد مواجه بودیم با تعداد بالای مشاور و معاون و مدیر و کارمند که بخش قابل توجهی از بودجه را به خود اختصاص دادند. جشنواره شما چند نیروی فکری یا اجرایی دارد و در شرایطی که درآمدی نداشته اید چطور دستمزد نیروها را پرداخت می کنید؟
ما هیات های انتخاب مجزا برای هر بخش جشنواره نداریم و مدیران هر بخش با مشورت دبیر و با کمک و راهنمایی اقای دکتر کیاسالار وظیفه هیات های انتخاب را هم عهده دار هستند. حق الزحمه مدیران بخش ها را انشاءا.. در پایان جشنواره پرداخت خواهیم کرد. بالاخره ما هم پولدار خواهیم شد البته ما هنوز هزینه ای برای تبلیغات نداشته ایم. بخشی از کارهای اجرایی و پشتیبانی جشنواره هم تاکنون توسط همکارانم در موسسه انجام شده است و البته طبیعی است که بخشی از عزیزان و دوستان هم به اعتبار ما همکاری را اغاز کرده اند و تا پایان جشنواره حتما از شرمندگی ایشان هم در خواهیم امد.
البته میتوانید اولین مدیر جشنواره ای مملکت باشید که ساختارشکنی کنید و رقم دقیق بودجه را اعلام کنید.
واقعا مشخص نیست ولی حتما آخر جشنواره میشود رقم دقیق هزینه ها را اعلام کرد.
آیا به مانند برخی جشنها و جشنواره ها آقازادگان یا به بیان بهتر فرزندان مدیران رده بالا(!) در تیم اجرایی مسئولیتهایی مانند مسئولیت امور پشتیبانی و مسئولیت غرفه های نمایشی را دارند در جشنواره شما هم ملوک الطوایفی جریان دارد؟
(می خندد) نه واقعا از این خبرها نیست. نه آقازادگی داریم و نه بریز و بپاش. البته مهمانان زیادی داریم که باید بتوانیم به طور شایسته برایشان خدمت کنیم مانند انجمن ها و سازمان های مردم نهاد حوزه سلامت، منتخب دانشجویان فعال در کانون های فیلم دانشگاه های علوم پزشکی کل کشور، خبرنگاران و اهالی رسانه و فیلمسازانی که در جشنواره به ما افتخار حضور خواهند داد.
سینماگران فارغ التحصیل پزشکی چه جایی در اتاق فکر جشنواره شما داشته اند؟
مثلا کدام سینماگران؟
…مهمترین شان امید روحانی بازیگر و محمدهادی کریمی نویسنده-کارگردان سینما هستند.
امید روحانی داور بخش فیلم کوتاه و مستند جشنواره است و محمدهادی کریمی در جشنواره، فیلم دارد.
اعتیاد یکی از بزرگترین بیماریهای جامعه ماست که البته دامن اهل هنر را هم گرفته و بدبختانه اینکه در همه این سالها هم کمتر کسی جرأت کرده برای کنترل اعتیاد در جامعه هنری توصیه ای ارائه دهد.
آیا جشنواره سلامت جرأت این را دارد که درباره شیوع این پدیده در جامعه هنری، به طرح واقعیات و سپس آسیب شناسی بپردازد؟
اساسا با مفروضات سوال شما موافق نیستم. جشنواره فیلم سلامت رونمایی، داوری و تقدیر از هنرمندانی است که سلامت جامعه دغدغه شان بوده و برای این مهم فیلم ساخته اند، جشنواره فیلم تولید نمی کند ، فیلم نمایش میدهد و داوری می کند. جشنواره فیلم سلامت در حقیقت برگ سبزی است از جانب هنرمندان عزیز سینما و تلویزیون تقدیم به مردم عزیز ایران.