چاووشی خوانی در اصفهان

به گزارش برنا از اصفهان روستای کفران جزو معدود روستاهای کشور است که هرآدینه نماز باشکوه جمعه در آن برگزار می شود. مردم این روستا آداب و رسوم خاصی دارند .چاووشی خوانی یکی از رسومات اهالی این روستا در زمان بدرقه و استقبال از زائران خانه خدا و مشهدالرضا (ع) است.

آداب و رسوم زیارت

درگذشته که جمعیت روستای کفران زیاد نبود ،همه از رفتن اشخاص به زیارت با خبر می شدند و برای خداحافظی و التماس دعا به نزد زائر می رفتند.قبل از حرکت نیز چاووشی می کردند.چاووش خوان با صدای بلند اشعاری مذهبی می خواند و دیگران که برای بدرقه زائر آنجا بودند با ختم صلوات او را همراهی می کردند.

زائر نیز برای تشکر از چاووش خوان هدیه ای به او می داد.این هدیه بیشتر شامل گز وپولکی و یا یک کله قند بود.چند روز قبل از بازگشت زائر از زیارت نیز اقوام درجه یک او به منزلش می رفتند و نظافت منزل را انجام می دادند تا موقع بازگشت برای پذیرایی از مهمانان آماده باشد. در زیارت مشهد مقدس بیشتر با سوغات شهر مشهد که زائر با خود می آورد و چای ازمهمانان پذیرایی می شد.

درسفر حج تمتع حال و هوای خاصی بر روستا حاکم می شدچون در بازگشت از این سفر معنوی عده زیادی از روستاها وشهرهای اطراف برای دیدنی می آمدند.معمولا دو منزل کنار هم را برای پذیرایی آماده می کردند، یک خانه برای خانم ها و دیگری برای مردان و آنها را با پارچه های مخمل و زری و قالی دستباف طاق نصرت می بستند.

کل محل را آب و جار می کردند و همه چیز را برای استقبال از زائران خانه خدا آماده می کردند.درموقع بازگشت نیز چاووش خوانی می کردند و جلو پای زائران گوسفند قربانی می کردند. ولیمه دادن به مهمانان نیز در دو وعده نهار و شام انجام می شد.

معمولا ولیمه آبگوشت و یا پلو خورشت قیمه بود.تمام افرادی که برای دیدنی می آمدند در یکی از وعده ها به صرف ولیمه دعوت می شدند.شخص زائر معمولا دربازگشت از سفر حج برای تمام نزدیکانش سوغات می آورد.این سوغاتی ها بیشتر شامل پارچه چادری برای زنان وپارچه پیراهنی برای مردان و اسباب بازی و عروسک برای بچه ها می شد.دیدنی ها معمولا تا 10 روز طول می کشید.