اگر برجام نبود...

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، اگر برجام نبود، براساس مرحله دوم تحریم های آمریکا، قرار بود یک میلیون بشکه از صادرات نفت خام ایران کاسته شود که با اجرای آن، صادرات نفت کشور به صفر می رسید و در صورت ادامه آن روند، صادرات نفت خام کشور ابتدای سال 2018 میلادی به صفر می رسید.

اگر برجام نبود، مقصد نفت ایران تنها کشورهای آسیایی بودند و کشورهای اروپایی هیچ وابستگی به نفت ایران نداشتند؛ هم اکنون بیش از 700 هزار بشکه نفت ایران به مقصد کشورهای اروپایی صادر می شود.

اگر برجام نبود نه تنها فروش نفت خام به مشتریانی مانند توتال فرانسه، شرکت انگلیسی-هلندی شل، لوتوس لهستان، انی و ساراس ایتالیا و دیگر شرکت‎های پالایشگر در قاره سبز به طور کلی منتفی بود بلکه پول‌های بلوکه شده نفتی ایران در حساب دیگر کشورها جا خوش می کرد.

برجام و اوپک

پس از حصول توافق برجام در ژوئن 2015 (تیرماه 94) تولید نفت خام ایران در ژوئن سال 2015 سه میلیون و 110 هزار بشکه در روز بود، این رقم در ژانویه 2016 به روزانه سه ملیون و 350 هزار بشکه بود، حال در آستانه یک سالگی برجام تولید نفت خام ایران به سه میلیون و 950 هزار بشکه در روز رسیده است.

صادرات نفت خام ایران در اوایل سال 2015، پیش از اجرایی شدن برجام، یک میلیون و 81 هزار و 146 بشکه در روز بوده است، در حالی که این مقدار در آذرماه امسال دو میلیون و 300 هزار بشکه در روز بوده است.

میانگین صادرات میعانات گازی در سال 2013، 225 هزار و 828 بشکه بود که میانگین این رقم در سال 2016 به 611 هزار و 525 بشکه در روز رسید.

بدون شک نمی توان تاثیر برجام بر توافق تاریخی اوپک در آذرماه 95 را از نطر دور داشت، لغو تحریم ها و بازگشت ایران به بازارهای جهانی نفت خام شرایطی را پیش آورد که عربستان حاضر به پذیرش برنامه کاهش تولید نفت خام اوپک شد.

اگر برجام نبود، عربستان به رفتارهای قلدرمابانه خود در اوپک ادامه می داد و بازار را از نفت اشباح می کرد و کشورهای با ویژگی های اقتصادی ونزوئلا در اوپک افزایش پیدا می کرد.

اگر برجام نبود و تحریم‎های دست و پا گیر علیه صنعت نفت ایران ادامه داشت، صحبت از تولید و افزایش صادرات نفت ایران بی معنا بود بنابراین می توان گفت این برجام بود که توافق تاریخی اوپک یا به بیان برخی «برجام نفتی» را به ارمغان آورد.