در ریو پس از آن که نفر اول از خط پایان گذشت، مسابقه را رها کردم

 پیمان نصیری به واسطه افتخاراتی که برای ایران اسلامی و دیار کریمان کسب کرده همواره مورد توجه مردم بوده است. او پس از کسب مدال برنز پارالمپیک ریو حالا تمریناتش را برای شرکت در مسابقات جهانی و آسیایی دو میدانی دنبال می‌کند. نصیری حالا به دنبال اضاف کردن افتخارات بیشتری به سبد افتخاراتش است. آن چه در پی می‌آید حاصل گفت‌وگوی برنا با این قهرمان جهان در مورد مسائل مختلف است:

**برای شروع از اوضاع و احوال این روزهایتان بگویید...

تمریناتم را دنبال می‌کنم و از اول بهمن سعی خواهم کرد با یک برنامه‎‌ریزی دقیق‌تر دنبال ‌کنم و برنامه را بچینم برای مسابقات جهانی که یکی مسابقات جهانی تایلند هست در ماه اردیبهشت و دیگری که مهم است مسابقات لنده است در ماه تیر.

**برای بازی‌های آسیایی جاکارتا برنامه‌ای ندارید؟

آن مسابقات که در روال خودش هست و یک برنامه‌ریزی هم برای کسب عنوان در آن مسابقات دارم و سطحش نسبت به مسابقات جهانی پایین‌تر است و کمی راحت تر می‌شود به مدال طلا دست پیدا کرد. البته باید بگویم که در رقابت‌های جهانی بیشتر رقبای ما، خارج از آسیا هستند ولی اخیرا هم مالزی و ژاپن خودی نشان داده‌اند و فکر می‌کنم در مسابقات آسیایی هم کار آسانی نباشد.

**در پارالمیپیک ریو در حالی که شما شایستگی کسب مدال نقره را داشتید، ناگهان از حریف لهستانی عقب افتادید و به مدال برنز رسیدید، دلیل این اتفاق چه بود؟

باید بگویم من چوب برنامه‌ریزی‌های اشتباهی که انجمن دو میدانی داشت را خوردم، آمدند حدودا سه ماه جلوتر از مسابقات گفتند که نفراتی که ورودی گرفته‌اند باید مجددا برای وورودی مسابقه دهند و همین باعث شد در آن زمان که ما در بدنسازی بودیم، ریتم برنامه‌های‌مان بهم بخورد و ما برای مسابقه‌ای در شمال کشور رفتیم برای زدن وورودی که ورودی را زدم ولی چه فایده که 40 روز مانده به مسابقات من 22 روز در این موقعیت مهم مصدوم شدم که بنده توانستم با زحمت‌هایی که اقای دکتر مداحی کشید ، خودم را برسانم به مسابقات. به خاطر مصدومیتی که برایم پیش آمد دیگر وقتی برای برنامه هوازی نداشتم که به همین دلیل به سرچشمه رفتم که جا دارد همین جا از آقای فتاحی و مسئولین مس سرچشمه تشکر کنم. اردوهایم در آن جا به خوبی برگزار شد و در ارتفاع تمرین کردم.

دوستان به من قول داده بودند که من را سه روز جلو تر از مسابقه به برزیل اعزام کنند که متاسفانه نهم که اعزام بقیه کاروان بود به بنده ششم همان ماه گفتند که شما هم باید نهم بروی که این موضوع برنامه من را کلا به هم ریخت و هرچه گفتم برنامه‌ام بهم میریزد ولی فایده نداشت که این ماجرا باعث شد افتخار کسب مدال طلا را از دست دهیم. 14 روز جلوتر رفتن من به ریو که تمرینات هوازی خوبی نداشتم باعث شد که کلا آن جا افت کنم ولی از نظر بدنی باید بگویم بهترین بدنم را در طول مسابقات داشتم. همچنین باید بگویم که من رکورد خوبی هم زدم. زمانی من به ریو رسیدم آمادگی بدنی ام در حدی بود که می‌خواستم پرواز کنم ولی پس از چند روز که آن جا بودم، بدنم هم افت کرد.

 در مسابقه هم وقتی نفر اول از خط پایان گذشت من دیگر به هیچی فکر نمی‌کردم و کلا یادم رفت که در میدان مسابقه هستم و این قدر ناراحت بودم و در فکر فرو رفتم که مسابقه را ول کردم و انتهای خط که رسیدم و نفر لهستانی از خط گذشت باز هم برایم اهمیتی نداشت کسب مقام دومی یا سومی. ولی بعد از این ماجرا وقتی با صحبت‌های مردم مواجه شدم کمی اذیت شدم چرا که گله‌های مردم را شنیدم که دومی با سومی فرقش زیاد بود اما باید بگویم کسی که از کسب مقام بدش نمی‌آید، لابد شرایط به گونه‌ای بود که این اتفاق افتاد.

**مدتی در هیئت دو میدانی شهرستان کرمان، مسئولیت داشتید، آیا همچنان مسئولیت دارید؟

من گفته‌ام تا زمانی که فعالیت حرفه‌ای د ارم، به عنوان همراه و مشاور با دوستان خواهم بود که سمتی هم به من دادند، ولی این که من به دنبال پست اجرایی باشم چنین نیست. این در صورتی است که هرکاری در طول مدت این یک ساله از عهده‌ام بر آمده برای‌شان انجام داده‌ایم سعی کرده‎‌ایم کمک‌های خوبی هم به هیئت شود که این مهم هم انجام شد ه است.

**اوضاع دو میدانی را در استان کرمان چگونه ارزیابی می‎‌کنید؟

فعلا در کرمان ورزش رونقی ندارد ولی انشاالله با وجود نیروهای جدید و خوب، ورزش تکانی خواهد خورد. من معتقدم که شور و شوقی در ورزش کرمان نیست.

**نظرتان در مورد طولانی شدن روند انتخاب مدیرکل ورزش و جوانان استان کرمان چیست؟

متاسفانه بعضی اوقات ما ورزش را فدای سیاست می‌کنیم. شاید آن جوانی که می‌توانسته در فرصت این چند ماه که مدیرکل نداشتیم به تیم ملی دعوت شود ولی به دلیل همین موضوع و فرصتی که شرایطی که برایش فراهم نشد ورزش را کنار بگذارد. جدای از همه صحبت‌ها از استاندار شخصا توقع داشتم که این موضوع را جدی تر بگیرد. تعجب می‌کنم چرا این موضوع این قدر طولانی شده ولی باید یک حرکت استثنایی بزنند که موضوع زودتر حل شود. البته تغییر وزیر هم در این موضوع تاثیر داشت. امیدوارم دوستان همت کنند و مدیرکل هرچه سریع تر انتخاب شود که بحداقل بخشی از مشکلات ورزش را کل کند و به ورزش کرمان رونقی بدهد.

**وضعیت هیئت دو میدانی را در حال حاضر چگونه می‌بینید؟

بحث ورزش یک بحث پیچیده است و شاید به نظر خیلی‌ها ساده بیاید ولی این طور نیست. ما سعی کردیم به هیئت تعامل داشته باشیم که بعد از چند سال مسابقات قهرمانی استان در بخش بانوان و آقایان را برگزار کردیم و توانستیم اسپانسرهای خوبی هم بگیریم که مس سرچشمه را من خودم صحبت کردم و کمک خوبی هم کرد.

**آینده دو میدانی را در کرمان را چگونه می‌بینید و آیا در آینده شاهد ظهور پیمان نصیری‌ها در دو میدانی کرمان خواهیم بود؟

همین الان دونده‌های خوبی داریم. در شهرستان ‌های استعدادهای خوبی داریم ولی سخت است که یک نفر خودش را سریع جایگزین پیمان نصیری  کند. مشکلات مردم زیاد است  و در این شرایط شاید خانواده‌ها نتوانند فرزندان‌شان را برای دو میدانی بیاورند. اقلیم کرمان به گونه‌ای است که برای دو میدانی مناسب است.

سرعتی‌های کرمان، بم و جیرفت و استقامت‌های بافت و پرتاب‌های رفسنجان و پرش‌های بم خیلی خوب هستند. آقای ابارقی دونده خوبی هستند که آن اتفاق برای‌شان رخ داد و امیدوارم هرچه زودتر محرومیت‌شان تمام شود و به میادین بازگردند.

**شما به استعدادهای خوب کرمان در دو میدانی اشاره کردید، متاسفانه در بحث استعدادیابی آن تحرکات لازم نیست...

دوستان اولی که می‌آیند شعار می‌دهند و این ناشی از سیاست‌های اشتباه در انتخاب روسای هیئت‌هاست. روسای هیئت‌ها باید نیروهای خوبی در کنار خودشان داشته باشند و تعامل سازنده‌ای با فدراسیون‌و اداره کل ورزش داشته باشند. متاسفانه تشکیل جلسات با شهرستان‌ها فقط دو ماه اول است و در مدت زمان باقیمانده دیگر شهرستان‌ها فراموش می‌شود.

**اولین مدال معتبری که آوردید را به خاطر دارید؟

من در سال 76 از شلمچه تا کرمان را امدادی دویدم و در آن سال‌ها من سن و سالی نداشتم و هشت نفر را برای وورودی رقابت‌های سرداران شهید انتخاب می‌کردند که سه دوره من برای این جام انتخاب شدم. متاسفانه بعد از آن به دلیل یک سری مسائل دور بودم از ورزش.

**اگر به سال‌ها قبل برگردید، آیا مجددا دو میدانی را انتخاب می‌کنید؟

بله، مجددا این ورزش را انتخاب می‌کردم ولی اگر بخواهم پسرم را بفرستم دو میدانی شاید، نفرستم.