شهرکتاب فرشته؛ افتتاح شد

به گزارش خبرگزاری برنا، این مراسم که با حضور چهره های فرهنگی ـ هنری چون هوشنگ گلمکانی، ابراهیم حقیقی، علیرضا سمیع آذر، سید محمد بهشتی، عباس یاری، مهدی فیروزان، مرتضی کاظمی، مژگان امجد و ... زینت گرفته بود، با صحبت هایی از سید صالح بهشتی؛ مدیرعامل مجموعه شهرکتاب فرشته آغاز شد. وی در ابتدا ادامه افتتاح مجدد شهرکتاب فرشته را که همراه با برکت آسمانی و هوای بارانی تهران بود را به فال نیک گرفت و از همراهان این مجموعه در چند سال اخیر گفت: «امروز دوست دارم از رویا صحبت کنم؛ رویایی که سبب شد همه ما در کنار هم برای این مجموعه تلاش کنیم و همگی دست به دست هم دادیم تا رویایی ارزشمند را تحقق بخشیم. رویایی که در آن آرامش، اگاهی و سرزندگی بود و امید است که این فضای کوچک که مانند دل بچه ها و همراهان شهرکتاب بزرگ است، بتواند گام محکمی در حضور مردم در فضاهای فرهنگی ـ هنری داشته باشد.»

در ادامه مراسم مهدی فیروزان؛ مدیر موسسه شهرکتاب با تبریک افتتاح مجدد شهرکتاب فرشته، این مجموعه را افتخار موسسه شهرکتاب دانست: «بازگشایی مجدد این مجموعه برای من نشان از رشد حیرت انگیز و تعالی حرکتی است که مهندس صالح بهشتی به همراه همکارانش آغازگر آن بودند. از ویژگی های بارز مدیریتی ایشان آزادی طبعی است که دارند و محیط سرشار از آرامشی است که برای شهرکتاب فرشته ایجاد کرده اند که بستری برای خلاقیت ایجاد شود. آنچه که این مجموعه را به نوعی تبدیل به یکی از افتخارات شهر تهران کرده است، شیوه مدیریتی مهندس بهشتی است که همواره همراه با گرما و صمیمیت بوده است.» وی در ادامه افزود: «شهرکتاب امروز یک نهاد مستقل فرهنگی است که تمام ویژگی های یک نهاد مستقل و موفق را دار و در این هشت سال گذشته که شاهد سخت ترین دوران اقتصادی ایران بودیم شرکتاب توانست 50 فروشگاه را فرنچایز کرد در حالی که همه ما این گمان را داشتیم که حوزه فرهنگ درآمدزایی مطلوبی ندارد. اما خوشبختانه اینگونه خلاقیت ها و فضاها توانسته پیوندی میان جامعه و فرهنگ ایجاد کند. این رشد هم نتیجه اعتماد مردم به شهرکتاب است و هم حاصل تلاش مدیران این مجموعه است.»

این مراسم پس از اجرای قطعاتی از گروه موسیقی بارنگ با سخنان مهندس سیدمحمد بهشتی؛ رئیس هیات مدیره مجموعه شهرکتاب فرشته خاتمه یافت. مهندس بهشتی در ابتدای صحبت هایش با اشاره به حادثه تلخ آتش سوزی ساختما پلاسکو از اهمیت فضاهایی سخن گفتند که یک شهر را به واقع تبدیل به شهری زنده و پویا می کند: «ما در ادبیات واژه ای داریم به نام «جا» که به خودی خود از آن میزان اهمیت برخوردار است که لزومی ندارد آدرسی از آن گفت. در مقابل «نا کجا» وجود دارد که صرفا مختصات جغرافیایی دارد نیازمند آدرس. به عنوان مثال ساختمان پلاسکو تبدیل به یک «جا» شده بود، کافی بود بگوییم ایران، تهران روبروی ساختمان پلاسکو، جنب ساختمان پلاسکو و ... چون جایی برای خودش بود. پس از آن اتفاق ناگوار نیز از این پس با شنیدن نام پلاسکو به یاد همدردی، حماسه و از خود گذشتگی می افتیم. به همین خاطر یک «جام باید قابلیت این را داشته باشد که معنای خاصی را برای ما تداعی کرده و صرفا خاصیت کارکردی نداشته باشد. بزرگترین ثروت هر شهر نیز «جا»های آن شهر است. اگر شهری داشته باشیم که به رغم داشتن مکان های کارکردی و خدماتی، «جا»یی نداشته باشد، در واقع آن شهر خود تبدیل به یک «نا کجا» می شود. به عبارتی دیگر آن شهر بدل به یک استقرارگاه بزرگ می شود. «جا» در حکایت از زندگی دارد و «ناکجا» حکایت از زنده بودن؛ و تفاوت میان زنده بودن و زندگی کردن از زمین تا آسمان است. شهری که «جا» گویی آسمان دارد. اما مهم تر از همه نقش اهالی یک شهر است تا یک فضایی را تبدیل به «جا» کنند. «جا»ها در هر شهر نقش چراغ را دارند؛ روشنایی بخش اند پس شاید جای تشکر باشد از کسانی که در شهر چراغی روشن می کنند و از تاریکی می رهانند. اتفاقی که امروز در خیابان شریعنی، نرسیده به پل صدر رخ داد این بود که اینجا چراغی روشن شد و از این پس اگر این چراغ، فروزان روشن بماند، آدرس اینگونه می شود: پل صدر بعد از شهرکتاب فرشته.»