کُشتن دوست صمیمی به خاطر هندزفری

به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ فروردین‌ماه سال 91، مأموران پلیس از قتل  پسر جوانی در یکی از پارک‌های جنوب‌شهر باخبر و در محل حاضر شدند. یکی از شاهدان به مأموران گفت: در حال عبور از خیابان بودم که دو جوان با هم درگیر شدند و یکی از آنها با چاقو ضربه‌ای زد و فرار کرد. با انتقال جسد به پزشکی قانونی مادر مقتول در حالی که به شدت اشک می‌ریخت در تحقیقات به مأموران گفت: پسرم یاسر 244 ساله بود. او دوستان زیادی داشت.

آن روز با یکی از دوستانش به نام آرش قرار گذاشته بود که برای تفریح به پارک بروند. پسرم وقتی از من خداحافظی کرد دیگر او را ندیدم. با این توضیحات مأموران آرش 25 ساله را به عنوان مظنون تحت تعقیب قرار دادند و بعد از شناسایی او را بازداشت کردند. او در بازجویی‌ها جرمش را انکار کرد، اما در بازجویی‌های متعدد بالاخره لب به اعتراف گشود و گفت: من و یاسر آن روز قرار داشتیم به پارک برویم. بعد از خوردن بستنی به سمت پارک می‌رفتیم که در راه هندزفری را از کیفم درآوردم تا آهنگ مورد علاقه‌ام را گوش کنم. یاسر از من خواست تا هندزفری را به او بدهم، اما قبول نکردم و او از این موضوع ناراحت شد. کمی که جلوتر رفتیم ناگهان هندزفری را از دستم قاپید و باعث عصبانیتم شد. اعتراض کردم و او در جواب به من فحاشی کرد. این اتفاق باعث درگیری شد و در آن درگیری با چاقویی که داشتم به او ضربه‌ای زدم و فرار کردم.

با اقرارهای متهم این پرونده تکمیل و به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در اولین جلسه رسیدگی به این پرونده بعد از قرائت کیفرخواست توسط نماینده دادستان، اولیای‌دم درخواست قصاص کردند. سپس متهم به دستور ریاست دادگاه در جایگاه قرار گرفت و بار دیگر ماجرا را شرح داد. هیئت قضایی بعد از آخرین دفاع متهم بنا به درخواست اولیای‌دم او را به قصاص محکوم کرد و این رأی بعد از ارسال به دیوان عالی کشور توسط قضات یکی از شعبات آن تأیید شد. در حالی که این حکم در آستانه اجرا قرار داشت متهم توانست با پرداخت 400 میلیون تومان از چوبه‌دار فاصله بگیرد.

روز گذشته این پرونده بار دیگر برای رسیدگی از جنبه عمومی جرم روی میز هیئت قضایی به ریاست قاضی قربان‌زاده قرار گرفت. بعد از  اعلام رسمیت جلسه متهم در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از خود گفت: آن روز به خاطر رفتار یاسر خیلی عصبانی شدم، اما از کاری که کردم پشیمان هستم. امیدوارم همانطور که اولیای‌دم مرا بخشیدند، خدا هم مرا ببخشد. این هندزفری به قیمت تمام شدن جوانی‌ام در زندان تمام شد. ای‌کاش آن روز دست به چاقو نمی‌شدم و اسم قاتل  روی من گذاشته نمی‌شد. 

منبع:رکنا