محوطه باستان شناختی هرمنگان در بوانات فارس ثبت ملی شد
مدیرکل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری فارس از ثبت محوطه باستان شناختی هرمنگان در شهرستان بوانات واقع در این استان در فهرست آثار ملی کشور خبر داد .
به گزارش خبرگزاری برنا از فارس، مصیب امیری اظهارداشت: در اجرای قانون مربوط به حفظ آثار ملی مصوب آبان 1309 و نظام نامه اجرایی آن مصوب آذر 1352 ، بند (ج) ماده واحده قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب 1364 و بند ششم ماده سوم قانون اسانامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب 1367، محوطه باستان شناختی هرمنگان متعلق به دوره اواخر هزاره هفتم پیش از میلاد (نوسنگی) واقع در شهرستان بوانات استان فارس به شماره 31672 مورخ 11/12/1395 در فهرست آثار ملی ثبت گردید .
وی بیان کرد: نخستین فصل بررسی باستان-شناسی در حوضه رودخانه بوانات موجب شناسایی 200 اثر شد و قدیمی ترین شواهد استقراری مربوطه به دوره نوسنگی، از سطح محوطه هرمنگان شناسایی شد که با توجه به تخریبات صورت گرفته بر اثر فعالیت¬های کشاورزی و باغداری، انجام پژوهش های باستان.شناسی جهت حفظ محوطه در دستور کار قرار گرفت.
مدیرکل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری فارس افزود: طی اخذ مجوز از پژوهشگاه میراث فرهنگی با شماره 8753/00/943141 مورخ 18/11/1394 و با حمایت مالی فرمانداری شهرستان بوانات، کاوش و گمانه‌زنی به‌منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم از اوایل اسفندماه 1394 آغاز و تا اواسط فروردین 1395 صورت پذیرفت.
امیری مهم‌ترین اهداف کاوش را تعیین عرصه و مشخص کردن حریم محوطه، جمع¬آوری و ثبت و ضبط مواد باستانی خاک¬های انباشت شده محوطه، ساماندهی و پاک‌سازی سطح محوطه، ارائه گاهنگاری نسبی و مطلق محوطه، بررسی برهمکنش‌های منطقه¬ای و فرامنطقه¬ای هرمنگان در دوران استقراری، شناخت رژیم غذایی و تغذیه ساکنین و همچنین پوشش گیاهی و گونه¬های حیوانی، بررسی آثار و شواهد مبادلات تجاری و فرهنگی با استناد به یافته¬های باستان¬شناختی حاصل از کاوش، شناخت کارکرد محوطه در دوره‌های استقراری، شناخت تحولات سیا¬¬¬سی، اقتصادی و اجتماعی دوره‌های استقراری با گمانه‌زنی و کاوش¬های صورت گرفته برشمرد.
وی ادامه داد: در محوطه هرمنگان مشخص گردید که بخش جنوبی آن به‌کلی از بین رفته و امروزه کمتر از 2400 مترمربع از آن باقی¬مانده است.
مدیرکل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری فارس در پایان تشریح کرد: کاوش¬ها نشان داد که در این محوطه دو مرحله استقراری وجود دارد که مرحله قدیمی¬تر مربوط به مردمان کوچ¬نشین و مرحله جدیدتر با معماری چینه¬ای مربوط به مردمان یکجانشین است. با مقایسه یافته های این محوطه با محوطه¬های حوضه رود کر ازجمله تل موشکی، تل جری، تل بشی و کوشک هزار احتمالاً هر دو مرحله شناسایی شده مربوط به اواخر هزاره هفتم پیش از میلاد تا اوایل هزاره هشتم پیش از میلاد است.
جهت شناخت تاریخ مطلق این محوطه، هفت نمونه زغال و یک نمونه استخوان حیوانی جهت آزمایش کربن 14 به آزمایشگاه سالیابی دانشگاه توکیو ژاپن ارسال گردید و نتایج مطلق بدست آمده از آزمایش این نمونه ها تقریبا با بیش از 95 درصد اطمینان نشان داد که قدیمی ترین تاریخ این محوطه مربوط به 6350 پیش از میلاد بوده و جدیدترین آن نیز مربوط به حدود 5900 پیش از میلاد بوده است. همچنین با توجه به نتایج برخی از نمونه ¬های آزمایش شده می¬توان اوج استقرار در این محوطه را بین 6100 تا 6000 پیش از میلاد دانست.
با حضور دو تن از اساتید دانشگاهی ژاپن برگزار شد؛
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
تبلیغات متنی