به گزارش گروه سلامت خبرگزاری برنا، حفظ مقدار قند خون در محدوده طبیعی، بین 60 تا 140 میلی گرم درصد، هدف اصلی در درمان دیابت است؛ از طرف دیگر نوع تغذیه، و بالطبع روزهداری، میتواند روی این شاخص مهم سلامت بیمار، تاثیر جدی بگذارد.
کارشناسان اعتقاد دارند افرادی که قادر به کنترل قند خون خود در حد طبیعی هستند، با داروهای خوراکی یعنی قرص، با رعایت شرایط خاص و اندازهگیری به موقع قند خونشان، میتوانند با سلامت و اطمینان کافی در این فریضه الهی شرکت کنند. بنابراین، شاید بتوان گفت:
اولین قدم برای فرد دیابتی که میخواهد در فریضه روزه همگام سایرین باشد، این است که تجهیزات لازم برای اندازهگیری قندخون، یا حداقل ادرار را در منزل داشتهباشد.
بدون پایش مداوم قند خون، یا تخمین آن از طریق آزمایش ادرار، نمیتوان از ایمن بودن روزهداری اطمینان کافی داشت.
به گفته متخصصان، میزان قند خون بیماران دیابتی روزهدار باید قبل از سحر حداکثر 120 میلی گرم درصد، دو ساعت بعد از سحر حداکثر 160 میلی گرم درصد، بین ساعت 1 تا 3 بعدازظهر حداقل 70 میلی گرم درصد، قبل از افطار حداکثر 120 میلی گرم درصد و دو ساعت بعد از افطار حداکثر 160 میلی گرم درصد باشد.
پزشکان توصیه میکنند بیماران روزه دار در هنگام افطار، قبل از خوردن هر غذایی، قرص خود را میل کنند و پس از گذشت مدتی، غذا خوردن را آغاز کنند.
اما قضیه در مورد بیماران تحت درمان با انسولین فرق میکند. استفاده از این دارو با احتمال بالای افت قند خون همراه است، بنابراین لازم است این بیماران در فواصل نزدیک به هم غذا میل کنند، به همین دلیل، روزهداری به هیچ عنوان برای آنها توصیه نمیشود.
ضمن اینکه بیماران انسولینی، معمولاً نمیتوانند نوبت تزریق خود را، مگر در موارد خاص و زیر نظر مستقیم پزشک معالج، حذف یا جابه جا کنند. به همین دلیل توصیه تمام پزشکان و متخصصان به این بیماران این است که روزه نگیرند.