چند پیشنهاد به دولت روحانی

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، سید ابوالفضل رضوی نماینده ادوار مجلس در روزنامه قانون نوشت: اتفاقات روزهای اخیر در حمله به شخصیت های دولتی از تریبون های رسمی و یا حتی در یک مراسم رسمی مانند روز قدس را می توان مایه اندوه و تاسف دانست.سوءاستفاده از تریبون رسمی روز عید سعید فطر توسط یک عده، کاری زشت،قبیح و حتی گناه بود. باید توجه داشت تریبون روز عید فطر متعلق به ولى فقیه است. همان‌گونه که مشاهده کرده‌ایم تنها خطبه‌اى که سال‌های متمادى، مقام معظم رهبرى خوانده و نماز برپا داشته‌اند، نماز وخطبه عید فطر بوده است. حرمت این تریبون باید حفظ شود زیرا قداست آن از قداست تریبون نماز جمعه بیشتر است. چرا که کمتر اتفاق افتاده که روز جمعه شخص ولى فقیه، خطبه‌خوان ونماز خوان باشند.اما نکته مهم و مغفول مانده در این میان این است که کاش نخبگان ومدعیان پیشرو جامعه قبول می‌کردند که درد اصلى جامعه، چند کلام بی‌حساب و با حساب له یا علیه رییس جمهوری که در روز عید فطر سال ١٣٩٦رخ داد، نیست. بلکه یکى ازمهم‌ترین واصلی‌ترین مشکلات امروز جامعه ما بیکارى جوانان و درآمد کم بیشتر مردم است . همچنین دیگرمشکل اصلى جامعه ایران، مشغول شدن به مسائل شخصی خودمان و فراموش کردن مسائل اصلى است که در شرایط فعلی برای جامعه مهم وحیاتى به نظر می‌رسد.در این میان و در حالی که دولت با بحران ها و چالش‌های جدی روبه‌روست، شاید بتوان بدترین حادثه روزهای اخیر را اتفاقات روز عید فطر و شکسته شدن حرمت این تریبون دانست. همه اصلاح‌طلبان واصولگرایان باید نسبت به این مساله واکنش نشان دهند و چند جمله بى‌معنا یا معنا دار چندان مهم نیست. این تریبون به گروه یا دسته‌اى خاص تعلق ندارد که حریمش شکسته شود. این تریبون متعلق به نظام است و همه ارکان، زیر چتر نظام قرار دارند. این نحوه استفاده سبب ایجاد نوعى جدایى بین ارکان نظام ومردم می‌‌شود و از این منظر محل اشکال است. کاش این عمل در این روز و از این تریبون اتفاق نمى افتاد.این اتفاق نشان می‌دهد ستاد نماز جمعه تهران که ستادى ملى است، نتوانسته در سطح مورد انتظار ظاهر شود.به هر حال این اتفاق می‌تواند ایجاد ظرفیت کند و شاید از امروز به بعد، گفته پیر جماران، آن عزیز سفر کرده به دیار دوست را قبول کنیم که فرمود «اشکال بلکه تخطئه، یک هدیه الهى است برای رشد انسان‌ها» و آن را سرلوحه دیدگاه‌ها قرار دهیم تا شاهد نباشیم از این به بعد فردى به دلیل نقد یا بیان یک مساله‌، مورد کم لطفى قرار بگیرد. باید راه گفت‌وگو باز شود تا به توسعه پایدار دست یابیم.