فعالیت «توتال» در ایران نرم افزاری است/ طبق مصوبه مجلس متن قرارداد منتشر نمی‌شود

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، بیژن زنگنه شب گذشته در گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما با ارائه توضیحاتی درباره قرارداد توتال گفت: افزود: در قرارداد توتال  شرکت نفات اجازه داشت تا ۵۰ درصد تعهد درآمدی برای کنسرسیوم قایل شود؛ اما سهم کنونی ۱۴ درصد است و نیازی به آن کار نداشتیم.

زنگنه در پاسخ به سوال مجری برنامه درباره درصورت تحریم مجدد ایران، شرکت تکلیف قرارداد توتال چه خواهد شد گفت: اگر تحریمی اتفاق بیافتد ما هیچ مبلغی پرداخت نمی کنیم تا زمانی که تولید میدان آعاز شود.

زنگنه با بیان اینکه قرارداد توتال یک نوع سرمایه گذاری خارجی است که دو میلیارد فوت مکعب گاز غنی در روز تولید می کند گفت: در مرحله اول ۲.۵ میلیارد دلار  هزینه دارد که در بازه زمانی سه سال و نیم باید به تولید اولیه برسد. این در حالی است که فازهای پارس جنوبی کم کم شروع به افت تولید می کنند؛ مهم این است که فشار را سر چاه ها نگه داریم که بتوانیم تولید را به خشکی برسانیم؛ برای این که فشار را سر چاه نگه داریم، یک سازه در دریا ساخته می شود که ۲۰ هزار تن وزن دارد این ۲۰هزار تن یک سرمایه گذاری جدی می خواهد که الان برای این فاز در حال انجام است؛

وزیر نفت افزود: این قرارداد اولین قراردادی است که در قالب الگوی جدید قراردادهای نفتی اجرا می شود، قراردادهایی که قبلا هم هم صدا و سیما روی قراردادهای جدید بحث کرده ،البته فقط انتقاد، به هرحال ما بعد از یکسال به یک اجماع ملی رسیدیم، مصوباتی به آنها اضافه شد و نهایتا مورد تایید مجلس قرار گرفت و عملا قانون شد. به دنبال تفاهمنامه ای که از سال ۹۴ با توتال داشتیم، بالاخره توتال امد و در دوازدهم تیر قرارداد منعقد  شد.

او افزود: عمده کاری که توتال در ایران انجام می دهد نرم افزاری است، نه چاه حفر می کند، نه لوله می سازد؛ تنها توتال مدیریت مهندسی  و تامین مالی انجام می دهد و مابقی را شرکت ایرانی انجام می دهد، یک شریک چینی هم توتال آورد که یک شرکت بزرگ بین المللی است. ما اجازه قانونی داشتیم که با ترک تشریفات عمل کنیم و من بر این اساس این قرارداد را با ترک تشریفات انجام دادم، و شرکت های خارجی بین المللی جز توتال به طور جدی دنبال این کار نبودند، برای همین هم با یک شرکت نمی شد به مناقصه رفت.

زنگنه در پاسخ به سوالی درباره دلیل شرکت نداشتن ایرانی ها در این پروژه گفت: به این دلیل که طبق برنامه ششم توسعه ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز داریم که ۱۳۰ میلیارد دلار آن باید از خارج  کشور وارد شود، خب اگر قرار است شرکتهای ایرانی وارد شوند پس پول چطور از خارج تامین شود؟ بحث دیگر هم این است که سرعت برای ما مهم است، هر سالی که این طرح انجام نشود خیلی ضرر می کنیم، ضمن اینکه توتال نه سکو می سازد نه پایه نه حفاری و نه لوله؛ تمام اینها به مناقصه می رود  و شرکتهای ایرانی می توانند در آن شرکت کنند.

وزیر نفت گفت: قراردادی که ما بستیم ۵ میلیارد دلار سرمایه گذاری است که در دو مرحله انجام می شود، و در مرحله اول کار دو میلیارد فوت مکعب تولید می شود که در مرحله دوم باید این میزان حفظ شود.اضافه بر این ۵ میلیارد، یک میلیارد دلار هم توتال به خزانه ایران مالیات می دهند،؛ درآمدی که ما در ۲۰ سال داریم با نرخ ۲۰ سنت معادل ۸۴ میلیارد دلار می‌شود. این که گفته می شود برای ۲۰ سال ما مخزن را به توتال دادیم، کاملا اشتباه است؛ این مبلغی که می گیریم برای ما ۱۴ درصد سود دارد.

زنگنه درپایان درباره دلیل انتشار نشدن متن قرارداد توتال گفت: یکی از انتقادهایی که شنیدم، این است که چرا قرارداد را منتشر نمی کنید؛ در پاسخ باید گفت قراردادهای تجاری عموما منتشر نمی شود در دنیا، ضمن اینکه قانون مجلس در سال ۹۰ تصویب کرد که قراردادها منتشر نشود، الان دو راه هست یا قانون را می توانید عوض کنید یا وزیر را عوض کنید.