فرار به جلو در فدراسیون کشتی

شکست سنگین کشتی ایران در مسابقات پاریس نه تنها مردم ایران، بلکه مردم علاقمند جهان به این رشته ورزشی را شوکه کرد. محروم شدن ایران از شرکت در مسابقات جهانی امریکا در سال 2018، تنها یک بعد این شکست مایوس کننده بوده است. صدمه ای که ورزش کشتی ایران و طبعا افکار عمومی از این شکست خورده، قابل کتمان نیست.

در پی این شکست، دکتر سطانی فر وزیر ورزش طی نامه ای از معاون خویش خواستار تشکیل هیئتی برای بررسی علل شکست و ارایه گزارش به ایشان گردیده است. فدراسیون کشتی بجای استقبال و همراهی با این اقدام وزیر، با صدور بیانیه ای طعنه آمیز به مسایلی اشاره کرده است که دور از شان یک سازمان ورزشی بوده و با ادب ، متانت، و... حاکم بر روح ورزش پهلوانی کشتی، همخوانی ندارد. دربخشی از این بیانیه، فدراسیون مدعی عدم توجه دولت به ورزش کشتی اشاره شده است. از جالب اینکه؛ علیرغم ناراحتی مردم کشتی دوست، تلویحا ازاین شکست استقبال گردیده و آنرا عامل توجه به ورزش کشتی عنوان نموده است!

ورزش کشتی، ورزش ملی ایران بوده و محور توجه عمومی می باشد. جهان نیز در ورزش، ایران را با کشتی می شناسد. حساسیت وزیر ورزش نسبت به شکست و دستور بررسی علل آن با توجه به جایگاه ورزش کشتی، امری مدیریتی، قابل درک و طبیعی و مورد انتظار کشتی دوستان است. فدراسیون کشتی در تداوم بخی رفتارهای پیشین، بجای آنکه به عنوان اصلی ترین متولی کشتی از این امر پشتیبانی بنماید با اقدامی دور از اخلاق که بیشتر شائبه سیاسی دارد، به فرافکنی روی آورده و بجای قبول مسئولیت ناشی از شکست، نه تنها به دفاع از عملکرد خود پرداخته، بلکه رویکردی تهاجمی نیز گرفته تا بلکه از مسوولیت شانه خالی کند. پذیرش مسئولیت ناشی از شکست و عذرخواهی، یک حسن اخلاقی و شاخصه توسعه می باشد. این امر استانداردی جهانی بوده و در تمامی زمینه ها مرسوم است. این رفتار در ایران بیش از همه، در رشته ای ورزشی مسبوق به سابقه بوده است. با توجه به این مهم، انتظار جامعه ایرانی در نگاه حداقلی پس از شکست، استعفای مسئولین مرتبط با این شکست بوده و جز آن قابل پذیرش نیست. بنظر می رسد ریئس فدراسیون کشتی، با فرار به جلو خواسته است نه تنها رد گم کرده بلکه با دادن آدرس غلط، و قبل از شروع بررسی علل شکست، برای هیئت مورد نظر خط و خطوط نتایج را از پیش تعیین نماید. حال آنکه؛ صدور بیانیه و گرفتن موضع دفاعی قبل از مشخص شدن نتیجه بررسی، ناخودگاه پذیرش اتهام و قرار دادن خویش در موضع متهم اصلی این شکست بوده است.

یک منبع آگاه در ریاست جمهوری نیز تاکید کرد که فدراسیون کشتی تاکنون هیچ مکاتبه ای مبنی بر تقاضای ملاقات با رئیس محترم جمهوری را نداشته و بطور مشخص آقای رسول خادم، غایب بزرگ برنامه هایی نظیر افطار سالانه ورزشکاران، نشست ها و گردهمایی ورزشی با حضور رییس جمهور بوده است.

پذیرش شکست و قبول مسئولیت ناشی از آن، اقدامی جوانمردانه بوده و خود می تواند راهنمای رسیدن به نقطه های جبران خطاها باشد. جوانگرایی نباید بهانه شکست باشد و اگر هم این دلیل شکست باشد، خود خطای مدیریتی و عامل ضربه به ورزش کشور بوده است. لذا بیانیه فدراسیون بیش از آنکه یک بیانیه ورزشی و تخصصی باشد، یک بیانیه سیاسی جهت دار است. تصور حاکمیت خاندانی بر ورزش کشتی و وابستگی به جناح خاص سیاسی یکی از مهمترین عوامل این پاسخ خارج از نزاکت بوده و بنظر می رسد همین پاسخ کار کمیته بررسی شکست را آسان نموده است. آدرس مشخص است. برای اصلاح امور باید مدیریت غلط چندساله و هر گونه تسلط رویکرد باندی-رانتی بر کشتی پایان یافته و در اولین گام با انتخاب فردی شایسته، متخصص و متعهد، فدراسیون و ورزش کشتی سامانی دوباره و صحیح بگیرد.