به گزارش خبرگزاری برنا از قم، در این ابیات آمده است:
فدای صورت خوش خط وخالت
آهای آهوی وحشی خوش به حالت
یه آقای غریبی ضامنت شد
برو...راحت باشه دیگه خیالت
.
یه مویی توی دست باد دارم
تموم بچگیمو یاد دارم
پدر گفته شفا دادی نگامو
تو چشمام صحن گوهرشاد دارم
.
با روی گشاده آمدن شیرین است
تا آخر جاده آمدن شیرین است
از قم به هوای دیدنت تا مشهد
با پای پیاده آمدن شیرین است
.
قطارو واگن آخر ،کمی بعد
و جای خالی مادر ،کمی بعد
کنار صحن آزادی نشستم
بدون تو غمی دیگر کمی بعد
.
آهنگ خوش و ذکرو دعا میشنوم
شد حاجت یک نفر روا، میشنوم
شان تو فقط قصه آهوها نیست
هر گوشه این حرم شفا میشنوم
.
تا آن طرف ستاره ها خواهم رفت
امروزبه مشهدالرضاخواهم رفت
تردیدندارم که به لطف وکرمت
ازمشهدتوبه کربلا خواهم رفت
.
شبم خورشید دارد ماه دارد
هرآن چه هست ازاین درگاه دارد
وجودم بیقرار آن بهشتی ست
که از باب الجواد ت راه دارد
.
سری سرگشته تراز باد دارم
گلویی تشنه ی فریاد دارم
نمیگیرد دلم، چون درخیالم
هزاران صحن گوهرشاد دارم .
.
تا آن طرف ستاره ها خواهم رفت
امروزبه مشهدالرضاخواهم رفت
تردیدندارم که به لطف وکرمت
ازمشهدتوبه کربلا خواهم رفت
. .
به راه افتاده اید؟ الحمدلله
کجاهستید؟...نزدیک قدمگاه
دو باره پشت گوشی مادرم بود
و بعد ازآن صدای هق هق و...آه