به گزارش خبر گزاری برنادر تهران، دکترمحمدرضا مهدیار اسماعیلی در گفتگو دبیر خانه همایش سراسری تبیین ابعاد تهاجم اقتصادی علیه ملت ایران، با تاکید بر اشکال تهاجم اقتصادی گفت:چندین سال قبل، مقالهای را که یک اقتصاددان سویسی در رابطه با ایران نوشته و اطلاعاتی را درج کرده بود، مطالعه کرده بودم.
او ادامه داد: درحین استدلال و استنباطهای این نویسنده، به یک اشتباه کاملا محرز پی بردم که نتیجه مقاله را به طور کلی تغییر می داد؛ در ابتدا کمی دچار مشکل شدم که چطور ممکن است چنین مطلبی وجود داشته باشد اما در نهایت تصمیم را براین گرفتم تا با نویسنده ارتباط مستقیم برقرار کنم.
مهدیار اسماعیلی بیان کرد: در ابتدای مکالمه به نویسنده گفتم که از ایران هستم و مقاله شمارا به طور کامل مطالعه کردهام و از نگاه من این نتیجه گیری شما دچار مشکل می باشد و بنابراین دلایل نتیجه گیری به طورکلی تغییر خواهد کرد و نتیجهای کاملا مقابل این بدست خواهد آمد.مام
او ادامه داد: این نویسنده در پاسخ به این موضوع گفت، میدانم؛ من نیز با تعجب از ایشان سوال کردم که میدانید و این چنین متنی را منتشر کردهاید؟ و ایشان در پاسخ گفتند که من این متن را منتشر کردم تا مشاهده کنم در چه زمانی ایرانی ها مرا پیدا کرده و نسبت به این موضوع واکنش نشان می دهند.
دبیرعلمی همایش سراسری تبیین ابعاد تهاجم اقتصادی علیه ملت ایران با تاکید بر صحبت های نویسنده سویسی خاطرنشان کرد: از نگاه من صحبت های این نویسنده تنها یک نتیجه داشت و آن جستجوی سطح توسعه علمی دیگر کشورها می باشد، این اتفاق دارای روش هایی است که یکی از آن ها درج مطالب نادرست پیرامون آن کشور و ارسال آن گزارش یا نوشته برای آنها می باشد.
او در ادامه گفت: غالب دیگری نیز در حوزه بین الملل وجود دارد، برای مثال می توان گزارشی را منتشر کرد که در آن 4 مطلب درست و 1 مطلب نادرست بیان شده است؛ در این حالت باید دید کدام یک از اندیشمندان حوزه مربوطه از آن کشور به این موضوع پی خواهند برد؛ اگر فردی آن را یافت، کاملا مشخص خواهد شد که مرز دانش این کشورها به جایی رسیده است که می توانند متوجه این اشکالات و نادرستی ها شوند.
این استاد دانشگاه در پایان تاکید کرد: این اتفاق خود می تواند نوعی محاسبه، مطالعه و کار علمی محسوب شود؛ اما سوالی که در این میان به وجود خواهد آمد این است که چطور میتوان باور کرد که هدف تنها این موضوع است؟ که باید پاسخ داد، بسیاری از این قبیل مطالب غیرقابل استفاده می باشند و هدف از انتشارشان تنها سوق دادن کشور به مسیری است که خود تمایل دارند، بنابراین اگر فرد بداند که با این مطالب اشتباه ممکن است یک فرد تصمیم ساز، تصمیم خودرا تغییر دهد و کشور دچار اشتباه شود، آن نویسنده هیچگاه خسارت نخواهد داد.