به گزارش گروه روی خط رسانه خبر گزاری برنا، به نقل از فرهیختگان، گزیده صحبت های «علیرضا زاکانی» نماینده پیشین مجلس به شرح زیر است:
آن موقع دولت احمدی نژاد طرحی را ارائه داد که در سال 88 حدود ۶۰۰ و خردهای را بگیرند و گفتند اینها عوامل فتنه هستند، باید دستگیر شوند و رهبری مخالفت کردند. اینها ۶۰۰ و خردهای را حدود ۱۹۰ نفر کردند و اسامی را اعلام و باز رهبری معظم انقلاب مخالفت کردند.
مجدد ایده جدیدی توسط دوستان آقای احمدینژاد بیان شد که از شهرستانهای اطراف چهار میلیون نفر بیاوریم و اینها که در تهران هستند، جمع کنیم و رهبری مخالفت کردند. اینها چیزی است که کسی بیرون نمیگوید و رهبری دنبال این بودند که از طریق آرامش و پاسخگویی به همه سوالات مردم این اعتماد و سرمایه اجتماعی نسبت به نظام حفظ شود و نظام وظیفه دارد نوکری مردم را بکند.
نظام به دنبال حل بحران ۸۸ به روش های اقناعی بود وقتی سیستم امنیتی کشور چند نفر را دستگیر کرد، آقای احمدینژاد نامهای را خدمت رهبری نوشت که اینها را آزاد کنید. آدم نه میتوانست بگیر و ببند و فشار آوردن بیش از حد را ببیند و نه آنور را؛ تعجب میکردیم حد وسط چیست!؟ یعنی آقای احمدینژاد دنبال آزادی آن افراد بود نامه زد. اینها خون دلهایی است که آن زمان میخوردیم. اصلا تعجب میکردیم چرا این چنین میشود.
چرا با عاملان حادثه کهریزک آنطور که باید و شاید و مردم انتظار دارند، برخورد نشده است. این هم از مظلومیت نظام است. معتقدم کسی میگوید من انقلابی نیستم و خطا میکند و به میزان خطا باید پاسخگو باشد. معتقدم اگر کسی گفت من انقلابی هستم و خطا کرد باید دو چوب بخورد؛ یک چوب برای خطا و یک چوب برای اینکه آبروی انقلاب را میبرد.نکتهای وجود دارد این که ما در بحث کهریزک بزرگترین جفا و ظلم در حق نظام و انقلاب اسلامی را شاهد بودیم. دادستان تهران و اطرافیان اشکالاتی تحمیل کردند. آن زمان بیان میکردیم و به ما بد میگفتند و بعد معلوم شد مقصر ایشان بودند.