بررسی جایگاه سیمین دانشور در ادبیات معاصر

احمد ابومحبوب،  محمد بقایی (ماکان)،  سیمین پناهی‌فرد،  محمدحسین دانایی، علی دهباشی و  محمد ضیمران به عنوان سخنرانان این همایش معرفی شده‌اند.

این مراسم همچنین با خواندن پیام ویکتوریا دانشور - خواهر سیمین دانشور - و پخش قسمتی از سخنرانی این نویسنده فقید درباره هنر و ادبیات معاصر در سال ۱۳۵۶ همراه خواهد بود.

سیمین دانشور - داستان‌نویس و مترجم - متولد هشتم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۰۰ در شیراز بود که ۱۸ اسفندماه ۱۳۹۰ در سن نودسالگی پس از طی یک دوره بیماری  درگذشت. او در سال ۱۳۲۸، دکتری خود را در رشته‌ ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت و یک سال بعد با جلال آل ‌احمد ازدواج کرد. 

دانشور نخستین زن ایرانی است که به شکل حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت. مهم‌ترین اثر او، رمان «سووشون» است که نثری ساده دارد و به زبان‌های متعددی ترجمه شده است. این کتاب از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب می‌شود.

از جمله تألیف‌ها و ترجمه‌های دانشور عبارت‌اند از: «آتش خاموش» (‌۱۳۲۷)، «سرباز شکلاتی» برنارد شاو (۱۳۲۸)، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف (۱۳۳۱)،‌ «بئاتریس» از شنیتسلر و «رمز موفق زیستن» از دیل کارنگی (۱۳۳۲)، «کمدی انسانی» ویلیام سارویان و «داغ ننگ» از ناتانیل هارتون (۱۳۳۴)، «شهری چون بهشت» (۱۳۴۰)، «سووشون» (۱۳۴۸)، «بنال وطن» از آلن پیتون (۱۳۵۱)، «به کی سلام کنم؟» (۱۳۵۹)، «غروب جلال» (۱۳۶۰)، «ماه عسل آفتابی» (داستان‌های ملل مختلف) (۱۳۶۲)، «جزیره‌ی سرگردانی» (۱۳۷۲)، «شناخت و تحسین هنر» (مجموعه‌ی مقالات) (۱۳۷۵)، «از پرنده‌های مهاجر بپرس» (۱۳۷۶) و «ساربان سرگردان» (۱۳۸۰).