در جشنواره میکرولیو بیش از پنجاه کار ارائه داده شد

به گزارش خبرگزاری برنا تهران، کیوان سررشته یکی از  مدیران موسسه نوروز هنر در خصوص چگونگی انتخاب آثار این دوره  از جشنواره میکرولیو  با برنا به گفتگو پرداخت.

به عنوان اولین سوال نحوه ی انتخاب آثار این دوره در این جشنواره به چه صورت بوده؟

انتخاب آثار سه مرحله داشته، مرحله ی اول طرح های اجرایی از طرف گروه هایی که مشتاق، فراخوانی داده شد برای گرفتن طرح های اجرایی چون جشنواره ای که خیلی متکی به متن نیست و نوع اجرا ممکنه نمایشنامه محور نباشه برای همین تصمیم گرفته شد اول طرح های اجرایی ارسال بشه و  طرح ها توسط یک هیئت داوران بررسی شد  در مرحله ی بعدی یک بازبینی ابتدایی بود که توسط کسانی که قبلأ در زمینه ی میکروتئاتر آشنایی داشتند به صورت حضوری انجام شد و در مرحله ی آخر توسط یک هیئت داوران ٣ نفره از هنرمندان کل شاخه ی تئاتر بازبینی نهایی انجام شد و آن ها آثار برگزیده رو اعلام کردند.

چهارمین دوره ی جشنواره میکرولیو چه تفاوتی با دوره های دیگر این جشنواره داشت؟

مهمترین تفاوت این بود که ما در دوره های قبلی به صورت عمومی فراخوان نداشتیم و اجراهای کسانی بود که یا با دبیر خانه همکاری داشتند یا با نوع میکروتئاتر آشنایی داشتند به واسطه ی اجراهای قدیمی که خودشون بخشی از آن اجرا ها بودند. مثلأ خوده من در دوره های قبلی اجرایی داشتم ولی در دوره ی اول به عنوان طراح عروسک و مشاور با این گروه همکاری میکردم. این دوره فراخوان داده شد و بیش از پنجاه کار ارائه داده شد و تعداد کارهایی هم که در این دوره داریم متفاوته.تفاوت بزرگ بعدی در کمی فشرده بودن جشنواره و دوره اجرایی است، که ما در بعضی هفته ها دو اجرا هم داریم.

چی شد که نوروز هنر با جشنواره میکرولیو همکاری کردی؟

نوروز هنر موسسه فرهنگی هنری هست که از چند دهه پیش شروع به فعالیت کرد و به صورت خاص در حوضه ی تئاتر عروسکی چه در حوضه ی نشر و چه زمانی که مرحوم ذولفقاری موسس این موسسه زنده بودند در حوضه ی تولید فعالیت میکردند. آقای معجونی به دلیل آشنایی که با این موسسه داشتند و به دلیل نزدیکی نوع میکروتئاتر با تئاتر عروسکی داره پیشنهاد همکاری به موسسه ی نوروز هنر دادند و از آن زمان بخشی از دبیرخانه اعضای موسسه ی نوروز هنر بودند که این همکاری تا الان هم ٣ دوره ی آخر جشنواره میکرولیو ادامه داشته است.

از هدف و پیام کلی این جشنواره برامون بگید

یک مقدار سخت میشه گفت هدف و پیام کلی مسئله ی اصلی برای ما کشف امکانات این نوع برای اجرا و کشف انواع مختلف بیان تئاتری در قالب میکروتئاتر است. اتفاقی که در سه دوره ی گذشته با آزمون و خطا پیشرفته و در این دوره به دلیل ماهیت پژوهشی دوره های گذشته که همچنان هم حفظش کردیم و به دلیل دستاوردهایی که در دوره های قبلی داشتیم کمی مشخص تر شده و موفق شدیم انواع مختلفی از اجرا رو داشته باشیم. حالا ما با کمی قطعیت بیشتر میتوانیم بگوییم میکروتئاتر چیست؟ هدفی که در دوره های قبلی داشتیم و این دوره موفق شدیم تا حدی بهش برسیم این بوده که میکروتئاتر به عنوان یک گونه نمایشی در انواع و اقسام محافل تئاتری جا بیفتد تا حدی در دوره های گذشته موفق بودیم. هدف این دوره و شاید دوره های آینده این است که مخاطبان و فعالان این بخش رو افزایش بدهیم

در حوضه ی اجرایی جشنواره میکرولیو با چه مشکلاتی مواجه میشین؟

با انواع و اقسام مشکلات! مهم ترین چیزی که وجود دارد این است که به دلیل خصوصی بودن و به دلیل متکی بودن جشنواره به سازمان های خصوصی و افراد خاص گروه تئاتر لیو و موسسه نوروز هنر که هر دو موسسات خصوصی هستند با مشکل بودجه مواجهیم که البته به این معنا نیست که ما پیشنهاد نشده برای اسپانسر یا دریافت مبالغی برای کمک هزینه ولی برای ما خیلی مهمه که روح جشنواره حفظ بشه در نتیجه هر اسپانسر و کمک هزینه ای رو به هر قیمتی قبول نمیکنیم. اما مشکل بزرگ بعدی که وجود داره سالن هستش جشنواره میکرولیو برخلاف اندازه ی اجراهایی که در آن صورت میگیره که میکرو و کوچک هستند، جشنواره ی بسیار پرهزینه و بسیار نیازمند زمان طولانی و امکانات فنی بالا هستند چه از نظر تکنولوژی مثل تصویر، صوت و نورپردازی و چه از نظر ساخت و ساز هر دوی اینها نیازمند همکاری یک مکان واحد برای بهتر اجرا شدن است که این مشکل به دلیل ماهیت خصوصی سالن های  نمایشی ما که آنهارو مجبور میکنه بسیار بیشتر به بخش مالی سالن داری توجه کنند تا به بخش هنری مارو دچار مضیقه ی امکانات و همراهی بکنه.

در ٣ دوره گذشته ما در سالن مج نو بودیم که سالن خصوصی بسیار همراهی بود ولی متأسفانه این همکاری هزینه هایی داشت که به دلیل نبود بودجه سالن موج نو بسته شد. این دوره با کم و کاستی های موجود ما در سالن ارغنون سابق نوفل لوشاتو ی حال حاضر کار میکنیم نمیتونم بگم به همه ی امکاناتی میخواستیم رسیدیم یا دسترسی داریم ولی برای ما مهمه هرجایی که میتونیم به بقای خودمون ادامه بدیم.

جشنواره ی مونولیو در گذشته و میکرولیو حال حاضر انگار دیوار های بلند تری نسبت به جشنواره های دیگری دارند یعنی برای مردم ورود به آن سخت تره، این به چه علته؟ آیا سیاست گذاری این جشنواره به این صورت است؟

ما باید اعتراف کنیم که در زمینه ی تبلیغات متاسفانه کمی ضعف داشتیم، ولی خوشبختانه از نظر مخاطب توانستیم تا حدی آشنایی رو به وجود بیاریم و این رو در استقبالی از فراخوانمون میبینیم.

اما در زمینه ی ورود به جشنواره، درباره ی مونولیو خیلی نمیتوانم صحبت کنم به این دلیل که اطلاع دقیقی ندارم اما در زمینه میکرولیو ما خیلی سخت گیریم قبول داریم نوع جدیدی است و در این نوع جدید آدم ها دوست دارند که آزمون و خطا کنند و حقیقت این است که به هر حال در مراحل اول همیشه مشکلاتی وجود دارد، ما همیشه در بیشترین انرژی که گروه میتونه بزاره سخت گیریم. سخت نیست وارد شدن بهاین جشنواره به این معنا که دیر و زود دارد، سوخت و سوز ندارد. این جشنواره ادامه خواهد داشت و این نوع تئاتری جا افتاده است و یکی از مهمترین چیز ها این است که این جشنواره فقط یک راه است یک زمانی جشنواره مونولیو تنها جشنواره ی مونولوگ های ایران بود، اما الان فکر کنم حداقل ٧ تا جشنواره ی مونولوگ دانشجویی در تهران برگزار میشود. خیلی خوبه که نوع میکروتئاتر در جاهای دیگر ظهور پیدا کند.