رک و رو راست مثل «نگی که نگفتی»

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ فضای شاد دکور برنامه در فصل جدید زمستانی‌اش نکته جالبی بود که بعد از ورود به استودیو 21 ساختمان الوند در لحظات اولیه جلب توجه می‌کرد چون دکور نسبت به فصل قبلی برنامه در فصل بهار و تابستان دچار تغییراتی شده بود.

این تغییرات نشان می‌داد که فصل ها در طراحی دکور برنامه «نگی که نگفتی» مؤثر هستند.

متن‌های این قسمت از برنامه «نگی که نگفتی» نوشته شده بود و ژیلا صادقی مجری برنامه در حال مطالعه آنها بود.

مجتبی احمدی، کارگردان و تهیه کننده این برنامه، در چند نوبت با مجری متن را مرور می‌کنند، میزانسن ها را با هم بررسی می‌کنند و در مورد مطالبی که باید در این قسمت از برنامه گفته شود با هم گپ و گفت می‌زنند.

 موضوع این قسمت از برنامه «نگی که نگفتی» دوست داشتن بود و قرار است یاد بگیریم به یکدیگر بگوییم "دوستت دارم". این موضوع باعث شده فضای شاد و مفرحی در پشت صحنه ایجاد شود.

جلال عبداله‌زاده مدیر تولید برنامه پلی بک های تولیدی این قسمت از برنامه را با احمدی مرور می‌کند. کارگردان، کُنداکتور برنامه را بررسی می کند و 2 جابه جایی را انجام می دهد چون یکسری از پلاتوها باید به خاطر همزمانی با ایام فاطمیه، پخش نشود.

 امیر مکین در خصوص گزارش برنامه مردمی به مجتبی احمدی توضیحاتی ارائه می‌دهد. گویا در برنامه تغییر و تحولاتی رخ داده و قرار است در قسمت بعدی برنامه «نگی که نگفتی» یک گزارش مردمی با موضوع «دوست داشتن» پخش شود.

کارگردان به گزارشگر توضیح می‌دهد از مناطق مختلف شهر و همۀ قشرهای جامعه دربارۀ دوست داشتن این سوال را بپرسد که آیا بلد هستند به یکدیگر بگویید "دوستت دارم" یا نه؟ حتی تأکید داشت مصاحبه فقط به منطقه یا قشر خاصی از شهر خلاصه نشود.

کم کم برنامه در حال آغاز شدن بود که احمدی میزانسن را با اتاق فرمان چک می کند، با کارگردان تلویزیونی، میزانسن مد نظر برنامه امشب را نهایی می کند و با منشی صحنه کُنداکتور مشخص و تصویب شده را می بندد، سؤال زیر نویس برنامه را که به موضوع جالبی اشاره دارد یک بار دیگر بررسی می کند، این سوال با توجه به همزمانی با سی و ششمین جشنواره فیلم فجر مرتبط است و اینطور مطرح می شود که مخاطبان بگویند سیمرغ بلورین بهترین را در زندگی شان به چه شخصی می دهند؟ این سوال جالب باعث شد تعدادی از عوامل برنامه نیز در این نظر سنجی شرکت کنند و حتی مشخص شد این هفته جواب این سوال نقل محافل شده است.

طبق گفته های کارگردان و مجری برنامه طی 2 هفته اخیر که سوال برنامه «بهترین سیمرغ بلورین را در زندگی به چه شخصی می دهید؟» بوده، مخاطبان و پیامک های «نگی که نگفتی» چند برابر از قبل شده است.

در ادامه مجری برنامه با مجتبی احمدی بررسی نهایی اجرای برنامه را به لحاظ ریتم و خرج کردن مطالب انجام می دهد.

قرار است این قسمت از برنامه که مثل همیشه با ریتم تند روی آنتن می رود، رفت و برگشت های بسیاری داشته باشد تا بتوانند مثل همیشه پلی بک ها را به شکل کامل پخش کند.

در این میان فرصتی پیش آمد که با مجتبی احمدی، کارگردان و تهیه کننده این برنامه تلویزیونی که کارگردانی و تهیه کنندگی برنامه های «بین خطوط»، «عصر طلایی»، «بچه های مردم» و ... را در کارنامه هنری دارد، گفت‌وگویی داشته باشیم، وی درباره برنامه «نگی که نگفتی» به خبرنگار برنا گفت: برای ساخت یک برنامه خوش ریتم شبانه که قرار است مخاطب خسته از کار روزانه را سرحال بیاورد قطعا کار راحتی نداشتیم. ریتم باید از بحث نگارش، حوزه طرح مطالب تا اجرا و پلی بک ها ایجاد و کنترل می شد.

احمدی ادامه داد: در این میان کار سختی داشتیم چون هدف ما در قدم اول پیدا کردن موضوعات و سوژه های روز بود، تصمیم داشتیم به هنجارها و ناهنجاری های اجتماعی بپردازیم و موضوعات برنامه را از دل جامعه بگیریم و از مخاطب برداشت کنیم و این نیازمند تلاش دو چندانی بود.

وی افزود: تیم اتاق فکر «نگی که نگفتی» متشکل از چند کارشناس رسانه، جامعه شناس، روانشناس، نخبه های اجتماعی و مجری برنامه هستند و در واقع برای تهیه مطالب، موضوعات، سوژه ها و آنچه در جامعه می گذرد یک تیم کامل دور هم جمع می شوند، موضوعات مختلف این برنامه در اتاق فکر بررسی و در نهایت به یک اتفاق ویژه می رسیم تا آن سوژه را به یک برنامه تلویزیونی تبدیل کنیم البته آقای عادلی مدیر گروه فرهنگ و اجتماعی هم به عنوان مدیر فکر اتاق برنامه در اکثر جلسات ما حضور فعال دارند و نظرات کارشناسی شان انصافا چراغ راه است.

احمدی ادامه می دهد: چکیده مطالب اتاق فکر در اختیار تیم نویسنده این برنامه که سرپرستی آنها را بر عهده دارم قرار می گیرد و نگارش متون مرتبط با برنامه با یک ریتم مشخص و تعریف شده برای این برنامه انجام می شود.

کارگردان و تهیه کننده برنامه «نگی که نگفتی» درباره ریتم این برنامه بیان کرد: ریتم برنامه «نگی که نگفتی» به این دلیل سریع است که زمان پخش کوتاه اما تایم پر مخاطبی داریم و یکی از پر مخاطب ترین لحظات تلویزیون به این برنامه اختصاص دارد، چون در این زمان تمام اعضای خانواده کنار همدیگر نشسته اند و نیاز است مطالبی که در «نگی که نگفتی» مطرح می شود همۀ اعضای خانواده را درگیر کند. در حقیقت باید برای خانواده ای که شبانه چند ساعت کنار هم هستند لحنی همه گیر در نظر گرفته شود که برای همه افراد خانواده مفید باشد و این برنامه عاملی نباشد که آنها در مقابل هم موضع بگیرند، بلکه بیشتر به دنبال این هدف بودیم که «نگی که نگفتی» خانواده ها و افراد جامعه را به فکر فرو ببرد و موضوعات مهم زندگی را به آنها تذکر که نه بلکه یادآوری کند.

وی گفت: تا به حال بیش از 600 پلاتو برای این برنامه تلویزیونی نوشته شده و حدود 50 موضوع محوری و مرتبط با موضوعات اجتماعی درباره ناهنجاری ها، اتفاقات روز جامعه، برخورد افراد با یکدیگر در جامعه و با اعضا خانواده و ... طراحی شده است که در برگیرنده برنامه «نگی که نگفتی» بوده است.

  احمدی ادامه داد: سعی شده در مواقعی که در برنامه امکان انتقال مستقیم مطلب به مخاطب وجود ندارد از هنر نمایش استفاده کنیم، حتی بخش های نمایشی مخاطبان فراوانی دارد و به نوعی در این برنامه یک تئاتر زنده در قالب نمایشنامه 5 دقیقه ای توسط ژیلا صادقی (مجری) که مرتبط با سوژه و موضوع برنامه است را به شکل نمایشی اجرا می کند.

این کارگردان و تهیه کننده بیان کرد: جالب است بدانید که نمایش در این برنامه بازخوردهای مثبت و مفصلی داشته است. می توان گفت نمایش فرصتی است که تماشاگر به جای اینکه یک نصیحت را از طرف مجری و برنامه به صورت مستقیم بشنود خود را در قالب یک کاراکتر جدید می بیند و همذات پنداری می کند.

احمدی عنوان کرد: از آنجایی که برنامه فضایی مفرح و طنز دارد گاهی اوقات با اتفاقات روز جامعه شوخی می کنیم و موضوعات تلخ جامعه را در قالب شوخی به یکدیگر تذکر می دهیم و این باعث می شود که تماشاگر با سبک و سیاق ما برنامه استقبال کند.

مجتبی احمدی معتقد است نکته مهم برنامه «نگی که نگفتی» این است که این برنامه مخاطب را رخ به رخ می بیند یعنی با مخاطبش رو در رو است و هیچ وقت از زاویه بالا به آنها نگاه نکرده و نمی کند. برنامه «نگی که نگفتی» متکلم وحده نیست بلکه لحنش گفت و گو است و در فضای مجازی برنامه ارتباط بسیار زیادی با مخاطب برقرار کرده است.

وی در پایان افزود: پیام های آنها خوانده می شود و در اتاق فکر این برنامه مطرح و بررسی می شود. در واقع دل به دل مخاطبان می دهیم تا حرف های آنها در قالبی که مد نظر دارند یا به شیوه ای که در اتاق فکر برای آنها تجویز می شود در یک چهارچوب مشخص و مرتبط با برنامه «نگی که نگفتی» روی آنتن برود.

بعد از گفت‌وگو با مجتبی احمدی به سراغ ژیلا صادقی می رویم، صادقی مطالبی این قسمت از برنامه را یک بار دیگر با مجتبی احمدی بررسی می کند، قرار است موضوع روز برنامه به درستی با مخاطبان مطرح شود. بعد از تأیید کارگردان، مجری برنامه با ما همراه می شود و در خصوص روند اجرای برنامه «نگی که نگفتی» با مخاطبان برنا همراه می شود ...

ژیلا صادقی در خصوص همکاری اش با مجتبی احمدی می گوید: این اتفاق خوش اقبالی من بوده است، چون طی سال هایی که اجرا داشته ام همیشه در گوشه ای از ذهنم به برنامه ای با این سبک و سیاق فکر می کردم، ولی هیچ وقت جسارت این را نداشته ام که سازندۀ یک برنامه باشم، چون اعتقاد دارم هر فردی باید در رشته تخصصی خود فعالیت داشته باشد. به نظرم افرادی که دارای فکر باشند باید برنامه بسازند، من هم مجری هستم و باید بتوانم طرحی که توسط کارگردان یا صاحب طرح به من توضیح داده می شود را به صورت خوب و تأثیر گذار اجرا کنم. همیشه به دنبال این بودم که ای کاش فردی کاملا حرفه ای با توجه به فضای فکری که دارم به من پیشنهاد اجرا بدهد و بتوانم به خوبی از عهده آن کار بربیایم، به همین دلیل است که با اطمینان می گویم این همکاری به خاطر خوش اقبالی ام اتفاق افتاد.

صادقی درباره ویژگی های برنامه «نگی که نگفتی» می گوید: به نظر من برنامه «نگی که نگفتی» نگاه متفاوتی نسبت به دیگر برنام ها دارد، حتی با رصد برنامه های تلویزیونی در شبکه های مختلف این تفاوت این برنامه دیده می شود.

وی ادامه داد: «نگی که نگفتی» حدود 25 دقیقه به صورت مستقیم با مردم صحبت می کند. اصلا هم خود را به درو دیوار نمی زند و خیلی شفاف و پوست کنده دربارۀ هنجارهای اجتماعی صحبت می کند. فکر می کنم وجه تمایز این برنامه با سایر برنامه ها به دلیل همین ویژگی است که در «نگی که نگفتی» وجود دارد، حتی شنیده ام عده ای از برنامه سازها با دیدن این برنامه تصمیم داشته اند در لابه لای برنامه های خود که معمولا به شکل پرسش و پاسخ و دعوت از مهمان اجرا می شده، پلاتو ای نمایشی یا ریتم دار به شکل برنامه «نگی که نگفتی» داشته باشند و ناخنکی به فضای این برنامه بزنند ولی هنوز عملا چنین کاری انجام نشده است.

صادقی افزود: یک ماه قبل از اینکه برنامه «نگی که نگفتی» روی آنتن برود، مجتبی احمدی با من وارد مذاکره شد و به خوبی درباره اینکه این برنامه به چه شکلی است و قرار است چگونه با مخاطبش ارتباط برقرار کند چه بگوید و چه نتیجه ای حاصل شود برای من توضیح داد و تا به حال که حدود 120 قسمت از این برنامه پخش شده روال برنامه «نگی که نگفتی» چیزی متفاوت از آن چه که روز اول توضیح داده نیست، این نشان می دهد کارگردان این برنامه سال ها درباره ساخت برنامه ای با این سبک فکر کرده که وحدت کلام و سوژه در «نگی که نگفتی» احساس و درک می شود. فقط چیزی که نسبت به اوایل برنامه تغییر کرد این بود که اوایل تیم «نگی که نگفتی» تصمیم می گرفت به سراغ چه موضوعاتی برود ولی الان مردم هم موضوعات برنامه را انتخاب می کنند و گروه آنقدر آماده هست که به خوبی می توانند به این موضوعات رسیدگی کنند.

ژیلا صادقی در خصوص ارتباط پیامکی با مخاطبان می گوید: با صداقت می گویم اوایل فکر می کردم همه این پیامک ها فقط سرچ می شود. ولی وقتی متن های کارگردان و پیامک های هفته قبل را درباره سوژه های هفته بعد می خوانم متوجه می شوم که پیامک ها واقعا خوانده می شوند تا اینکه الان ادبیات «نگی که نگفتی» کاملا با ادبیات مردم یک جنس و همسو شده و فهمیدیم که این برنامه چقدر جا افتاده و به وحدت نظر با مخاطبان رسیده ایم. به نظرم این اتفاق مدیون یک تیم حرفه ای هست که تکلیفش با خودش مشخص است. روی این برنامه خیلی فکر شده و از روز اول تا الان چیزی تغییر نکرده است (بر خلاف بعضی از برنامه هایی که من تجربه کردم و به دلیل  پایه و فونداسیون در طول پخش بارها تغییر کردند.)

این مجری تلویزیونی در مورد ریتم برنامه «نگی که نگفتی» توضیح می دهد: ریتم برنامه ی «نگی که نگفتی» مدیریت شده است. حتی برای ایستادن من در نقطه ای برای گفتن یک جمله از قبل فکر شده و اینطور نیست که فقط با یک هیجان درونی که از قبل داشته ام و در برنامه های دیگر هم با من همراه بوده را با خود به استودیوی «نگی که نگفتی» بیاورم و برنامه را اجرا کنم. به نظرم طی سال هایی که اجرا داشته ام، برنامه ها مثل «نگی که نگفتی» مدیریت شده نبوده اند. من هم تا به حال چون عاشق کارم هستم و در این زمینه استعداد هم دارم توانسته ام با یک ریتم مشخص و مرتبط با سوژه و موضوع برنامه در این برنامه ظاهر شوم البته در برنامه هایی از جمله خانه مهر، با تو، خانه فیروزه ای، خانه من، خانه تو و ... که تجربه کرده ام نیز ریتمی از جنس خودم داشته ام.

وی درباره بازیگری می گوید: من استعداد بازیگری ندارم، چون سال ها قبل در این فضا دستی در آتش داشته ام و بازیگری را تجربه کرده ام، حداقل با خودم رودربایسی ندارم و همیشه در خلوت، به خودم می گویم که بازیگری کار تو نیست.

صادقی ادامه می دهد: به نظرم بازیگری فضای بسیار سختی دارد، ولی در  برنامه «نگی که نگفتی» شاید باز هم کارگردانی هدایت شده مجتبی احمدی آن روی دیگر سکه استعداد مرا بیرون کشید. من بازیگری در این فضا (نمایش در برنامه) را دوست دارم نه ایفای نقش در سریال یا فیلم سینمایی، البته شاید سال های آینده اتفاق هایی بیفتد که نظرم تغییر کند، مثل این اتفاقی که در این برنامه افتاده و آن روی دیگر سکه من در بازیگری هم دیده شود. طی سال ها سابقه کاری ام هیچ وقت نگران دیده شدن یا نشدن نبوده ام و همیشه این آرامش را داشته ام که باید در جای مناسب خودم دیده شوم.

وی افزود: آرامشی که در اجرای این برنامه دارم در هیچ برنامه ای نداشته ام، به نظرم دلیل آن هدایت مجتبی احمدی کارگردان و تهیه کننده این برنامه است. متن های این برنامه خیلی قوی است، البته به من اجازه داده شد که وارد اتاق فکر برنامه شوم و بر اساس تجربیاتم که همیشه مجری مؤلفی بوده ام دستی در متن ها هم داشته باشم، ولی آنقدر متن های این برنامه قوی، درست و کامل است و کارگردان چند ساعت قبل از اجرا درباره متن ها با من مشورت می کند که احساس نمی کنم نقصی در متن ها وجود دارد که لازم باشد چیزی را به متن کم یا اضافه کنم. با این حال اگر گاهی اوقات دلم بخواهد در بعضی موضوعات برنامه همفکری کنم کارگردان استقبال می کند.

مجری برنامه «نگی که نگفتی» در خصوص اجرای این برنامه که گاهی وارد نقشی می شود و بلافاصله به قالب مجری برمی گردد می گوید: این هدفی است که مجتبی احمدی تهیه کننده و طراح این برنامه از پیش راجع به آن فکر کرده و آن را عملی کرده است. بر اساس موضوع گاهی ما یک نمایش و یک کاراکتر نمایشی را  در نقش های مختلفی از جمله زن خانه دار، کارمند موفق یا شکست خورده، یک دختر لوس؛ یک پسر بچه بی نظم و ... در برنامه نشان می دهیم و من واقعا احساس می کنم در نقش کاراکترها زندگی می کنم. اما به سرعت با پایان نمایش من در قالب مجری برنامه را ادامه می دهم.

در فاصله کوتاهی که به پخش برنامه باقی مانده بود برای گرفتن پاسخ این سوال به سراغ مجتبی احمدی رفتیم. وی عنوان کرد: گاهی اوقات صحبت کردن در مورد یک موضوع به این نیاز دارد که با تماشاگر از حالت مستقیم خارج و به شکل غیر مستقیم با او روبرو شویم.

در این مواقع مجری را در قالب یک نقش می بینیم تا مخاطب را با اتفاق یا هنجاری که به عنوان موضوع برنامه درباره آن صحبت می شود نزدیکتر کنیم. بر همین اساس از ژیلا صادقی مجری این برنامه خواسته می شود به جای اینکه با مخاطب ارتباط مستقیم و رو در رو داشته باشد، یک کاراکتر را بازی کند. در این مدت هم ایشان حدود 26 نقش متفاوت را در برنامه «نگی که نگفتی» بازی کرده اند که مخاطب هم ارتباط خوبی با آن برقرار کرده است.

ژیلا صادقی در پایان به برنا گفت: امیدوارم تلویزیون ما روز به روز به سوی تولید برنامه های فاخر برود چون خیلی نگران از دست دادن مخاطبان هستم، چرا که بخش عمده ای از زندگی ام را در سیما سپری کرده ام. آرزو دارم برنامه ها آنقدر فاخر باشند که تلویزیون مخاطبان خود را از دست ندهد.

وی افزود: به نظرم رقابت با تلویزیون های استاندارد و مدیریت شده که برنامه ریزی فکر شد ه و منسجمی دارند سخت است. امیدوارم این اتفاق در تلویزیون کشور ما هم بیفتد و افرادی که لایق هستند وارد این فضا شوند، چون اینجا جای آزمون و خطا نیست که بخواهند مطرح و مشهور شوند، اینجا مقدس است و امیدوارم قداست این فضا حفظ شود.

در همین لحظه با اعلام منشی و مدیر صحنه برنامه «نگی که نگفتی» روی آنتن می رود.

گفتنی است مصاحبه نوروزی خبرگزاری برنا با ژیلا صادقی مجری برنامه «نگی که نگفتی» به زودی منتشر می شود.