خانواده ام موافق نبودند بازیگر شوم/ در بازیگری چهره تأثیر ندارد

علی مسلمی بازیگر جوان نخبه و عاشق پیشه سریال «هست و نیست» است که بازیگری را با تئاتر شروع کرده و تا جشنواره تئاتر فجر پیش رفته است. مسلمی این روزها برای بازی در سریال «هست و نیست» مورد توجه واقع شده است. گفت و گوی نوروزی خبرگزاری برنا با این چهره جوان را در ادامه می خوانید.

در ابتدا خود را بیشتر معرفی کنید؟

علی مسلمی 23 سال سن دارم. بازیگری را با تئاتر شروع کردم، انگیزه ام این بود که وقتی سنم از 30 سالگی گذشت و به حدی رسیدم که حرفی برای گفتن داشته باشم وارد دنیای تصویر و سینما شوم. البته پیشنهاد حسین سهیلی زاده کارگردان سریال «هست و نیست» باعث شد که این اتفاق زودتر برایم بیفتد، ولی از انتخاب هایم و راهی که پیش رو دارم می ترسم. من هم دوست دارم که در سینما فعالیت داشته باشم و بازی در تئاتر را ادامه دهم. البته در دانشگاه دانشجوی بازیگری هستم چون فعالیت در این عرصه ای به دانش زیادی نیاز دارد؛ ولی امیدوارم با دانشی که کسب می کنم از عهده اش بربیایم و برایم اتفاقات خوب و مثمرثمر بیفتد.

مهندسی صنایع خوانده اید؟

چند ترم مهندسی صنایع را گذراندم، اما به دلیل تمرین هایی تئاتر نتوانستم این 2 کار را با هم انجام دهم. البته مهندسی رشته ای بود که خانواده ام می خواستند ادامه اش دهم چون به نظر آنها تئاتر به اندازه مهندسی مطرح و دیده شدنی نبود. خانواده ام با فعالیت در این حوزه مخالفت داشتند معتقد بودند همه به دنبال این هستند که زود نتیجه بگیرند ولی موفقیت در تئاتر زمان بر است. به احترام آنها و مادرم که خیلی دوست داشت  چند ترم مهندسی صنایع خواندم، اما تمرین های سخت و طولانی تئاتر باعث شد که از این رشته در دانشگاه انصراف دهم و الان دانشجوی رشته تئاتر هستم.

چهره در بازیگر شدن جوانان تأثیر دارد؟

قطعا در بازیگری چهره خیلی تأثیرگذار نیست، البته گاهی هم تضمینی است. به نظرم بازیگر را مردم باید دوست داشته باشند، حتی بازیگرانی هستند که خیلی معروف نیستند اما مردم دوست دارند آنها را ببینند.

اهل فوتبال هستید؟

اهل فوتبال هستم، از اول هم عاشق فوتبال بودم و خیلی دوست داشتم که فوتبالیست شوم، حتی در تیم های مختلف فوتبال به صورت حرفه ای بازی کرده ام، اما به خاطر یکسری شرایط آن را دنبال نکردم و تقدیر طوری رقم خورد که بازیگر شوم.

کار با حسین سهیلی زاده کارگردان سریال «هست و نیست» چطور بود؟

در جایگاهی نیستم که درباره حسین سهیلی زاده صحبت کنم چون روند شناخته شده ای را طی می کند. همیشه به جوان ها فرصت می دهد با وجود اینکه کار سختی است به سهیلی زاده دوست دارد جوان هایی که کاربلد نیستند را به نتیجه برساند، این کار برای او لذت بخش است و جزو معدود کارگردان هایی است که به بازیگر فرصت می دهد و نوعی به چالش کشیدن است، البته برخی از کارگردان ها به جوانان فرصت می دهند، ولی چون فرصت کوتاه است دیده نمی شوند، اما اینکه سهیلی زاده آنها را برای بازی در نقش اصلی فیلم انتخاب می کند و برایشان وقت می گذارد کاری نیست که هر کارگردانی انجام دهد. به نظرم این کارگردان جزو یکی از شریف ترین آدم هایی است که با او کار کرده ام و برایم تجربه لذت بخشی بوده، البته گروه سریال «هست و نیست» هم بی نظیری بودند، همه با هم همراه بودند که خروجی کار مناسب باشد، از آنها تشکر می کنم.

بهترین عیدی که گرفته اید؟ اسکناس 10 تومانی که سال ها پیش از مادر بزرگم عیدی گرفتم و با دست خطش روی اسکناس تبریک عید را نوشته بود، آنقدر برایم ارزشمند بوده که آن را یادگاری نگه داشته ام. تا به حال عیدی نداده ام (به سنم نمی خورد.)

تعطیلات نوروزی را چطور می گذرانید؟ اگر کاری پیش نیاید به حرم امام رضا می روم. حس و حال حرم را موقع تحویل سال خیلی دوست دارم و برایم لذت بخش است، حتی یکی از بهترین روزهای زندگی ام محسوب می شود.

برای سال 97 چه برنامه هایی دارید؟ فعلا در حال انجام تمرین تئاتر هستم. چند پیشنهاد هم برای بازی داشتم، ولی تا جدی و قطعی نشوند آنها را مطرح نمی کنم.

گفت و گو: مجتبی احمدی

سجاد فلاح پور