به گزارش خبرگزاری برنا از قم، آیتالله عبدالله جوادی آملی در گردهمایی اساتید تفسیر قرآن که در دارالقرآن علامه طباطبایی برگزار شد، با اشاره به شرایط و زمان نزول قرآن اظهار کرد: اگرچه کعبه قبله مسلمین است و شب و روز با کعبه زندگی میکنیم اما زمان نزول قرآن جایگاه پیدا کرده است، قرآن برای زمان نزول حرمت قائل شده و عنوان لیلةالمبارکه به کار برده شده است.
وی گفت: هرجا حرمت ماه مبارک رمضان است به دلیل نزول قرآن است؛ به ماه رمضان قرآن شرف بخشید و کل برکات ما از این ماه مبارک است؛ در کتاب صاحب جواهر مطرح شده که در فضل روزه همان بس که انسان فرشته میشود و برکت رمضان به گرسنه و تشنه ماندن نیست.
این استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: صاحب عروه نیز تاکید میکند که در فضل روزه همین بس که انسان شبیه فرشته میشود؛ اینکه میبینید سه طلبه معمولی، یکیشان میشود علامه امینی که شیعه و غدیر را زنده میکند، دیگری میشود علامه طباطبایی که قرآن را زنده میکند و طلبه دیگر نیز فقه را زنده میکند.
وی بیان کرد: اگر حوزه توانست حداقل این سه شاگرد را تربیت کند می تواند در هر 50 سال سه الغدیر، سه المیزان و سه مستمسک داشته باشد.
آیتالله جوادی آملی با تاکید بر اینکه بسیاری از علما شاگرد خود را ندیدند و استاد را دیدند و مغرور و متکبر نشدند خاطرنشان کرد: همه میتوانند به جایگاه علامه امینیها برسند مگر اینکه مغرور نشوند.
وی با بیان اینکه قرآن کریم پاسخگوی تمام تهمتها، افتراها و هذیانگوییها است افزود: علامه طباطبایی طی 23 سال با قرآن زندگی کرده و آن را تفسیر کرده است.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم با تاکید بر اینکه تهمتها تنها برای قرآن نبوده و برای تمام انبیاء است اظهار کرد: اگر کسی وحی پیامبر را منکر شود وحی سلسله انبیاء را منکر شده است.
وی اضافه کرد: خیلیها غصه میخورند که در ماه رمضان سه وعده غذایمان دو وعده میشود درحالی که اکثر محققان گفتهاند که دو وعده غذا برای انسان کافی است.
آیتالله جوادی آملی در ادامه سخنان خود عزیز بودن قرآن را مبتنی بر نفوذناپذیر بودن آن دانست و افزود: عزیز بودن ملت ایران نیز بر این تاکید دارد که این ملت نفوذناپذیر هستند و این نفوذناپذیری بر این است که به داخل متکی باشد.
این استاد برجسته حوزه علمیه قم با بیان اینکه اگر قرآن مثل داشت از بین رفته بود، به نکات و ظرفیتهای تفسیر المیزان اشاره و خاطرنشان کرد: باید پاسخ یاوهگویان در خصوص قرآن را طوری بدهید که بتوانید آن را در سایه وحدت و نظام الهی حفظ کنید.