این دهان بستیم دهانی باز شد /مالک رضایی

مالک رضایی/مجالی مبارک و  زود گذر  که به باغ آید از این راه و از آن خواهد شد.امید که قدر آن بدانیم  که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم .شاید که دگر باره به آبی فَلَکم، دست نگیرد گر تشنه لب از  چشمه ی حیوان بدر آییم.

مبادا که سعی بی حاصل بَریم  و یکباره ببینیم که بوی گُل شد سوی گُل، ما دور از مطلوب خویش.

سعی ضایع، رنج باطل، پای ریش.

دریغ از کوچکترین توجه به  فقیری ، مستمندی ، نیازمندی ...

باری

 ثوابت باشد ای دارای خرمن ،که گر رحمی کنی بر خوشه چینی .

 حکایتیست از سعدی شیرین گفتار که

"روزی  همسر نگهبان قصر به شویش  گفت :

برخیز  و از خانه ی ارباب طعامی برگیر که این طفلان بیچاره ی من  سر گرسنه بر بالین نگذارند  .

شوهرش گفت:

 امروز، مطبخ خانه ی قصر، سردِ سرد است چرا که  ارباب، دیشب نیتِ روزه کرده است .

زن از ناامیدی، سر خود به زیر انداخت و گفت ای کاش  نیت روزه نمی کرد، او از این روزه، چه می خواهد  مگر، در حالیکه  افطار کردنش، عید طفلان من است. اگر روزه  نمی بود و خیری از او به این فرزندان فلک زده ی  من می رسید به مراتب بهتر از آن بود که ابَدالّدهر روزه می بود و نفعی از او به اینها نمی رسد. او را رَواست،روزه داشت ،که درمانده‌ای  را  نیز دهد نان چاشت، و گرنه چه لازم که سعیی بَرَد، ز خود بازگیرد و هم خود خورَد؟..."

چه فایده  که یک وعده از خورد و خوراک خود کم کند و دو برابر آنرا بر وعده ی افطار و سحری خود بیفزاید.چه فایده که بی خبر از مُستمندانی بماند که چون بنالند زار، بی شُکر و گِله، اُفتد اندر هفت گردون وِلوِله.

 به هر تقدیر ،ما به آن مقصد عالی نتوانیم رسید هم مگر پیش نهد همت ما گامی چند .

چه خوب است که با اغتنام فرصت در  این ماه مبارک با انس عملی به آموزه های الهی از خرمن زندگانی خود درِ احسانی بگشاییم و دست نیازمندی را نیز بگیریم  که بدون آن نه از درس و منبر بهره ای خواهیم برد، نه از ماه و اربعینی، نه از نقش نگینی ، نه علم الیَقینی.

در این وادی، دو صد گفته چون نیم کردار نیست.پس سخن ،کوتاه باید والسلام .

 فرا رسیدن ماه  رمضان بر همگان  مبارک باد