حشمتیان فقط نماینده یک حزب اعتدال‌گرا نیست بلکه پاسدار اعتدال‌گرائی در ایران است

حزب مستقل و اعتدال ایران که در سال 1377 پایه‌گذاری شد جریانی معتدل و نوگرا در ایران است که با بینش اعتدالگرائی در طول سال‌های اخیر سعی نموده است که روحیه وحدت و همدلی را در بین جناح‌های مختلف تقویت و حفظ کند. قدرت‌علی حشمتیان نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی از ابتدای این تشکیلات و تا نهمین مجمع عمومی و کنگره این حزب که با اکثریت آراء به عنوان دبیر کل آن انتخاب شد بیش از دبیران احزاب دیگر در تشکیلات خانه احزاب و انجمن‌های مدنی حضور و فعالیت داشته است. به همین خاطر در این رابطه برومند شکری نویسنده و پژوهشگر کرمانشاهی گفت‌وگویی انجام داده  که شما را به آن دعوت می‌کنیم:

آقای برومند شکری از آنجائی که شما در باره احزاب ایران مشغول تحقیق و پژوهش هستید چنانچه امکان دارد مختصری از جریان حزب مستقل و اعتدال ایران برای مخاطبین ما توضیح دهید؟

همان‌طور که در جریان هستیدحزب مستقل و اعتدال ایران با بینش معتدل و میانه رو در اندیشه یک تفکر جدید و نو در ایران است. این بینش از ابتدای پیدایش تا به امروز که تقریباً در حیات 20 سالگی خود قدم گذاشته است در هیچ دوره‌ای ساختار شکن نبوده است و همیشه خواستار رفاقت و همکاری جناح‌ها با همدیگر در جهت کمک به سرنوشت ملت ایران بوده است. عمر 20 سال برای یک حزب سیاسی عمر کمی نیست. لااقل سه دولت مختلف و متفاوت را دیده است. فکر نمی‌کنم در هیچ مصاحبه‌ای شاهد توهین، تهمت و یا تخریب دولت یا جناحی توسط دبیرکل و یا اعضای شاخص آن بوده باشیم. در صورتی که ملاحظه می‌شود وقتی کوچک‌ترین تریبونی در اختیار فرد یا افرادی قرار می‌گیرد از مرز افراط و تفریط عدول می‌کنند یا اگر بخواهیم قیاسی با احزابی که با پسوند اعتدالگرائی در ایران هستند داشته باشیم می‌توان گفت هیچ‌کدام به این شکل قواعد و ساختار خود را حفظ نکرده‌اند و به انصاف در سپهر سیاسی ایران چنین قضیه‌ای کم سابقه و نادر است.

آیا این حزب با چه پشتوانه فکری و عقیدتی توانسته است چنین خطی را دنبال کند؟

به عقیده من بیشترین تاثیر به روحیه مدیریت آن یعنی جناب دکتر حشمتیان بر می‌گردد. ایشان در قبل از انقلاب سایه شوم دوران خانخانی را لمس نموده است و در کودکی پدر بزرگوارشان در راه مبارزه با جناح حاکم و ظالم پهلوی از دست داده‌اند. بعد آن در جنگ تحمیلی و قبل آن دو بار تا مرز شهادت پیش رفته‌اند، معتمد شهری چون کرمانشاه هستند؛ طبیعتاً خود را درگیر مطامع دنیا نکرده‌اند و از همه مهم‌تر برای حفظ وحدت مطلق برنامه‌هایی داشته و پیاده نموده است. در همین نشست اخیر انتخابات این حزب شاهد بودیم که تقریباً طیفی از افراد مهم و مخالف را سر یک میز نشاند و حتی با هم افطار نمودند. از جمله یاسر هاشمی رفسنجانی و عزت‌اله ضرغامی رئیس سابق صداوسیما. و من فکر می‌کنم حشمتیان فقط نماینده یک حزب اعتدال‌گرا نیست. بلکه پاسدار اعتدالگرائی در ایران است.

چگونه این حزب می‌تواند جریان سوم مستقل را در کشور اداره کند؟

اداره کردن یک جریان مهم آن هم با ابزار محدودی که در اختیار این حزب است کار آسانی نیست و البته ما نباید فقط هدفمان جریان سوم باشد بلکه باید میدان برای جریانات متعددی باز شود. به نظر من حاکمیت می‌بایستی توجه بیشتری به چنین جریانات مستقل و معتدلی داشته باشد که فضای تک قطبی کشور شکسته شود و بی‌شک نقش شورای نگهبان در باز کردن این فضا نقش غیر قابل انکاری است.

آقای شکری به عنوان یک نویسنده  آینده احزاب در ایران را چطور می‌بینید؟

یک سوال در ذهن خود ایجاد کنیم. آتشفشان چرا اتفاق می‌افتد؟ به قطع یقین همه ما می‌دانیم که تجمع مواد مذاب و رسوبات باعث می‌شود در جائی که فیزیک خاک مساعد است این تجمعات باعث انفجار شوند. حالا شما تصور کنید که اگر تجمعات مواد رسوبی به شکل‌های ریز و محدود بیرون بیایند به هیچ وجه نه به طبیعت و نه به انسان آسیبی نخواهند رسانید. نقش احزاب در کشور یک نقش ضربه‌گیر است. وقتی توده‌های مردم، اصناف و اتحادیه‌های مختلف از طریق حزب پیگیر خواسته‌های خود باشند عقده و کینه‌ای از جانب مردم نسبت به حاکمیت ایجاد نمی‌شود. نظر بنده این است که اگر نرمشی از طرف حاکمیت اتفاق نیفتد وضع به همین منوالی که پیش آمده، پیش خواهد رفت. ولی باید هر آن منتظر تجمع اعتراضی از گوشه و کنار کشور باشیم. در کل احزاب زبان توده مردم را بهتر می فهمند و بیشتر می توانند پلی بین مسئولین و مردم باشند.