همه چیز درباره «زابی واکا»

به گزارش خبرنگار برنا از روند تولید یک برنامه با موضوع فوتبال که روز گذشته تهیه شده توجه فرمایید:

روز – خارجی - حوالی میدان بهارستان، ساعت 4 و نیم و گرمای بعد از ظهری تابستانی

به سمت لوکیشن فیلمبرداری برنامه زنده «زابی واکا» حرکت می کنم، پس از پیچیدن در کوچه پس کوچه های بهارستان، انتهای یک کوچه بن بست، وارد لوکیشن می شوم.

روز – داخلی – محل استراحت ساخت برنامه

یک سوله بزرگ، کنار در ورودی چند میز و صندلی قرار دارد، محل استراحت و پذیرایی عوامل و نیروهای برنامه، نقطه مقابل هم یک میز و چند مبل راحتی که به نظر می رسد محل استقرار تیم تهیه کنندگی برنامه است. وسط سوله هم یک پرده سیاه که قسمت استراحت و استودیوی ضبط را از هم جدا می کرد آویزان بود. با بچه های برنامه هماهنگ شده بود، رفتم جلو و خودم را معرفی کردم، سلام علیک کردیم، حامد جوادزاده تهیه کننده برنامه هم آمد، با یک لبخند سلام کرد و خوش آمد گفت، نشستم و منتظر ماندم. هر کس مشغول کار بود، مجریان هنوز نیامده بودند و بچه های تولید محتوا آخرین مطالب را چک می کردند و بقیه هم با آرامش آخرین هماهنگی ها را انجام می دادند. من هم منتظر متین عکاسمان بودم.

روز – داخلی – استودیوی ضبط

خانم سعیدیان آمد، خوشامد گفت و من را همراهی کرد تا کل محل تولید برنامه را ببینم، اول رفتیم سراغ دکور، توضیحات مفصلی درباره دکور داد، برایم جالب بود، پیمان قانع سازنده به نام دکورهای تلویزیونی مانند دکور برنامه «دورهمی» آن را ساخته بود، دکور بزرگ و زیبای برنامه، سازه ای یک تکه بود. روی میز جلوی مجریان دو عروسک «زابی واکا» بود، عروسک ها اورجینال بود، ساخت آلمان به سفارش روسیه برای جام جهانی 2018، پشت عروسک ها هم لوله کوچکی بود، که این عروسک های بامزه را تبدیل به بوق تشویق ورزشگاهی می کرد. جلوی دکور، میز گزارش زنده بازی ها بود، با توپ فوتبال جام جهانی که آن هم از روسیه آمده بود. گروه نور و صدا هم کنار استودیو آماده برای شروع برنامه نشسته بودند. اعترافی بکنم؛ هیجان خاصی داشتم، اولین بار بود در استودیوی ضبط یک برنامه زنده بودم و منتظر بودم ضبط برنامه شروع شود.

روز – داخلی – واحد سیار و رژی برنامه

پشت دکور واحد رژی بود و واحد سیار، رفتیم با بچه های رژی هم آشنا شدیم، توضیح مختصری درباره نحوه کار دادند و سراغ ماشین واحد سیار رفتیم، عوامل واحد سیار روبروی صفحه های نمایشگر زیاد و نشسته بودند و تصاویری که قبل از شروع برنامه پخش می شد را رصد می کردند، با نگاه به آن همه نمایشگر سرگیجه گرفتم، اصلا نمی دانستم چی به چی است، اما برایم سرگیجه ام از جذابیت آن کم نمی کرد.

روز – داخلی – گردش در کل سوله برنامه

همراه متین کل محوطه سوله را چرخ می زدیم، متین از دکور و ... عکس می گرفت، من هم مشغول شمردن دوربین‌ها بودم و با دقت دکور را وارسی می کردم. برگشتیم به محل استراحت، چای، شربت، آب خنک. شربت آبلیموی خنک در آن هوای گرم می چسبید. خنک کردن فضای به آن بزرگی واقعا کار سختی بود. در این بین که من مشغول تور خودم بودم، علی انصاریان و مجید یاسر هم رسیده بودند و برای شروع برنامه آماده می شدند.

روز – داخلی – واحد سیار

قبل از شروع برنامه به پیشنهاد حامد جواد زاده رفتم و داخل واحد سیار یک گوشه نشستم، تعداد نمایشگرها گیجم کرده بود، چند دقیقه مانده به شروع برنامه و پخش زنده، آرامش قبل از برنامه ناگهان تبدیل به یک طوفان شد، همه سرجای خود بودند و برای شروع آماد می شدند، بی سیم ها به کار افتاده بود و تصاویر دوربین ها چک می شد. همه منتظر بودند تا دستور شروع داده شود، تیتراژ برنامه پخش شد و ثانیه به ثانیه در بی سیم ها شمارش معکوس شروع برنامه گفته می شد. 15 ثانیه تا شروع، کل صحنه برنامه خالی شد و فقط مجری ها باقی ماندند، سه، دو، یک و شروع برنامه، سلام علی انصاریان و در ادامه خوش بش مجید یاسر، من هنوز نمی دانستم بین آن همه نمایشگر کدام تصویر، تصویر اصلی است، تصویر همه دوربین‌ها را می دیدم، این وسط صحبت های اپراتورهای واحد سیار هم سردرگمی من را بیشتر می کرد، تا اینکه در نهایت پیدا کردم، هر دوربینی که تغییر می کرد و تبدیل به دوربین اصلی می شد، دور تصویر آن در نمایشگر قرمز می شد و بر اساس آن تصویر اصلی را پیدا کردم. تجربه لذت بخشی بود، یک ماجراجویی که خودم موظف به کشف آن بودم، قسمت اول برنامه را با عوامل خوش برخورد واحد سیار دیدم و بعد از شروع یک تیزر میان برنامه با عذرخواهی از مزاحمت برای دوستان واحد سیار از آنجا خارج شدم.

روز – داخلی – استودیوی ضبط

با حامد جوادزاده از واحد سیار آمدیم کنار استودیوی ضبط، شوخی های علی انصاریان و مجید یاسر و ارتباط مستقیم با جوادزاده که کنار استودیو ایستاده بود، جذاب بود، گفت و گوهایی که مدام در طول برنامه تکرار می شد و یکی از جذابیت های این برنامه است. گروه با نهایت دقت سعی می کرد برنامه به بهترین صورت ضبط و برای بینندگان پخش شود. هر کس مشغول کار بود و من مثل ناظر برنامه مشغول رصد اتفاقات.

روز – داخلی – محل استراحت

بازی شروع شد و گزارشگران بازی نشستند و مشغول گزارش، فرصتی برای استراحت و عصرانه برای گروه. دیدن گزارش زنده بازی فوتبال برایم جذاب بود. بعد از مدتی به دعوت دوستان تازه نشستیم برای عصرانه خوردن، نان بربری و پنیر و خیار گوجه. البته به لطف علی انصاریان که سنگکک می پسندید عصرانه ای با چاشنی شوخی های انصاریان و چای داغ خوردیم. قرار بود با حامد جوادزاده درباره برنامه برنامه گپ بزنیم. مشغول صحبت با دیگران بود برای هماهنگی ها و برنامه ریزی های برنامه و چند بار عذر خواهی کرد که منتظر ماندم، اما بالاخره بعد از خوردن عصرانه و تا پایان بازی فوتبال فرصتی شد تا با هم گپی درباره «زابی واکا» بزنیم. اینکه چه شد این برنامه را شروع کرد و جریان حاشیه های برنامه و سرانجام آن چه شد.

روز – داخلی – مبل کنار سوله – گفت و گو با حامد جوادزاده

حامد جوادزاده درباره حاشیه های ایجاد شده برای برنامه گفت: « یکی دو اتفاق افتاد که متاسفانه دامن ما را هم گرفت. سازمان هم فشارش را روی ما بیشتر کرد. حق هم داشت، اما با مذاکره ای که شد و تیم ما را شناختند و فهمیدند که افراد حرفه ای این برنامه را می سازند. ما هم گفتیم که این موضوع جزو برنامه ریزی نبود و اتفاق افتاد. به هر حال بعد از 120 ساعت برنامه زنده یک یا دو اتفاق هم قابل اغماض است و پیش می آید.»

در ادامه گفت و گوی مفصل برنا را با حامد جواد زاده تهیه کننده برنامه «زابی واکا» می خوانیم.