به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ سیدمحمد علوی، هافبک سابق تیم ملی پیرامون آخرین وضعیت این تیم و بازیهای جام ملتهای آسیا به خبرنگار برنا گفت: وقتی امکانات رابا زمان خودمان قیاس میکنم و پیشرفتها را در ذهن حلاجی میکنیم، میبینیم که قهرمانی و حداقل حضور در فینال انتظار بجای مردم از تیم ملی است.
وی افزود: ما هم اکنون بازیکنان بسیار خوبی را در اختیار داریم که اکثر آنها در اروپا بازی می کنند، امکانات بسیار عالی در کنار حضور سرمربی که به علم روز آگاه است و به لحاظ مالی نیز به خوبی تامین است، نوید این را می دهد که همه چیز برای قهرمانی تیم ملی در جام ملت ها مهیا است.
بخش دیگری از صحبتهای علوی درباره مرحله گروهی این رقابتها بود، وی در اینباره اظهار داشت: در گروه آسانی قرار گرفته ایم و اگر قرار باشد بخواهیم به عراق به چشم یک رقیب نگاه کنیم قهرمانی در آسیا سخت میشود، معتقدم عراق را به راحتی میبریم و در این دوره از رقابتها ژاپن، کره و استرالیا رقبای اصلی ما هستند و با برنامهریزی که داشتیم در جام جهانی و در تاریخ فوتبال آسیا همواره نشان دادیم تیمی صاحب سبک در قاره کهن هستیم. این ویژگی هم به خاطر عناوینی است که پیش از این کسب کردهایم و امسال حقمان است بر روی سکوی نخست بایستیم.
از علوی درباره خاطره خاص از بازیهای جام ملتهای آسیا در سال ۲۰۰۴ سوال کردیم که او در این باره عنوان کرد: وقتی با یک تیم به یک تورنمنت میروی همه چیز خاطره میشود، تلخ و شیرین. اما خاطرم هست در بازی مقابل چین ستار زارع از زمین اخراج شد و من که به صورت فیکس در زمین بودم به دلیل این اخراج تعویض شدم، ستار بسیار ناراحت بود به همین دلیل با او به رختکن رفتم و بازی را از تلویزیون به صورت زنده میدیدیم، از خاطرم نمی رود زمانی که یحیی گل محمدی پنالتی آخر را خراب کرد، ستار زارع محکم به سرش زد و شروع به گریه کردن کرد و بعد هم واقعا لحظات تلخی بر ما گذشت و به هیچ وجه نمیتوانستیم او را آرام کنیم.
بخش پایانی صحبتهای علوی پیرامون این سوال بود که او در حال حاضر چه کاری انجام می دهد. وی در اینباره توضیح داد: در سال گذشته با سختی فراوان اروند کارون را از لیگ دسته دو به لیگ دسته یک آوردم، اما متاسفانه آقایان از آنجایی که به من لطف داشتند بعد از صعود تیم به لیگ دسته یک من را فراموش کردند. شاید مهمترین دلیل آن این است که مدیر برنامه ندارم و نمیدانم چگونه باید برای بهره بردن از دسترنج خودم پول خرج کنم.