بی توجهی به جوانان لرستانی از شعارجوانگرایی مسئولین تا برنامه ریزی برای آینده

خبرگزاری برنالرستان – باشگاه جوانی : امروزه هر کجا بایک جوان لرستانی برخورد می کنیم به یادمان می افتد که کوله باری از غم و غصه را بر دوش می کشد و با جدیت تمام می توان گفت برای جوانان لرستانی زنگ خطر به صورت جدی به صدا در آمده است .

 لرستان سرزمینی است از جنس آفتاب و به تعداد ستارگان درخشان آسمانی جوانانی دارد که از هر لحاظ در تمامی عرصه های اجتماعی ،فرهنگی ، ورزشی و حتی سیاسی می توانند حرف اول را در میدان بزنند و همیشه تحت هرشرایطی اگر فرصت مناسب در اختیارشان قرار گیرد می توانند با صراحت حرفی برای گفتن داشته باشند اما متأسفانه امروزه می بینیم که به جوانان لرستانی آنطور که باید و شاید اهمیتی داده نمی شود .

با این که تمامی مجریان و مسئولان می دانند و بر این امر واقف هستند که جوانان بازوهای کمکی و ترقی کشور محسوب می شوند اما با این حال هیچ گونه تلاشی در راستای بهبود بخشیدن اوضاع جوانان انجام نمی دهند .

مسئولان و مجریان امر یک بار برای همیشه باید بدانند که جوانان لرستانی به عنوان بهترین نیروهایی هستند که می توانند در رشد و بالندگی کشور مؤثر واقع شوند اما متأسفانه امروزه شاهد این موضوع هستیم که جوانان لرستانی از هر لحاظ در بدترین وضعیت ممکن قرار گرفته اند و اکثراً با مشکلات متعددی که در پیش رو دارند دست از همه چیز شسته و دچار افسردگی و ناکامی شده اند و در خانه های خود با مدارک بالای دانشگاهی گوشه ی عزلت گزیده اند .

برنامه ریزان و مجریان و مسئولان باید بدانند افکار مثبت در جوانان ، خود به عنوان نماد انرژی هستند که می توانند دنیای جامعه خود را با آن افکار آباد کنند و باالعکس افکار منفی جوانان می تواند جامعه ای را به ورطه و قهقرای نابودی بکشاند .

همه ما باید بدانیم که صبر جوان به مانند گلی است که در هر باغی نمی روید و زمانی که کاسه ی صبر او لبریز شود در آن هنگام است که خودرا به مانند بدبخت ترین افراد می داند که آرزوهایشان زیاد و در مقابل سعی شان کم می شود و به جایی می رسد که می بیند از پیروزی تا سقوط فقط یک گام فاصله است و در چنین شرایطی ا ست که او تلاش نمی کند که خود را از لبه ی پرتگاه سقوط دور کند و با خود می گوید هرچه شد ، شد  و وقتی جوان به این مرحله برسد دیگر میان عزت و ذلت فرقی نمی نهد و در مرحله ای قرار می گیرد که ایمان و آرامش از او رخت بر می بندد و درخت تردید و اضطراب در وجود او ریشه می زند.

همه ی ما می دانیم که کسب موفقیت داشتن برگ برنده در دست نیست بلکه خوب بازی کردن و درست استفاده کردن از امکانات  ضعیف و معمولی است اما با صراحت می توانم بگویم امروزه حتی از آن امکانات ضعیف و معمولی هم برای جوان لرستانی خبری نیست و در اینجا این سؤال در ذهن آدمی نقش می بندد که جوان لرستانی با آن همه استعداد باید روبه سوی کدام سمت داشته باشد که بلکه روزی گره از مشکلات اوباز شود.

در کشور ما فقط به شعار جوان گرایی بسنده می شود اما این کافی نیست و بازهم با صراحت می توان گفت جوانان لرستانی به دست فراموشی یا به عبارتی به دست تاریخ سپرده شده اند زیرا حتی ازشعار جوان گرایی هم برای آنان خبری نیست .

 امروزه خود کم بینی و عدم اطمینان و اعتماد به نفس مانعی برسر راه موفقیت و کامیابی جوانان لرستانی شده است . مسئولین باید بدانند اگر جوان در جامعه خودرا کامیاب نبیند مغز او تنبل می شود و مغز تنبل هم کارگاه شیطان است و آن زمانی است که درخت حکمت در وجود و در دل جوانان رخت بربسته است و دیگر میوه آن بر زبان او جاری نمی شود.

برنامه ریزان باید توجه داشته باشند که برنامه ریزی ، آوردن زمان آینده به حال است پس باید برنامه ریزی در مورد جوانان را به آینده موکول ننمایند زیرا جوانان آنقدر وقت ندارد که نیمی از عمر خودشان را صرف دوندگی و افسرگی و دست و پنجه نرم کردن با مشکلاتی کنند که ریشه اصلی آن به کم توانایی و کم تدبیری بعضی از مسئولین بر می گردد و جوان هم فقط نیمه اول عمر خود را دارای توانایی و قدرت جسمانی و روحی بالایی است و در آن زمان است که می تواند برای آینده کشور خود مفید باشد و اگر این نیمه مفید عمرش صرف نزاع و ناامیدی و افسردگی شود دیگر چیزی از او باقی نمی ماند .

پس در نتیجه برنامه ریزان باید تمام تلاش و سعی خود را در جهت راضی نگهداشتن و کامیابی جوانان جامعه خود به کار ببرند زیرا چشمه ساری که در اعماق وجودی و درونی جوان پنهان است روزی قد خواهد کشید و فوران خواهد کرد و با ترنم و نغمه های بی نظیر و کامیاب خود راه دریا را درپیش خواهد گرفت و آن هنگام است که کشورعزیزمان به نهایت رشد و پیشرفت و بالندگی خواهد رسید.

نویسنده : "عاطفه صادقی "دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه و دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی - برنالرستان