شگردهای طنزپردازی در آثار عبید زاکانی تحلیل می شوند

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر گزاری برنا؛ در این درس گفتار، ضمن تعریف شگردهای طنزپردازی و بررسی چهار نمونه شگرد در آثار عبید زاکانی، به کارکردهای ارتباطاتیِ آن در رسانه، سیاست، مذاکره، مصاحبه و مناظره، روابط شغلی، عمومی، اجتماعی و عاطفی پرداخته می‌شود. طنز بالاترین سطح ارتباطی را نسبت به دیگر گفتمان‌ها دارد و شناخت شگردهای آن، به هر انسان در فضای ایجاد ارتباط کمک می‌کند با بهترین شیوه، گفت‌وگو را پیش ببرد.

شگردهای انتخابیِ این پژوهش («اما»، ایهام»، «استفهام انکاری»، «شخصیت‌سازی») به چهار موضوع متفاوت در طنزپردازی اشاره دارد: اجتماع هنرمندانه‌ی نقیضین در سطح یک واژه و با دو گفتمان متفاوت، اجتماع هنرمندانه‌ی نقیضین در سطح یک واژه و دو یا چند مفهوم متفاوت، اجتماع هنرمندانه‌ی نقیضین در سطح یک جمله با دو یا چند معنای متفاوت، اجتماع هنرمندانه‌ی نقیضین در سطح یک روایت از شخصیتی ساخته و پرداخته‌ی هنرمند.

نتیجه‌ی چنین پژوهشی، می‌تواند در حوزه‌ی ارتباطات ابزاری به دست کاربر بدهد، تا سطح ارتباطیِ خود را ارتقا بدهد و پیامش برای مخاطب تأثیرگذارتر باشد.

این نشست در مرکز فرهنگی شهر کتاب ،خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود.