امروزه بحث رسانه و اهمیت آن در توسعه مهم است

به گزارش خبرگزاری برنا؛محمدعلی حسینیان گفت: عملاً بودجه‌هایی که دارد صرف رسانه‌ها می‌شود  و در کشورهای پیشرفته آن هزینه‌هایی که رسانه‌ها می‌کنند شاید برابری کند با بودجه‌هایی که دستگاه‌های انتظامی و حتی نظامی آن کشورها دارند صرف می‌کنند.

 بنیانگذار آموزش سخنوری حرفه‌ای در ایران گفت: دکتر عبدالرضا مصری نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی در سخنرانی قبل از من گفتند که  دو تا از علت‌هایی که مخاطب با رسانه برقرار می‌کند یکی سرگرمی است و دومی مقوله کسب دانایی و دانستن. اما یک مساله سومی دارد که خیلی مهم‌تر است، اصلاً من بحثم رو اگر از اینجا آغاز کنم بهتر است. و آن نیز مساله هویت است یعنی اتفاقی که ما در سال‌های اخیر به شدت شاهد کمرنگ‌تر شدن آن شدیم و طبقه اصلی جامعه خودمان طبقه‌ای که ایده‌ال‌طلب هست و طبقه‌ای که می‌تواند با آرمان‌خواهی جامعه را به سمت پیشرفت سوق بدهد را هر روز ضعیف‌تر کردیم و آن طبقه‌ای نیست جز طبقه متوسط طبقه‌ای که بیشتر از آن که نیاز به غذای جسم داشته باشد نیاز به غذای جان و روح دارد یعنی به این طبقه ما خوراک نداده‌ایم به این طبقه به خاطر بسیاری از مشکلات و معضلات مختلف اقتصادی و سیاسی  و از همه مهم‌تر ترس از ابراز ، مشکلی که در جامعه ما باعث عدم توسعه یافتگی هم شده است. حالا چرا می‌ترسیم؟ و  اصلاً چرا می‌ترسیم اقشار مختلف چیزی بنویسند؟ چرا نگران این هستیم که رسانه‌های مختلف اظهار وجود بکنند؟ مگر اصلاً رسانه‌ای فرض بفرمایید کارش حاشیه‌پردازی باشد باید جمع شود؟ نه.  این به صنعت رسانه کمک می‌کند.

حسینیان ادامه داد: یعنی اجازه بدهد که یک رسانه‌ای خودش دست به جیب بتواند مراسم بگیرد و بتواند هزینه بکند و روزنامه منتشر کند  سایت خبری بزند و اتفاقات مختلف را ایجاد کند.

او افزود: امروز کشوری مثل امریکا هرجا پنتاگن کم می‌آورد رسانه‌اش با قدرت پیروز می‌شود هر جا تو هر نقطه‌ای از جهان نمی‌توانند یک مشکلی را با پول با قدرت و تسلط نظامی حل بکنند یکی از رسانه‌ها یش مثلا ً هالیوود می‌آید آن مشکل را در داخل خودش حل می‌کند و الا می‌دانید چرا؟ برای اینکه  به اهل‌قلم شأن اعتماد کرده‌اند و به او اجازه داده‌اند کارش را انجام بدهد و بعد یواش یواش آن فرد چون وطن‌پرست بوده و کشورش را دوست داشته به این موضوع رسیده که مصلحت و خیر ملت و مملکتش در چه چیزی است.

 بنیانگذار آموزش سخنوری حرفه‌ای در ایران گفت: به جراتمتوان گفت که امروزه تهیه‌کنندگان هالیوود از رئیس جمهور هالیوود خیلی از مواقع بهتر مسایل ملی را تشخیص می‌دهند اما امروز ما در جامعه مان از اهل‌قلم و هنرمان نگرانیم چون نگذاشته‌ایم تمرین کند و کارش را با جرات انجام بدهد.

اما نترسید اتفاقی نمی افتد اگر یک رسانه ای در جایی به نفع کسی حرف بزند می تواند یک رسانه قدرتمند دیگری هم باشد که علیه آن رسانه حرف بزند گنگ های رسانه ای امروز در دنیا باعث ایجاد اقتصاد قدرتمند شده اند و همین اقتصادها باعث می شود که فرهنگ و تمدن آن کشور و مردم آن سرزمین به اقصا نقاط جهان صدور شود ولی امروز من و شما نگرانیم که مبادا فرهنگ غربی بر جوان من تاثیر بگذارد مبادا ماهواره ها و خبرگزاری های خارجی بیایند و اخبار داخلی ما را تحت الشعاع قرار بدهند یک پدیده ای که امروز در مقالات و پایان نامه های بسیاری از عزیزانی که در دوره های فوق لیسانس و دکترای حوزه ارتباطات کارمی کنند و بسیار مد نظر قرار می گیرد نحوه برخورد مردم ما با رسانه های داخلی است یعنی عملا ما رسانه های داخلی را امروز بی هویت کرده ایم و مردم ما اعتبار یک رسانه داخلی را از یک خبرگزاری خارجی تایید می گیرند ببینید چرا این کار را کردیم علتش ترس است ما ترسیدیم

من حرفم را این گونه خلاصه می کنم کودک ما تا قبل از رسیدن به سن هجده سالگی بالغ بر بیست هزار ساعت در معرض تماشا و برخورد با رسانه های مختلف است و این میزان ساعت از آن میزان زمانی که فرزند ما در مدرسه می گذراند و تحت تعلم و تربیت نظام آموزشی قرار می گیرد به مراتب بیشتر است اگر ما امروز از رسانه ها احساس خطر می کنیم علتش همین است .

حال چرا ما رسانه داخلی قدرتمند نمی سازیم ؟ رسانه داخلی قدرتمند ساخته نمی شود تا زمانی که اهل قلم من در چنین مراسمی در حضور مسئولینی که مزین کردند این جلسه را دایم نگویند ما در خواست داریم، یعنی چه اتفاقی بیفتد یعنی آن ها قدرت لازم را داشته باشند برای اینکه مسئولی از سر اینکه مبادا فردا فلان خبرنگار بنویسد که این اتفاق چرا نیفتاد یا چرا افتاد برود و کارش را انجام بدهد.

با سخنرانی هایی که من از مسئولینی که در اینجا بودند و شنیدم می بینم که ذهن های روشنی دارند و قطعا در پیشبرد اهداف استان کرمانشاه البته هر مسئولی که در هر منطقه ای که کار می کند طبعا باید نگاه ملی هم داشته باشد که همین طور هم هست چون ما در نهایت ایران را می خواهیم یک ایران سربلند و یک ایران بزرگ و مقتدر  یادمان باشد

به قول جان لاک(متفکر معروف غربی) اگر جامعه ای رسانه قدرتمند نداشته باشد مردم سالاری ندارد و جامعه مدنی ندارد و همچنین مطالبه گری و احقاق حقوق حقه ندارد هیچ کدام از این اتفاقات نمی افتد پس آن چیزی که اینجا باید مد نظر قرار بدهیم این است که خبرنگار باید قدرت داشته باشد خبرنگار باید بتواند حرفش را مطرح کند نترسیم از سر اینکه مبادا اشتباه بکند اشتباه ایرادی ندارد

حضرت امام خمینی ره فرمودند جوانان را سر کار بگذارید بعضی ها ترسیدند گفتند جوان بیاید سرکار چیکار کند؟ایشان فرمودند متخصصی که خاین باشد به مراتب بسیار بدتر از جوانی است که اشتباه کند و خادم باشد

اگر کسی هم خاین باشد تکلیفش مشخص است آن کسی که خاین است فرقی نمی کند در چه جناحی است فرقی نمی کند در چه حوزه ای کار می کند اصلا  معلوم الحال به سزای عملش هم می رسد ولی در نهایت آن چیزی که وجود دارد این است که اهل قلم ما و اصحاب رسانه ما باید با قدرت وصف ناپذیر بتوانند کارشان را انجام بدهند و اقتصادشان گردش داشته باشد

مجموعه فرتاک که حالارسانه های مختلفی را هدایت می کند مجموعه ای  است که دارد با چنگ و دندان با استفاده از فضاهای مختلف اقتصادی رسانه را سرپا نگه می دارد و کمکی هم نمی گیرد چون معمولا کمکی هم داده نمی شود اما ما می گوییم مسئولین اصلا کمک نکنند اما مسئولین عرصه را برای ایجاد توسعه رسانه ای فراهم کنند این خودش مهم تر است آن وقت آن رسانه  می تواند پول کاغذش را هم بدهد و مشکلی ندارد اصلا می رود بهترین کاغذ را می آورد بهترین سایت های خبری را ایجاد می کند بهترین بولتن های خبری را به وجود می اورد چون اقتصادش می چرخد

بنابراین به عنوان نکته اساسی عرایضم این را می خواهم عرض کنم که اگر ما اتفاق نظر داشته باشیم رسانه در یک جامعه مدرن یعنی همه چیز . یعنی تلویزیون که اخوان ثالث به آن می گفت جعبه جادو و مصطلح شد و سال هاست داریم از این لفظ استفاده می کنیم این جعبه جادو یا اون روزنامه ای که انتشار پیدا می کند یا آن کتابی که حق نشر پیدا می کند یا آن سایت یا پایگاه خبری که  خبر رسانی می کند اگر بتواند با استقلال کارش را انجام بدهد آن موقع است که خیلی ازاتفاقات درجای خودش بوجود خواهد آمد و نیازی هم به خیلی از مصاحبت ها و کمک ها و حتی خیلی از مطالبه گری هایی که ازمسئولین داریم چون من واقعا دلم برای این مسئولین هم می سوزد  الان آقای استاندار در این جلسه حضور پیدا کردند و هر کسی بالای تریبون آمده به او گفته باید یک قول بدهید من خودم در کنار ایشان نشسته بودم چند تا نامه دستش رسید.

خیلی از موارد مربوط به مسئولینی که ما از آنها اموری را مطالبه می کنیم نیست مساله اینجاست اگر عرصه ایجاد شود و توسعه یافتگی بخواهد بوجود بیاد به خودی خود هر کسی که در این عرصه کار می کند می تواند بر اساس برنامه هایش کارش را جلو ببرد پس بنابراین بگذاریم خبرنگارانی که خیلی مواقع با مشقت و گرفتاری هم کارشان را انجام می دهند آزادانه کار کنند

قبل از مراسم یکی از همین خانم های جوان خبرنگار به من گفت من درمانده ام گفتم چرا ؟گفت هر کاری که می کنیم برعلیه ما هجمه هست مخالفت می کنیم با فردی می گویند شما وابسته اید موافقت می کنیم می گویند شما جیره خوار هستید و بازهم مواردی از این دست.  ما چه کارکنیم که این قدر مورد هجمه قرار نگیریم ؟گفتم اولا خب بخشی از آن عادی است اصلا کار رسانه یعنی همین . همین که الان بنده جسارت  و جرات می کنم پشت تریبون سخنرانی می کنم این بدین معناست که بنده خودم را در معرض قضاوت قرار می دهم این طبیعی است یعنی این که شما حق دارید قضاوت کنید و قضاوت تان را آزادانه اعلام کنید حاشیه و ایجاد جنگ های روانی در فضای رسانه ای کاملا عادی است اما بخشی از آن به خاطر این است که ما اجازه ندادیم یک فضای سالم از نظر فرهنگی ایجاد بشود یعنی چی؟ یعنی اینکه بنده باید حرف را مورد نظر قرار بدهم به قول مولا علی (ع)که فرمودند  نگاه نکن چه کسی دارد حرف میزند بلکه ببین دارد چه می گوید این مهمترین اصلی است که در فضای رسانه ای ما باید بوجود بیاید آن وقت می توانیم به توسعه برسیم از نظر بنده که هیچ از نظر تمام کسانی که کتاب خوانده اند تا کسانی که دانشمندند در حوزه های مختلف می دانند  که رسانه ارتباط مستقیمی با توسعه و یک جامعه دارد. 

 و اما وی در مورد خبرنگار سخنانش را با خواندن شعری طنزآمیز به پایان برد .