فکر و ایده خریدنی نیست!

اگرچه تعیین دستمزد نویسندگان توسط شورایی که از همین خانواده تشکیل شده اتفاق افتاده و قرار است این ماجرا به نظم و نسخ گرفتن وضعیت دستمزد در بحث فیلمنامه نویسی کمک کند اما با نگاهی اجمالی به مبالغ تصویب شده می‌توان دریافت اعداد و ارقام براساس استاندارهایی متفاوت شکل گرفته است.

 بی‌تردید ساز و کار این اتفاق می‌تواند این قشر موثر و مهم در تولید آثار نمایشی را در کارشان دلگرم و بر حوزه حرفه ایشان منسجم‌تر کند اما این مساله باید بر اساس پارامترهایی رخ بدهد. 

 البته این اتفاق را باید از دو جهت به فال نیک بگیریم، یکی اینکه نویسنده می‌داند تلاشش با نگاهی حرفه‌ای بررسی شده و دو اینکه مهم‌ترین عضو تولید یک کار تلویزیونی یا سینمایی که نویسندگان هستند با فراغ بال و آرامش اقدام به کار می‌کنند.

اما نکته‌ای که بعد از تمام موارد فوق مدنظر نگارنده این یادداشت است به این برمی‌گردد که:

مگر می‌شود برای تمام نویسندگان یک گریت به اندازه مشخص در بحث فیلمنامه درنظر گرفت؟!

مگر کیفیت کار همه بازیگران یا کارگردانان با یک خط‌کش اندازه‌گیری می‌شود که در کار نویسندگان ماجرا به این منوال دیده شده است؟!

آیا تمام نویسندگان در نگارش فیلمنامه به یک اندازه دارای خلاقیت و توانمندی هستند؟!

آیا نویسندگان سینما و تلویزیون با همین اعداد و ارقام تصویب شده عقد قرارداد می‌کنند؟!

اگرچه کار هنری نمی‌تواند دارای عدد و رقم (دستمزد مشخص) باشد و بایستی براساس یک توافق اعداد و ارقام رد و بدل شود اما فراموش نکنیم هر نویسنده برای نگارش یک فیلمنامه، مراحل تحقیقاتی خاص خودش را ، براساس قصه و موقعیت داستان دارد و درحقیقت باید برای این مصوبه به تبصره هایی برسیم که در آن مسیر تحقیق و بررسی توسط گروه نگارش نیز مدنظر باشد.

قطعا باید سوابق نویسنده یکی از آیتم های موثر در دستمزدش محسوب شود. بد نیست که کارشناسانی در این امر برای باکره گی قصه ها نیز آیتم هایی را مورد نظر داشته باشند. چراکه بسیاری از فیلمنامه‌ها (در سینما و تلویزیون) این روزها کپی از تولیدات خارجی ست و برخی دیگر حتی کپی برداری شده از ایده‌های دست چندم آثار داخلی است. پرواضح است که باید داستان های بکر با نگاهی کارشناسی شده برآورد گردد تا این انگیزه و هیجان در نویسنده ایجاد شود و با خلاقیت، تحقیق و بررسی فراوان به دنبال خلق باشد نه کپی کاری و...

با این وصف که فیلمنامه عضو حیاتی یک اثر دراماتیک (در سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی) است بایستی به تفکر نویسنده و آنچه در ذهنش می گذرد احترام بگذاریم و با نگاهی کیلویی و بازاری او و هنرش را برآورد نکنیم که حقی ضایع نگردد!

فراموش نکنید نگارش برخی قصه ها در بعضی از ژانرها تاثیرات روحی و روانی بسیاری بر نویسنده می گذارد، که گاهی مدتی و شاید حتی سالها برای او انجام هر فعالیت هنری را غیرممکن می سازد. بدیهی است که باید این موارد در برآورد دستمزد نویسندگان مدنظر قرار گیرد.

با این اوصاف نمی توان پذیرفت هیچ شورایی بتواند بر روی کار هنری قیمتی مطلق بگذارد. در شرایط فعلی ما به نویسندگان این اجازه را می دهیم که براساس عدد و رقمی که دریافت می کنند کار کنند و عملا خودمان فرصت را برای افت کیفی تولیدات از روی کاغذ باز می گذاریم.

با خانواده نگارش و نویسندگان این موضوع را بررسی می کنیم.