بازنمایی بده بستان‌های دانشجویان هنر در چهارراه مرکزی تهران

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ هیوا امینی کارگردان نمایش «بنیامین اند میم» در ارتباط با این اجرا می گوید: ایده این نمایش بر اساس ارتباط های دانشجویان در نقطه مرکزی شهر تهران شکل گرفته و بر این اساس موقعیت های ویژه ای را  برای یک اجرای تئاتری تعریف کرده ایم.  

هیوا امینی کارگردان نمایش «بنیامین اند میم» که از 2 تا 12 شهریور در عمارت روبه رو روی صحنه رفته در ارتباط با نحوه شکل گیری این اثر اظهار کرد: ایده اولیه این نمایش در قالب اجرای یک پرفورمنس در نظر گرفته شده بود، اما در مرحله تکمیل ایده جوانب دیگری به آن افزوده و در نهایت به اجرایی تلفیقی رسیدیم. این اجرا تا اندازه زیادی مبتنی بر حس موقعیت و مکان است؛ چهارراه ولی عصر تهران به واسطه قرار گرفتن تئاتر شهر، دانشگاه هنر، دانشکده هنر و معماری و البته کمی دورتر دانشگاه تهران، همچنین فضاهای فرهنگی و هنری دیگری چون عمارت روبه رو موقعیت فرهنگی خاصی پیدا کرده و محل اجتماع و رفت و آمد دانشجویان رشته های هنری به ویژه دانشجویان رشته های تئاتر و هنرهای تجسمی است که به شکل های مختلف در این نقطه از شهر با یکدیگر تلاقی دارند.  هسته اصلی نمایش «بنیامین اند میم» همین موقعیت ویژه شهری است و خیلی پیش از این که در فکر شکل دادن این نمایش باشم این فضا و تعامل های دانشجویان هنر برایم جالب توجه بود. بعد از قوت گرفتن این ایده به نظرم رسید  که می شود بر اساس ارتباط هایی که در این نقطه از شهر شاهد هستیم موقعیت های ویژه ای را  برای یک اجرای تئاتری تعریف کرد. به دنبال پرورش این ایده کاراکترهایی ظهور پیدا کردند؛ از جمله کاراکتر اصلی نمایش که دانشجوی رشته نقاشی است و در واقع زمینه اصلی این اجرا دغدغه های یک روز از زندگی او است که البته بخش قابل توجهی از آن در همین ارتباط ها و بده بستان ها شکل می گیرد. در نهایت به جوانب مختلفی از زندگی روزانه دانشجویان مورد توجه قرار گرفته که گاه موقعیت های طنزآمیزی را هم رقم زده است.  

او در ادامه سخنانش در ارتباط با ساختار و مختصات اجرایی این اثر بیان کرد: نمایش «بنیامین اند میم» به واسطه نزدیک بودن به دغدغه های واقعی دانشجویان رشته های هنری تا اندازه ای از ویژگی های تئاتر مستند بهره می برد. در حقیقت به جز جنبه های مرسوم در تئاتر مستند ما در این نمایش به مسئله اصالت مکان توجه ویژه ای داشته ایم؛ یعنی عمارت روبه رو به عنوان یکی از پاتوق ها و محل تعاملات دانشجویان رشته های هنر در این اجرا  تا اندازه زیادی در جایگاه واقعی خود بازنمایی می شود. در این ارتباط حتی بسیاری از اسباب و عناصری که در طراحی صحنه این اجرا به کار رفته از میان وسایلی انتخاب شده اند که روزانه به صورت واقعی در فضای عمارت رو به رو مورد استفاده می گیرد.  همچنین این اجرا به صورت تعاملی و با مشارکت دادن تماشاگران پیش می رود که باز هم احتمالاً بخشی قابل توجهی از آنان را دانشجویان رشته های هنری تشکیل خواهند داد. از سوی دیگر اگرچه این اجرای تجربی بر پایه متن و دیالوگ شکل گرفته اما از عناصر و اله مان های تصویری هم در فضاسازی این اثر استفاده شده است. برای نمونه آثاری از هنرمندان تجسمی همچون جکسون پولاک و یا هنرمندان مکتب امپرسیونیسم به عنوان بازتابی از دغدغه های هنری دانشجویان رشته نقاشی در این اجرا به نمایش در می آید. چهار راه ولی عصر به عنوان موقعیت و زمینه اصلی بروز این تعاملات و بده بستان ها هم از طریق اصوات و فضای شنیداری در این اجرا حاضر خواهد بود.

این هنرمند در پایان سخنانش در ارتباط با چالش های آماده سازی این اثر گفت: چون از ابتدا ساختاری تجربی برای این اجرا در نظر گرفته بودیم، از حداقل امکانات و تجهیزات در آماده سازی استفاده کرده ایم و تلاشمان بر این بوده تا با کمترین امکانات اجرایی قابل قبول را به مخاطب ارائه دهیم که امیدواریم نتیجه این تلاش ها  از نظر دیدارکنندگان این اجرا رضایتبخش باشد.

گفتنی است؛ نمایش «بنیامین اند میم» با نویسندگی مشترک هیوا امینی و رضا غیور از 2 تا 12 شهریور در عمارت روبه رو روی صحنه خواهد بود.