پاکستان دروازه ی توسعه آسیا

به گزارش خبرگزاری برنا ، سقوط شوروی سابق باعث شد تا ایالات متحده ی آمریکا به عنوان یگانه هژومونی ( فرمانروا )  در جهان ظهور کند.

ایالات متحده با مفهوم ایده آلیسم دوموکرات  مشوق ارزش های دموکراسی و لیبرالیسم در جهان شد در در نتیجه پدیده پیچیده  و چند وجهی جهانی بوجود آمد و تحت فرایند جهانی شدن  تعامل بین الملل مختلف در  نوع تجارت بین المللی و تبادل فکری و فرهنگی رشد کرد.  بنابراین تقویت  تعاملات فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فنی میان ملت ها  منجر به تاسیس  ساختارهای فراملی شد. 

در این جریان دربهای قلمرو اقتصادهای محافظتی و کنترل محور  باز شدند و شکل اقتصادهای کمتر سرمایه داری محور و یا غیر سرمایه داری محور گرفتند. در اینجا باید متذکر شد که پیشرفت در نوع تکنولوژی حمل و نقل و ارتباط مسیر را برای جهانی شدن هموار کرد.

در کنار این مفهوم یکپارچگی منطقه ای ظهور کرد  و سازمان های بین دولتی در اقصی نقاط جهان بوجود آمدند. این سازمان ها برای همکاری در زمینه های مختلی شامل  تجارت ، اقتصاد و امنیت  تشکیل شدند.  سازمان همکاری شانکهای یکی از آنها بود که در 15 ژوئن 2001 با هدف ارتقا روابط سالم میان دولت های عضو آن به منظور تداوم صلح ، امنیت و ثبات در منطقه بنیانگذاری شد.

سازمان همکاری شانکهای  به علاوه بر  تقویت اعتماد دوجانبه و همکاری موثر در سیاست، تجارت، اقتصاد، انرژی، حمل و نقل، گردشگری و فرهنگ تاکید می کند.

سازمان همکاری شانکهای در ابتدا از شش عضو شامل چین، روسیه،قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان تشکیل شده بود.

در سال 2017 پاکستان و هند نیز به عضویت این سازمان درآمدند و به همراه  هشت  عضو دیگر این سازمان شامل افغانستان ، بلاروس، ایران و مغولستان  از جمله دولت های ناظر آن هستند درحالیکه کشورهای ارمنستان، آذربایجان ،  کامبوج ، نپال، سریلانکا و ترکیه  اعضای ثابت فعال آن هستند.

در سال 2005 سازمان همکاری شانکهای  با انجمن ملل آسیای  جنوب شرق ( ASEAN)  توافق نامه ایی  برای ارتقا همکاری و مالی در زمینه های گردشگری، محیط زیست و مدیریت منابع طبیعی،توسعه ی اجتماعی و همکاری در زمینه  انرژی را امضا کردند.

کمربند چین و پروژه ی جاده با  دو متغییر اصلی: راه ابریشم دریایی قرن بیست و یک و کمربند اقتصادی راه ابریشم  فرصت طلایی به دولت های آسیایی برای بهبود  روابط اقتصادی اجتماعی را دادند.  خلاقیت های کمربند و جاده ( BRI)  ارتباط بسیار گسترده ای بین کشورهای آسیایی بوجود می آورند.  جمعیت بیشتر ، رشد صنعتی و  منابع فراوان انرژی باعث تبدیل آسیا به محوری ژئو اقتصادی و ژئوپلیتیک می شود.

همکاری بین دولت های محلی تحت  سازمان های محلی مانند سازمان همکاری شانکهای، آس آن،  اکو و شورای همکاری خلیج  باعث  یکپارچگی مداوم و عملی خواهد شد. به عنوان مثال دولت های عضو "آ س آن"  با ظرفیت وسیع صنعتی می توانند از منافع فراوان انرژی جمهوری های آسیانی میانه که عضو سازمان اکو و پیمان شانکهای  هستند سود ببرند.  بطور مشابه نیروی کار ماهر آسیای جنوبی و چین می توانند در سطع گسترده تری  به رشد صنعتی کمک کنند.

مناطق مهم ژئوپلیتیکی پاکستان می تواند نقش کلیدی در منطقه بازی کند به همین دلیل است که کریدور پاکستان و چین  ( CPEC)  به عنوان پروژه ی پرچمدار BRI در نظر گرفته می شود. از طرف دیگر CPEC  برای پاکستان فرصتی برای بهبود روابط  با آسیای میانه ،غرب آسی، خاورمیانه و اروپا خواهد بود در حالیکه از طرف دیگر فرصتی برای ارتباط با اقتصاد  شرق آسیا با جمهوری های غنی در انرژی آسیای مرکزی  از طریق راه ابریشم دریایی قرن 21 خواهد بود.  

موقعیت ژئواستراتژیک گوادر پاکستان با بندر عمیق منحصربفرد خود در آب گرم  اقیانوس هند  باعث شده تا این منطقه تبدیل به مکان بسایر استراتژیکی برای  ارتباط خط دریایی هند و اقیانوسیه در جایی تبدیل شود که 80 درصد تزانزیت منابع انرژی به سمت نیم کره شرقی زمین صورت می گیرد.

کریدورهای اقتصادی به عنوان ابزارهای جهانی  برای همکاری و توسعه منطقه ایی ظهور کرده اند .

گروه های بین دولتی همانند  سازمان همکاری شانکهای  و آ س آن  بایستی پلتفرم مشترکی برای  دولت های عضو  برای  عضویت در پروژه های ارتباطی همانند  BRI  برای  ارتقا همکاری در منطقه بودجود بیاورند تا  بتوانند  به هدف های توسعه بزرگتری دست پیدا کنند. 

بدون تردید  قرن بیست و یک  قرن کشورهای آسیایی خواهد بود پاکستان با موقعیت برتر ژئو اقتصادیو  ظرفیت وسیع اقتصادی  درست در مرکز آسیا قرار گرفته که به راستی دروازه ای برای توسعه آسیا است.  BRI توسط آسیایی ها برنامه ریزی شده است این برنامه در آسیا آغاز شده و در نهایت آسیا را از یک گوشه به گوشه ی دیگر آن متصل خواهد کرد.

بنابراین بیایید آسیا را با BRI متصل کنیم تا جهان را با آسیا متصل کنیم.

نوشته : م. سعید صاحبزاده