به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ دوستی تعریف میکرد برای عروسی یکی از همکارانش به تالار باغی لاکچری در حومه تهران دعوت شده بود. او داستان عروسی رفتنش را اینگونه روایت می کرد: با استفاده از اپلیکیشن «مسیریاب» راهی شدیم، آنقدر در جاده ای تاریک و دور از دسترس رفتیم که احساس ترس کم کم بر من و خانوادهام مستولی شد. جاده را ادامه دادیم تا به جوانی برخوردیم که زیر نوری کمسو نشسته بود. با دیدن ما جلو آمد و پرسید کجا میروید؟ گفتیم عروسی خانم و آقای ... دعوتیم. گفت همین جاده را ادامه دهید. باز جاده را ادامه دادیم تا دورتر به مردی میانسال دیگری برخوردیم که از ما دلیل آمدن مان در این جاده را می پرسید. به او هم همان جواب را دادیم. گفت بروید جلو و سمت چپ بپیچید. کمی که رفتیم ناگاه قصری سفید جلوی چشمانمان ظاهر شد. در ورودی آن ما را به پارکینگ و سپس به سالن اصلی محل برگزاری جشن راهنمایی کردند. همه جا نور میریخت و صدای تند موسیقی شادی در فضا پراکنده بود. آن سوی سالن استخری زیبا تعبیه شده بود که روی آن را با هزاران گل طبیعی پوشانده بودند و جایگاه عروس و داماد چون جزیرهای زیبا میان استخر میدرخشید. هر گوشه سالن که میرفتی وسایل پذیرایی با انواع شیرینیها و دسرها و نوشیدنیها و بستنیها در ظروف شیک و نقرهای و طلایی مهیا بود و خدمه فراوان لحظه به لحظه تعارف به پذیرایی می کردند. هلی شات ها از جای جای مراسم فیلم می گرفتند و یکباره می دیدی بالای سرت هستند و همزمان تصویرت را روی صفحه بزرگ نمایش جلوی رو میدیدی و ...
این روزها برگزاری مراسمی اینچنینی برای عروسی باب شده و نکته جالب اینکه همه کسانی که چنین مراسمی میگیرند لزوما پولدارهای جامعه هم نیستند و اقشار متوسط نیز همه سختیها و مشقات را به جان می خرند تا برای خود یا عزیز دردانه شان مراسمی بگیرند که جلوی فامیل عرضاندامی کرده باشند.
مراسمی که چند ساعت بیشتر طول نمیکشد اما گاهی عروس و داماد مجبور می شوند تا سالیان سال، تاوان مالی سنگینی برای همان مراسم چند ساعته بدهند. حکایت برگزاری مراسم عروسی در تالارهای لاکچری و اعیانی، قصه دور و درازی است که تبعات آن خیلی از زوجهای جوان را گرفتار کرده است.
کم نیستند دامادهایی که با حقوق کارگری و کارمندی، دل به دریای آتش می زنند و حاضر می شوند حتی اگر شده زیر بار قرض و وام بروند، اما مراسم عروسی شان را در یک تالار عروسی مجلل برپا کنند. با وجود تورم بالایی که به بخش ارائه خدمات عروسی هم سرایت کرده، برگزاری مراسم عروسی در تالارهای واقع در کلان شهرها گاهی بیش از 300 میلیون تومان هزینه به زوجهای جوان تحمیل می کند. تازگیها نیز که برگزاری مراسم عروسی در باغهای بزرگ خارج از شهر نیز مرسوم شده است و هزینههای آن نیز دست کمی از تالارهای مجلل ندارد.
در گذشته رسم بر این بود که خیلی از مراسم عروسی در خانه والدین عروس و داماد برگزار می شد. با این کار هزینه برگزاری مراسم عروسی بسیار کاهش پیدا می کرد. این مراسم نیز معمولا در ساده ترین شکل ممکن و بسیار خاطره انگیز برگزار می شد. در این مراسم هرکسی از دوستان و آشنایان عروس و داماد، گوشه ای از کار را می گرفتند و خیلی از اقوام تلاش می کردند که برای برگزاری بهتر مراسم عروسی یک قدم خیر بردارند، حتی اگر این قدم به قبول کردن وظیفه توزیع چای در بین مهمان ها محدود می شد.
حالا دیگر این شکل از همکاری برای برگزاری مراسم عروسی، خیلی کمرنگ شده است؛ طوری که می بینیم مثلا گاهی نزدیک ترین فرد در بین اقوام عروس و داماد برای همان چند ساعت محدود به تالار برگزاری مراسم عروسی می آید، هدیه اش را تقدیم می کند و بعد از پایان مراسم هم به خانه اش برمی گردد. این کل زمان حضور اقوام در بسیاری از مراسم عروسی است، در حالی که در گذشته اصلا اینطور نبود. خیلی از اقوام حاضر بودند که مراسم عروسی آشنایانشان در خانه شان برگزار شود و این اتفاق را یک کار خیر می دانستند.
وقتی مراسم عروسی از خانه والدین یا فامیل زوجهای جوان به تالار عروسی و باغهای بزرگ خارج از شهر کشیده شد، گویی این شکل از همکاری گروهی برای برگزاری آبرومندانه مراسم عروسی هم به فراموشی سپرده شد. درواقع جدای از اینکه برگزاری مراسم عروسی در تالارها باعث شده است که هزینه برگزاری این مراسم، سرسام آور شود، این تغییر الگوی برگزاری مراسم هم موجب شده است که همان فرهنگ دیرینه همکاری و کمک به زوجهای جوان برای برگزاری مراسم عروسی نیز کمرنگتر از گذشته شود.
عروس و دامادهایی که نقره داغ میشوند
هزینه برگزاری مراسم عروسی در تالارها به خیلی از مولفه ها ارتباط دارد. مهم ترین پارامتری که هزینه تالارهای عروسی را بالا می برد، محلی است که تالار عروسی در آن واقع شده است. هرچقدر تالار عروسی در مناطق گران تر شهرها واقع شده باشد، به همان نسبت هم نرخ تالارهای عروسی بالاتر می رود. بعد از آن نوبت به تشریفات مجلس مثل گل آرایی، تهیه شیرینی و شام عروسی می رسد که هرکدام از اینها می تواند با توجه به انتخاب زوج ها، ارزان یا خیلی گران تمام شود.
هزینه مهم بعدی که برگزاری عروسی در تالارها تحمیل می کند، خدمات عکسبرداری و فیلمبرداری در سالن عروسی است. اگر عروس و داماد بخواهند که فیلمبرداری بسیار حرفه ای داشته باشند، مثلا فیلمبرداری هوایی انجام دهند و یا به ساخت کلیپ عروسی در کویر و جنگل روی بیاورند، در نتیجه باید حداقل 50 میلیون تومان هزینه کنند.
کرایه و تزئین ماشین عروس و همچنین انتخاب گروه برای اجرای موسیقی زنده هم یکی دیگر از هزینه های رایج در مراسم های عروسی است که عروس و داماد می توانند همه این خدمات را یکجا از همان تالار عروسی بخواهند یا اینکه هر کدام از این خدمات جانبی را به طور مجزا از محل های مختلفی سفارش دهند. اجرای یک گروه موسیقی در تالارهای عروسی در تهران از حداقل حدود چند میلیون تومان شروع می شود، ولی برخی گروه های شناخته شده، چندین برابر این مبالغ دریافت می کنند.
بر اساس آمارهایی که اتحادیه تالارهای تهران منتشر کرده است، ارزان ترین تالار تهران با یک نوع غذا به ازای هر نفر ۳۰ هزار تومان دریافت می کند. این حداقل قیمت غذای تالارها در تهران است و البته هیچ سقف قیمتی هم در این خصوص وجود ندارد، زیرا ممکن است عروس و داماد تصمیم بگیرند که چندین نوع غذا و نوشیدنی تدارک ببینند. در منطقه جنوب شهر تهران مثل نازی آباد، نرخ ورودی هر مهمان تالار حدود 100 هزار تومان است و این قیمت در مناطق شمالی شهر، چندین برابر می شود.
خیلی از تالارها مبلغی را هم به عنوان ورودی از میزبان می گیرند که آن مبلغ هم کاملا سلیقه ای است و کف قیمتی آن از 400 هزار تومان در تهران شروع می شود. هزینه اجاره لباس عروس در تهران هم از حدود دو میلیون تومان شروع می شود و هیچ حداکثر قیمتی هم نمی توان برای آن تعیین کرد.
هزینه یک شب اجاره باغهای مناسب عروسی در خارج از محدوده شهر تهران مثل شهریار، گرمدره و احمدآباد مستوفی نیز بدون غذا و پذیرایی حدود 50 میلیون تومان آب میخورد که البته خیلی از این باغ ها هیچ مجوز رسمی برای برگزاری مراسم عروسی ندارند.
از چشم وهمچشمی تا الگوپذیری احساسی
برگزاری مراسم عروسی در تالارها رفته رفته به یک رسم نهادینه شده در فرهنگ ایرانی تبدیل شده است. اگرچه طبیعی است که هر عروس و دامادی دوست دارند که خاطراتی ماندگار از عروسیشان داشته باشند، اما اینکه ثبت این خاطرات به قیمت بدهکاری مالی سنگین زوجها تمام شود، انتخابی معقول به نظر نمی رسد.
چشم و همچشمی، رقابتهای ناسالم در بین برخی خانوادهها، الگوپذیری غلط از عروسیهای لاکچری و غلبه احساس بر منطق در دوران پرشور و هیجانی که عروس و داماد برای مراسم عروسی آماده میشوند، همه از جمله دلایلی است که باعث میشود برخی عروس و دامادها آتش به مالشان بزنند و خیلی اوقات همه پس اندازشان را برای یک عروسی لاکچری بر باد بدهند.
در این شرایط است که نقش مشورتی خانواده زوجها و فرهنگسازی رسانهها برای ترویج عروسیهای کم خرج میتواند مانع از این شود که عروس و داماد، زندگی مشترکشان را با انبوهی از بدهکاری مالی شروع کنند و تاسف انگیزتر اینکه برگزاری چنین جشنهایی به هیچعنوان ضامن خوشبختی نیست و چه بسیار زوجهایی که با هزینههای هنگفت مراسم ازدواج، بعد از مدتی خیلی کوتاه راه دادگاههای خانواده را در پیش گرفتهاند.