اختلالات آزار جنسی بیشتر در پسران بروز پیدا می‌کند/ میزان آسیب‌های ناشی از آزار و اذیت جنسی کودکان نسبت به واکنش خانواده‌ها متفاوت است

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ آزار و اذیت افراد در دوران کودکی را می‌توان از جمله آسیب‌هایی دانست که در یک اجتماع بروز پیدا می‌کند و زندگی فرد را برای آینده تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، به شکلی که باعث پدید آمدن اختلالات رفتاری و روانی در او می‌شود و در قالب پرخاشگری و عصبانیت نمود پیدا خواهد کرد.

دکتر مینا ایوبی، روان‌شناس و مشاور خانواده، در رابطه با افرادی که در دوران کودکی مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته‌اند به خبرنگار برنا گفت: کسانی که در دوران کودکی  مورد سوء‌استفاده جنسی قرار گرفته‌اند  قطعا در بزرگسالی دچار آسیب می‌شوند و مشکلات متعددی خواهند داشت. چون سن این افراد کم است تمامی احساسات را درون خود خواهند ریخت و این کار آسیب بسیار جدی به آنها می‌زند. یعنی هر چقدر سن کمتر باشد درجه آسیب رسیدن به فرد بیشتر است.

ایوبی در ادامه با اشاره به این موضوع مقدار این آسیب با توجه به جنسیت متفاوت است، بیان کرد: معمولا پسرانی که در کودکی مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند بیشتر اختلالاتی که در بزرگسالی از خود نشان می‌دهند به صورت پرخاشگری و اختلال شخصیت از نوع اختلالاتی که به اطرافیان آسیب می‌رسانند است، چون به صورت ناخود‌آگاه خشم نهفته‌ای را نسبت به جامعه و اطرافیان در درون خودشان دارند. گاه این افراد در بزرگسالی دیگران را مورد سوءاستفاده جنسی قرار می‌دهند و به این شکل انتقام جویانه درون‌شان به شدت رشد می‌کند، در حالی که اگر قربانی یک خانم باشد و در دوران کودکی مورد آزار قرار گرفته باشد اثرات آن متفاوت است و معمولا خشم درونی دختران فروخورده می‌شود و بیشتر به شکل غم و اندوه در بزرگسالی خود را نشان می‌دهد و معمولا خانم‌هایی که در کودکی مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌‌اند در بزرگسالی در ارتباطات زناشویی ناتوانند و احساس خوشایندی در این زمینه ندارند، البته استثنائاتی نیز وجود دارد.

این روان‌شناس در پاسخ به این سوال که آسیب‌های به وجود آمده در تمامی افراد یکسان است یا خیر؟ عنوان کرد: این آسیب‌ها بر حسب این که در خانواده چه عکس‌‌العملی نسبت به فرد نشان داده می‌شود متفاوت است. این موضوع خیلی مهم است که وقتی اعضای خانواده متوجه می‌شوند کودک‌شان یا حتی  فرد بزرگسال دچار آسیب جنسی شده چه عکس‌العملی نشان بدهند. واکنش آنها در میزان آسیبی که فرد می‌بیند و اختلال رفتاری که در بزرگسالی از خودش نشان می‌دهد تاثیر دارد.

او ادامه داد: افرادی که در خانواده‌ای پذیرنده و حمایتگر حضور دارند و مورد محبت و لطف و حمایت بیشتری قرار می گیرند و همچنین مورد قضاوت قرار نمی‌گیرند، کمتر آسیب می‌بینند و در بزرگسالی اختلال شخصیت و اختلال‌های روانی کمتری را از خودشان بروز می‌دهند اما اگر خانواده پذیرنده نباشد و سرزنشگر و قضاوت‌گر باشد و فرد را از خانه و خانواده طرد کند بر حسب نوع رفتاری که اعضای خانواده دارند خشم را درون فرزندان خود افزایش می‌دهند و هر چقدر میزان خشم و عصبانیت فرد نسبت به محیط (خانواده و اطرافیان) بیشتر شود او بیشتر می‌خواهد در آینده این عقده یا فشار روانی را که در درونش به وجود آمده نسبت به جامعه ابراز کند و رفتارها و اختلال شخصیت به مراتب شدیدتر خواهد بود. به این دلیل است که ما می‌گوئیم اگر فردی در هر سنی مورد آزار جنسی قرار بگیرد بسیار مهم است، اما دوران کودکی بیشتر مهم‌تر خواهد بود چون در کودکی معمولا این موضوع را ابراز نمی‌کنند.

این مشاور خانواده در خصوص نوع تاثیراتی که روی فرد مورد آزار و اذیت قرار گرفته شده خواهند ماند نیز، گفت: پژوهشگران بین تأثیرات اولیه و تأثیرات درازمدت آزار جنسی تفاوت قائل شده‌اند. تأثیرات اولیه یا کوتاه مدت، عوارضی است که در دو سال اول آزار جنسی کودک آشکار می‌شود، همچنین گاهی اوقات تأثیرات درازمدت بدون آن که در ابتدا عوارض کوتاه مدت آشکار شده باشد، ظاهر می‌گردد.

ایوبی با اشاره به پیامدهای کوتاه مدت آزار جنسی کودکان، به انواع آن اشاره کرد و گفت: آسیب‌های کلی روانی، ترس، افسردگی، گوشه‌گیری و خودکشی، تخاصم وپرخاشگری، احساس گناه، عوارض جسمی، ناتوانی شناختی، تاخیر رشدی و رفتارهای نامناسب جنسی از جمله مواردی است که به عنوان پیامدهای کوتاه مدت آزار جنسی کودکان از آن یاد می‌شود.

همچنین این روان‌شناس در خصوص پیامدهای دراز مدت آزار جنسی کودکان گفت: ترس و اضطراب، افسردگی و خودکشی، عزت نفس پائین، افزایش احتمال آزار دیدگی مجدد جنسی، اختلال جنسی، مشکلات روانپزشکی و دیگر عوارض دراز مدت آزار جنسی را می‌توان پیامدهای دراز مدت آزار حنسی کودکان دانست.

او در پایان خاطرنشان کرد: بسیاری از مسائل رفتاری و هیجانی که در ارتباط با تأثیرات اولیه و کوتاه مدت آزار جنسی بحث شد در بررسی عوارض دراز مدت این امر هم ملاحظه می‌شود. در عین حال به علت گذشت زمان، اثبات رابطه بین آزار جنسی و رفتار ملاحظه شده (فرضاً دوره بزرگسالی) مشکل‌تر است. یادمان باشد خیلی از بزرگسالانی که کودکان را آزار جنسی می‌دهند خود یکی از قربانیان این آزار در کودکی بوده‌اند، پس با افزایش آگاهی خودمان و ارائه اطلاعات درست به فرزندان‌مان گامی جهت کاهش این آسیب بزرگ اجتماعی برداریم.