در جستجوی آتش کاروان

به گزارش خبرگزاری برنا از تهران؛ پانزدهم آبان ، یکصدمین زادروز میلاد بزرگ‌مرد آسمان موسیقی ایران ، استاد صاحب سبک و بی‌بدیل ویلن ، نوازنده و آهنگساز چیره‌دست ، استاد علی تجویدی است که گنجینه‌ای سرشار از قطعات جاودانه‌ی موسیقی ایرانی را از خود به یادگار گذاشته است .

آنچه از نظر شریفتان می گذرد یادداشت مریم غیور؛ فعال فرهنگی و اجتماعی است که به مناسبت مراسم پاسداشت یکصدمین سالروز تولد این استاد برجسته به رشته تحریر درآمده است

عرفا و شاعران عارف‌مسلک ، گاه‌گاهی جهان و افسانه‌ی شیرین هستی را ، به بحر بی‌کرانه‌ای تشبیه کرده‌اند که در ژرفا ژرف آن ، گنجینه‌هایی جاری از عشق و معرفت نهفته است .

 در این دریای گسترده‌ی تا بی‌نهایت ، تنها اربابان هنر و علم و فرهنگ‌اند که اگرچه به فرموده‌ی – حافظ – بزرگ ، کشتی‌شان می‌شکند ... اما فقط همان‌ها هستند که از این گنج های در اعماق ، نصیب می‌برند و بهره‌مند می‌گردند و برای دیگران نیز ارمغان‌هایی گران‌قدر و ماندگار بر جای می‌گذارند .

 پانزدهم آبان ، یکصدمین زادروز میلاد بزرگ‌مرد آسمان موسیقی ایران ، استاد صاحب سبک و بی‌بدیل ویلن ، نوازنده و آهنگساز چیره‌دست ، استاد علی تجویدی است که گنجینه‌ای سرشار از قطعات جاودانه‌ی موسیقی ایرانی را از خود به یادگار گذاشته است .

استاد علی تجویدی که در دوازده‌سالگی با ردیف‌های موسیقی سنتی ، آشنا شده بود ، سیر کمال در این عرصۀ دشوار اما دلنواز را ، از نوجوانی تا جوانی و میان‌سالی ، طی نمود و هنگام که چشم از جهان فروبست ، در اوج هنر خود بسر می‌برد .

 پژواک دل‌نشین و مسحورکننده‌ی ترانه‌ها و نغمه‌هایش در کوچه‌باغ‌های احساس و خاطره می‌پیچید .

با تصنیف – نیایش – او، آسمان‌ها نزدیک‌تر می‌آمدند .  

- یاد کودکی – اش ، دفتری از خاطرات شیرین کودکی هامان را ورق به ورق پیش چشمان دل می‌گشود .  

با ترانۀ – آتش کاروان – حسرت عشق‌های ساده و باصفای قدیمی ، بار دیگر شعله می‌کشیدند و زنده می‌شدند .

ترانه‌ی – سفرکرده – اش ، یاد یاران سفرکرده را در دل‌های مشتاق بیدار می‌کرد و با شنیدن هزاربارۀ ترانه‌ی در یادماندنی – سنگ خارا – چه شکوه‌ها و زمزمه‌های عاشقانه‌ای که در کوچه‌باغ جان‌ها طنین نمی‌انداخت و چه ژاله‌های دلاویزی که از چشمان هجران چشیده‌های زمانه ، فرونمی‌بارید ... !

16 آبان، تالار وحدت با حضور برجستگان عرصه موسیقی و مردم قدرشناس، شاهد یکی دیگر از حرکت‌های مانای مؤسسه فرهنگی و هنری راد نواندیش، به مدیریت مرد نواندیش و پیشگام تکریم بزرگان هنر ایران زمین، دکتر بردیا صدرنوری، برای پاسداشت یکی از نازنینان سرزمین سبز بود...

دیشب سراسر مهر بود و احساس...

در این ایامی که دریای موسیقی ایرانی و سنتی ، جوشش و خروش چندانی ندارد ، یادمان اساتیدی بی‌مانند همچون استاد علی تجویدی ، می‌تواند تلنگری باشد به دوستداران و به‌ویژه متولیان موسیقی این سرزمین ، تا موسیقی اصیل ایرانی و اصحاب این حوزه را دریابند و زمینه‌های رشد و تعالی این هنر یگانه را فراهم آورند  چراکه سرزمین ما مهد هنر و فرهنگ است  و تجویدی‌های بسیار، در آینده خواهند آمد اگر ، ما پیش‌درآمد آهنگ این آمدن را ، آماده کرده باشیم .

مریم غیور _ فعال فرهنگی و اجتماعی